1000000224

De Notionibus Divinis. ·

I57

Funomit' m

cum una Deitas fir, impoffibi!e quidam, ac

form~

in (ubjlantia in[peéice

di~

cft

propriam 'notionem P_atrif

v~l

F_i!ii cap,re, flinguunt qeidem, quodcommune

efl

appropria–

nifi

proprietatum acceptton! cogztatto n_ofl_ra con- tis cbaraékribuJ

Confentit T ertullianm lib..

firmara fit:

Subditur.dem~u~,

cllfimél:~m

contra Praxeam cap.2. ubi docet, quód.

Pt~ab alia:

Nec enim,

mqmt

Bafilíus

lib.

ter, Filius, & Spiritus [anél:us

tres [unt non

tmico de Spiritu fanél:o cap.

explicans il-

(ubjlantia, [ed forma

nec pote/late, [ed[p:cie

:-–

lud Apofroli ad Ephef. 4·

Unu¡ Deu.r,

i!J'I

Cujus rationem reddit,

quia unu.r Deus

1'ater, &.c. ln boc adbibentur notiones,

~on

quo

i.!ft

graduJ i/lt,

form{!J,

i!J'I

[pecieJ

i11

ut naturtC diverfttatem inducant, fed

tm- nomine Patrif,

Fi!ii,

i!J'I

Spirim.rflmt1i de–

permixtam Patris ac Filii notionem approba- putantur.

Quafi

dic~et

tres

divinas Pcrfo.

r:r:

Sic eas adbibuit Apojlolui.

nas invicem diílinélas agnofci, non per

concreta earum nomif1a, fed per r.eJationes

CON

SI O

I MA.

veluti formas earum confritutivas, &

di~

ílinélivas ;, quas idcirco

Damafcenus lib.

Dmittendre

{unt notione1, veluti qui-

3·

df;'! Fide cap,

Prppri~tates

cbaraElericar

dam cbaraélereJ quibus divince

~er[on&

fignalefque

appellat: Unde cap.

7·

ait;

D~i

nobiJ faciliiu innotefcunt.

Hrec efr commu-

Verbi fi!iationis cbaraékricam,

difcretivam

nis inter Thcologos nedum, fed

SS.

proprietatem, {ecundum quam difcreta eft

•

PP. Patct hrec veritas ex

3·

NocabilL, &

Patre,

i'piritu [anélo.

probatur infuper maxime ex

Gregorio

1'robatur

~adem

Conclufio racione: il.lud

Nyifeno

E~iit.

43·

NmfJar~um

efl,

inquit,

admitte~au~F e~ ~~ divin~s?

quod maxirri

ut per proprra1 qua[d11m notzones znconjit{a ba·

conducJt ad fac·tiJUs perc1p1endam,

ex–

beatur in Triade comparatio:

Et infra

deS

pi- plicandam divinarum Perfonarum d·ifijn.–

ritu fanél:o,

Cauftt PatriJ inftrtam babet

él:ionem: Sed ad id müum in modum con–

[entittm; unde

i;J-.

prog~editur,

hanc notjonem

ferun.t

noti~mes

djvin:e :.. Erpo funt admit–

ac cogno[cibile ftgnum eJUI

qu~&

ftcundJI.m

by-

tendre. Mt1:Jorconflat, btqUJdem ufurpanda

pojlajim efl, próprietatis babee-, quo cum Filio

funt

Theologi~

ipfa vocabula, q-ure

magi~

ftmut,

i!J'I

1p{e [e

focit imernofci:

Et pofi pau- c.onferunt ad explanationero ., &

r~fera.tjo

ca ele Filio dicit,

Nullam

prorfu'~

notionurn

lil.@m tam abfirufi, taJ1'lque ineffabilis My.–

communicationem [ecundum propriet<att.m fuam

fterii.

Minor

probatur. Duobus .modis

in~

tam cum Patre, quam c1,1m Jpirittcfanélo babel,

notef.cere yot fr

expri,rni divinarurp

fed ex diélis jam jignis Jolus agno[citur

•

Tan- Il>orfonarum proprietas,

.difiinél:io, nimi–

dem de Patre fub¡ung1t,

P.atervero, qui fu-

tum

per.

nominaconcre.ta

abfiraél:a:

Sed

per omnia Deus eft, peculiMem hJpofla[eos

{u~& con~ementiora

funt abfrr.aél:a .v.?capula

notionem

folus

babet, quod Pater

CjJ,

if.:9'>

quod

figmfica]ldam

n~n

modo í)m¡p.hcnatem,

f~d

~~Ita

omn_ino cau[a .fubftflit at.que_iflo

irer.un

ctiam cijffinél:ionem

Perfonarum_, .~uam

con–

indrc:o,

tp{e

P''Ofrte,

[eparattm agnd[t't-

j;teta, quomam abfiraél:a conc1pmntpr .,

~.t

tur.

Quibusapertcfatetur divinas Períonas Ílmpliciílim:e forma:, proptereaquc funt ma–

fuis notis, & charaél:erihusin.vicem<lifiin- gis apta divinre fimplicitat.i j;Oncipiencla: ,

élas agno[ci, ubi quamquam notionis vo- arque fignificandre: Unde Nazianzeuus ora-.

c~bulum

u[urpet in

concret.~,

quod _&fa-

~ione ~9-

Spiritus [aJJéluJ,

i~quit,

procedel:Zs

cmnt

pler

~q.ue

Patres;

-~·eél:_ms

tamen

111

a~-

a Patre_,

~o.JJ

tao:_~

FzftatíonJ! modo, ut nez:

fl:raél:o acc1p1 confiat: Stqutdem qurerenn-

generat¡prm, verum proceffionu: Liceat eniiJ;J

bus quomodo tres divina: P.erfonre invi-

per[picuitatii gratia nomina fingere

Cen.frt

cem conveniant, & diífer_ant, facilius,

erg~

abfuaél:a nomina .perfpicuitatet..n,

reétius refpondctur, dicendo, 1")a.trem di- clamatem conferre .rli.frjntt_ipni períona-

fiingui

hl~o

per

Paternitate_OJ, 9mim fi rum: Ergo, &c.

ute;ndo nomtne concreto

P.atru,

dtceretur

Confirmattt,r:

T.x;es -uottonell> conyeniun._t

Patr.cm

idcirco clifferre

filio, quia_gene-

Patr~,

dure Füio, .& _unica Sp.iritui fanc1:o:

rat tllum_; ha;c

n.amqu~ ctrcu_mlo~uuo

eíl,

Pam natnque.

co~vemtlnrJ4fcibrlmts,

Pater.–

non

vero

rano

forma.1is~

mtas

Sptratro aéliva

;

Filio convenit

Confi~matur

aliis5S.

Patrib~s,, qu~

no-

Fzlürtio,

Spiratio

.aé)iva~

(ed Spiritui

fan~

tton~s

~~frr~tto

ufurpant;

Pnmo _qmde~

élo _fola

Proceffio,

five

Spiratio paffiva

con~

BaítlJO_lib.

contra Eunommm dt- grmt : Ergo per proprium uniufcujuf–

~eme;

Proprretates, ac notce quafi.&bara.éleres

qu~

l)erfo_nre nome.n concretum

fQ.fficieo~~.r

Fraffin

The91,

om.111.