1000000224

Tr~él.

Uf. D"ifp. II. Artic. III.

Qlla:fl:.

n.em

hum~n~tati

Chril1i ;

ejus proba- ·

rante~

refert ad genitam : Dicitur aurem

tJonem..d1l1mguo : , Horno aff'ilnl?tus el1

Proprz~t~s,

quatenus convenit tanulm pti–

a~orabihs ,

8f.

fu.mme

p~rfeétus rat1on~

fo- md- d1vm?

fuppo~to,

primamque Perfo–

lm~ p~rfon~litati~

Verb1 , nego

!\attone nam

~~c1t;

Nommatur aurero

Notio

com–

Deitatis f1b.1

con¡u~él:~ hyp~l1a~J~C

, con-

pa~at1vc

ad intell.eétu.m , quoniam efl: ipli

ce~o:

Chnftus

enn~

tdcn·co dicitur fum-

r~t!O.

cc;>gnofcendt pnmal? Pei/onam ab a–

perfett.us

d1gnus fummo cultu , lus ddhnétam, qu:E omn1a licet unam ean–

non . pr:Ecise. tannim .quía. fubfifl:it . fubft- demque

formalit~tem

fignificent, hunc ra–

ftenti~ Ver~1,

fed quta

_ra,uon~ ~u¡usfub-

n:en fe.rva'nt

ord1~1e1n,

prius illaforma–

fiflentl:E unitur· hypofl:auce De1tau, eftque htas d1catur relano, deinde proprietas ac

Horno Deus.

tandem notio; Ni hil enim potefi die /ario

manifefiandi aliud

¡h

nifi fit illi proprium,

nec poteft effe proprium , nifi ab aliis di–

íl:inguatur. Diíl:inétioautem divinarumPer–

fonarum petitur ab earum principio con–

ftitutivo, quod eíl: ipfa relatio perfonalis .

ARTICULUS TERTIUS.

De Notionibus Divinif.

OtioniJ

nomine nil aliud pr:Etenclunt

Theologi quam propriam rationem

cognofcendi unam perfonam . Qure ratio

fumitur vcl pro conceptu formali, quo

il–

lam divinam Perfonam

fJ~ecialiter

cogno–

fcimus ,

difcernimus ab alía , de qua

Aug. lib.

5·

de Trinir. c.

6. Afia notioeft,

qua intel!igiturgenitor, afia qua ingenitus.

pro conceptn objcélii

o ,

feu aliqua nota

fpeciali,

veluti chata& re

tenen e ex

parte ejufdem pe -fome, raoio1 e cujusipfam

cognofcimus ,

ab alía diíhnétam , de

qua

Bafilius lib.

contra unomium ,

1!roprietates,

inquit,

a.c

lJOt

:quafi cbaraéle–

res quidam

forma

Jiibfta»tia infpe-

8&,

diftinguunt

De notionibus fecundum

hanc poHeriorem acceptationem

d.uo

ve–

niunt refolvenda .

I :

An fint admittendi

aliqui charaéteres indivinis

Perfo~is,

qui–

bus invicem difiiné1:E appareant.

2:.

Quód

illi t·haraél:cres folito quinque nJmercn–

tur.

Quoniam autem prrecipure difficulta–

tes, qu:E han.e materiam ípe8:ant , íuperitis

enodatre funt ex iis, q ure diximus de pro–

pri~tat~bus,

relatio~ibus. p~rfona~il)us

;

idCirco tres prrefatas mguthnoncs mvol–

vet,

refolvet

QUJESTIO

U N

CA.

Notandum

Tres maximc ad notionem

condi.iones d efiderari.

Prima

ut fit pro–

prietas alicujus , vel aliquarum perfona–

rum, non tamen tribus fit communis, qua

ratione nec divina eífentia , nec quid ef–

fentiale h:tbet rationem notionis.

Secunda,

fignificetur,

exprimatu r in abíl:raéto;

Notiones cnim funt veluti form<E, quibus

divinre l?erfon<E cognofcuntur , inde fit ,

quod nomina

'Pdter, Fi!ius,

SpiritttJ S.

non fint, nec dici poffint notiones, quia

perfonas ip,fafinet diteéte fignificant in coq–

creto, non autem denotant perfeillasfor–

mas

quibus perfonre poffint

in.norefc~re

quales fma

Paternitas,

~c.

Tertsa,

quodfi–

gnificet il1am fonnam non veluti in fieri,

fed quafi in faéto effe, y u jus defeélugenera–

re,

generari'

ítem

]pirare

Jpirari

dici

nequeunt notiones , quia ftgnificantur

in fieri. Aliqui etiam ScotiHre quartam ad–

dunt, nempe quod notio fignificet,

im–

portet dignitatem Perfon:E : at hoc r epu–

gnar Doétori,

veritati:

Siquid.em

, ,mfu–

pra diximus, relationes perfonales nullam

formaliter perfeél:ionem connotant.

Notand.

N otionem fic defcribi

Thco–

logis,

Norio

:fl

propria

ra._ti~

[eu nota cfJpto[cen–

di perfonam dzvmam ut dijlméiam

~b.

alta

):lrec

fatis fuperque patet ex m<;>x d1ébs;

~1c1tur

namque

ratio

(eu

nota

qma cíl: velutt cha-

An,

quot,

(3,

qua!~s

fint divinarum Perfo-

raéter feu figillum, quo defignatur r,

no-

narum Notiones.

tatur una

perfon~

ab a)ia .difii.nfl:.a ·' unde

Ju~nus

expofit~one.ndeJde

fr mit.

Dum

Otandum

Quod etfi una eadem-

gemti vocabulum,

mqmt,

quafi notamquan–

que realis formalitas fimul fit pro-

dttm audzmus

mox

fogitt~m~u

FdiUm

q'!~m

p~Ietas,

relatio,

notio , h<Ec tamen in-

admodum

per procedentz¡

nor~m

SpmtUf

v1cem J.uxta

v~r iam

habitudinem difcrepant;

propriam perfonam drcimus:

Ad.dJtur fecun–

Patermt~s.enun ~·

g. dicitur

Re!atio,

quate- '' do

pr<;>pria. rati<? cognofcend1

perfona~;

rcfp!Clt termH1um,

Pcrfonam gene-

Nam

mqUit , S. Bafihus

lib.

cEontr. ~