.\
CAPITULO
L VII.
609
tasti cubile tuum , et pepigisti
cum eis foedus : dilexisti stra–
tum eorum manu aperta.
9 Et
ornasti te Regi un–
guento ,
et
multiplicasti
pig–
menta tua. Misisti legatos tuos
procul , et humiliata es usque
ad inferos.
.
10
In multitudine viae tuae
laborasti : non d ixisti : Quie–
scam : vitam manus tuae
in–
venisti , propterea non roga–
sti.
1 I
.
i
Pro quo sollicita timui–
s ti , quia mentita es , et mei
non es recordata , ncque cogi–
tasti · in corde tuo? quia ego ta–
cens, et quasi non videns, et
mei oblita
es.
12
Ego
annunciabo
iusti–
tiam tuarn , et opera tua non
proderunt tibi.
13
Cum clarnaveris ,
libe–
ren t
te congregati
tui , et o-
x
Erigiendo muchos altares
a
los fdo–
Jos .
Con m fmo abierta
,
gas t ando si n es–
casez ni miseria
en
esto y en todo lo que
pertenecia a su infame culto.
•
2
En o
bsequio de Moloch , que en
Hebreo sign
iri.caR ey .
Orros eo ti enden
a
T
eglatphalasar Rey de fos Assyrios ,
a
quieo en t·iempo de ,d\caz salieron a re–
cibir los
J
udlos , presentindole balsamos
y
otros clones preciosos para ganarle la
voluntad, y enviandole sus Embaxadores
-a
b astan te distaocia.
IV.
R eg. .xv r.
1·
3
Te afanaste por mulriplicar 1dolos,
y
por obsequiarlos
y
honrarlos ; y .nun–
ca
dixiste : B{lst a ya : ya es roy ca
do.
-4
Hallaste todo lo que deseabas
y
a–
pete ·as en las hechuras de tu mano,
en
tus
1
olos , que eran todas tus delici as
y
cariiios , de 'quieoes todo lo esperabas ;
y
por eso no te cuidaste mas de encaminar
a
ml tus suplicas
y
ruegos.
s
ii
Que razon ha habido p ara que lle–
na
de congoja
tuviese~
miedo
a
los ido–
Tom. VI.
te t u lecho ';
y
con
ellos
hiciste ·
concierto : amaste e l lecho de
ellos con 'Mlano abierta.
9 Y
te adornaste para el
R~y ;
con ungilen tos , y multi–
phcas te tus afeytes.
En
viaste tus–
~mbaxadores
lejos , y te has aba
t1do
ha
los infiernos.
10
En
la
multi tud <}e tus ca....
minos te fatigaste
3:
no dixiste:
Cesare: hallaste la vida por el tra...
bajo de tu mano, por eso no
me
rogaste
4.
·
I I
?,Que es lo q·ue
te~iste
CUi–
dadosa s, para faltar a· mi
fe ,
y no
haberte acordado de mi, ni habe ra–
lo pensado en tu corazon? porque
Yi
estaba callando,
y
como que no
vefa,
por eso tu te olvidasre de ml.
I 2
Yo
public re
.
u
justi–
cia
6
,
y
no te
a
provecharan tus
ob.ras
7 •
13
Quando clamares
8 ,
libren–
te los q ue tu has recogido ,
y
a
los, me fal tases a la fe , n1e mlntieses ,
y
ni aun siqniera pens :ises en el agravio que
me hacias?
ii
Te olvidaste de mi, o creiste
que yo no estaba presente a todo para
castigarlo con e l mayor' ri gor ; porque
callaba
y
di simulaba , como qu e
no
lo
vela? El Hebreo :
D e cierto
;
yo disi–
mulando
,
y desde
siempre
,
y
a m{ nrJ
temiste.
Yo
~
si mul ado desde el prin–
aipio tus p revaricaciones , espe rando que
te reconocieses
y
emeodases. P ero no
por
o me has temido ni reverenciado.
6
Es una ironia : Tus delitos
y
adu l–
terios : o tambien , lo que
re
se debe de
justicia entregiodote a los Caldeos.
1
Los idolos que tu re fabricaste.
a
Quando
entregada a los
ldeos
clam:ires
a mi para que te libre
y
de so ...
corro , te remitire a esos ldolo s que tu a
tanta costa y con tanta fatiga amonronas...
te para que te auxllien ; a esas
N
aciones
rebeldes e idolatras en quienes has pues–
to
tu
confi.rnza
para que te defie,nc;ian.
Hhhh