74 / 436
60
Physicce prima pars. Disp.
I.
Qurest.
II.
rltionis sine fundamencu , qualem
&
D en , quamv is simplicissimo , gra tis
<¡ uidem li 11gu nt? P ri,ma manifeste exu –
lat
a
materia, re prorsus simplici. Se–
cunda quo :i ue in eam non cadit : quia
fundatu r in aliq ua compomione pby–
sica,
&
reali ; unde , sicur in Deo lo–
<?um non habet , quia sim lex e
t
in
sua aétualitate: ita nec in materia pri–
ma, quia si mplex est in sua potent ia·
litare, u t
a.teD .
T homas
I.
p. q.
3.
arr.
8. ad 3.
Tenia ,
tandem Jocum
quidem ha bere posset
in materia, si
cut
&
in Deo; sed non magis arguit
in
illa aétualitatem ,
quam
in Deo
porentialitatern;
fit
enim ad l1bitum,
nul la accepta ex rebus occasione.
Ad secundam vero,
&
tertiam an–
t"ecedentis partem, respondeo , uni–
·nnem,
&
intel li gibil i tat~Ín
compete–
re materia!,
non
simpticiter,
sed solum
.secundum
quH
&
eo modo, qu ocom
petere possunt potenti<l!
reali: unde
non arguu nt
in
ea aétualiratem, sed
solum realitarem. Quod, quam veru m
sit, ur ex ipsis advc1sa..riorum princi–
piis innote car, finge , ut volunr, ma–
reria m com po ni metaphys1ce ex aétu,
&
potentia : an non illa potentia, qua
purior fin gí nequ1 t, erit una ,
&
in–
telligibil1s? erit p ane ;
&
tamen non
rur.sus componerur ex aét·u,
&
poten–
tia, nisi velis abtre in infinitum : er–
go un itas
&
intelligibiliras
non ar–
guunt aétuaJitatem ,
sed
dumraxat
qualemcumque realitarern.
A R T I C U L
U
S
III.
'An mater;a propriarn
h~beat
e:>.·fr.
'•
tent1am?
E
Tsi hujus qu<l!stionis decisio faci–
!e
se'luatuc ex
pr<e<i:edentí
1
~i
enim mate ria nullum includir
atlum
enti tativ um , multo manu:;
exl ten·
tiam, qua: esr perfeélis imus ulti mus
aétus enri
s.
Ur rame n plenius dlscu –
tiat ur natura materia! , illam speciali
articulo
expen<lendam
susci pimus.
Q
id vero sit existentia '
ex pre se
dicetur in metaphysica.
·I
terim , ut
aliquam
,
&
ab omnibus reéeptam
nonooem ejus
tradamus :
existentita
est extra nihilum
,
&
causas
isten·
tia,
ur
vel ipsa vox innuit: Siqu1dem
res existere dicicur, ciim extra causas,
&
nibilum
sistitu r: Quia vero
res
censetur s1sti exrracausas,
&
nihilum,
cum nihil ei deest requisiturn ad ra–
tionem cntis, ideo Mt:!ta physici deHl–
niunr existentiam.
Ultimam erHis
aéiua–
litatem.
Hoc posito.
Duplex est sencentia : Prima
cen–
set , materiam ,
&
formam, habere
proprias,
&
partiales
exi tentias ex
quibus u oa roralis composir i existen–
tia consrituatur: Huju opinionisfun–
dameotum est, qu od existen tia reipsa
non distinguatur ab essentia: Unde,
cum materia suam propriam essentiam
habeat, propri am i1ide m exis tent1am
ha bere, oporret : td
refut,abimus
in
Metaphy ica. Secunda senrentia, ma–
teria! omnem prorsus existenri:im pro–
priam abnegar, eamque ce-nsec me–
ram potentiam realem ,
&
positivam,
exisrentia: ca pacem :
Ita
Thomisra:
omnes, ac plerique alii.
e
ON
e
L
u s
I
º·
MateritJ prima m.illam ex se habet
·
existentiam
,
sed exinit
tper
exisren..
siam
totius
comporiú
,
qu<e
·¡u;
co>n·
pe,;t per f ormam
;
sicut corpus
v ivit
vita ipsius •mimuJ1s 1
'luam habet
per
1wim1Í1m.