154
Traél:.
III. Difp. II.
Art. lr.
Q!l~ft.
IIL
fe invicem
pr~dicantur,
&
affi¡
mantur ra–
tione identitatís pr<Edicatí cnm fubjeé.lo ;
quantumcumque cnim fiat abfhaél:io afub–
jcélo, ctim femper remaneat iclcntitas pr<E–
dicati cum fubjeél:o, etiam femper vera eH
affirmatio unius de alío.
Confirmatur
Conclufio ab abfurdis, qü<E
fequuntur ex oppofita fementía. Primo qui–
dem ,
_fi
rclátiones divin<E dicant perfeél:io–
netn aliquam, fequitur; quod una pedona
continebit aliquam perfeélionem; quam a-'
lía nón continet ; quia nimirum qu<Elibet
continet re!atiortem perforialem fibi pro–
priam alteri nori corivenientem; Patri enim
non convertir Filiatio , nec Filio Paterni–
tas, nec Spiritui S, Paternitas,
&
Filíatio;
&
confequéliter Perfon<E divirt<E norí erurlt
in:finit<E , quía cui1ibet deefl: aliquá perfe–
dio
;_infi~i ~e
perfeélo autein flullá perfe–
tl:w
ilmphc1ter fimpl ex dedfe deber .
Infup~r,
ctim in Patre ,
&
Fitlo fint du<E
relaciones, nempc in Patre Paternitas,
&
fpiratio aéliva , fimilite-r in Filio Filiatio cum
eadem aéliva fpirationc ; in
~piritu
S. vero
.fit tanttim unica' ncmpe fpíratio paffiv;a;
confequens eíl:, quod
fi
rc,lati ones fint per–
f~6l:ionesfimpl i citcr f~mpli ces ,
Pater,
&
Fi–
lrus perfeél:iores er un t Spirit u S. fiquidem
ha~ent una~
ped i élionem fimpliciter fim–
pltceni , cm fiullam e rrefpondentem ha–
bet Spiritus
fanél:u~
hoc aurcm eft abí;'ur–
diffimuiil: Ergo
&
illud unélc fequitur •
Objicit
Doélo ibídem quatuor difficulta–
tes adversus
pr~f.1tam
fu am ai!élrinam .
Primo
;
quod non eíl: comprehen,0bile ab
intelleélu creato,
&
:finito efi intinitum;
Sed relatio divin<E originis non eíl: com–
prehenfibilis ab intelleélu finito í uxta illud
lfai<E 43.
Generattonem ejtts quis enarrtibit
?
Ergo efi formaliter infinita; omne enim
fi~
nitpm
eficompre~en0b~e. s~cundo,_ om~is
aél~o
ad<Equata pnnc1p10,
&
tertnmo m–
finito, efi formaliter infinita : Sed genera..:
tio
~i.vina
eH aélio acl<Equara pri11cipiofor•
mal! mfinito , nimi rum memori<E
infinite
f<l'c~~d <E ,
&
termino infinito
qui
,
nem–
pe Filio, .
&
termino
quo,
nimirum effenti<E
cot'!lmu~lcat<E
, quorum uterque rerminus
eft¡~fi n!rus : .
Ergo geher:nio clivinaeíl:for–
mahter mfil1!ta .
Tert1o
ratio fubfiftendi per
fe
~fi
perfeéliffimus
m~dus
eífendi:
~ed re
latJOnes originis funr rarioncs fubfifiendi
per, fe:
E~·go
funt perfeéliffim<E .
.Quctrto,
quod cft 1de"!l
e~nti<E
infi nit<E, non po–
tcfi non eífe mfimrum ; at rdationes ori-
ginis identificanrur Effenti<E divin<E :
Er o~
gÓ'non poffunt non effe infinit<E.
Ref¡J~ndet Doélo~
ad
I.
negando majorem ;
a~ r~uonem ~n~m i;tcoi~prehenfibilitatis
al!cu)u
s, fuffic1t JdentJficarro ejus cum in–
finit~
;
n.oncnim ,Poteíl: aliquid compre–
hend! , n!Ít pe
rfeéle cognofcarur illius ef–
fc; n eque hoc
potefti.ta..cognofc;i, nifi ap–
prehendantur omnes lllJus mod1 , omncf–
que ejus perfeéliones; inlinitre autem per–
feél:iones comprehl(9di nequeunt ab imel–
Ieélu :finito ; adeoque ;
ut
aliquid fit in–
comprehenfibile fufficit, quod. idemifice–
tur infinito: At relationes originis identi–
ncantur effenti<E irifinit<E : Ergo Iicer ex
fe non fint formaliter infiriit<E, non pro–
pter~.t
funt comprehenGbiles ab intellcél:u
creato,
&
finitó':
.
Ad Jecundum
Refpondet duplicem e1Te
ad<Equationem, nimirum proportionalem,
&
quarititativam: .
&
ptoportionalet'n rur–
fus duplicem, videlicetintenfivam ,
&
ex–
tenfivam. Unde in formadifiinguit
mi~o
r~t~,
generati o
~ivina
eíl: ád:tquata fuo pn.n–
ctpiO,
&
termmo ad<Equatione proporuo–
na)i extenfiva , qu<E tannim requirit , ut
origo ' feu aétio) ita fit
a
tali p·rincipio'
&
ad talem tenninum, ut ab alío,
&
ad.
alíum eífe nequeat.; nequeiale P.rincipiu'!l
poffit fefe extendere ad ali:1m aélwnem eh–
ciendam~
neo taiis terminus ab alia aél:io–
ne prodnci, concedit: Eíl: ad<Equata ad<E-
9uari9.nequarititativa ; aut proportionali
Intenhva , qu<E
liempe· requirat earidem
perfeél:ióricm in origine,
&
termino, qua–
li~
eíl:
i~
principio ; negar ; n:un
ne~uc
et1am ongo creara fic ad<Equatur fu o pnn–
cipio, quod femper eíl: perfeélius fua aélio–
he,
&
termino produélo; quía mimls de–
pe~dct.
Ex ad<Equátioi?C aütem proportío–
nah extenfiva non fcqUitur, quód
fi
unum
Ílt
infinitmn fonnaliter , a1terum quoque
1imiliter infi11itum effe d ebeat, quia infi·
nitas formalis intenfiva quantitatein ,
&
graduum intenfioncm refpicit ,;
non veró
extenfionem.
<-
Ad
t~rtium
Refpondet
p~r
fe
fub[!ftere
e[–
[c
a:quivocum,
&
accipi dupliciter : Pri–
mo quidem pro modo exiíl:endi pet
[e
'
&
in~ependenter
$
qu olibet alio;
&
ftc
efi qUid abfolttcum in divinis; adeoque
e~
perfeétio fimpliciter fimplex , efique ext–
fl:enti a abfoluta , de qua fuperitis.
S~cu~do , pro !nodo exiíl:endi incommum_cabi–
licer
alteri ,
tanquam
fuppofito ,
Í1cque
nec