73 / 436
De Materia.
Art. II.
59
ver~
non est contra rationem reí crea·
tre, quod sit pura potentia:
imó,
hoc maicime co11gruit
ínfim~
rerum,
qualís est materia, ut sít pura poten–
tia; sicut suprema rerum ,
scilícer,
Deus, est pu rus aélus. Secunda dís•
paritas ese, quía forma , ut omnis alia
res creara, esr al1quid medium inter
primum aélµ.m, scilícet
J
Deum , &
primam potentiam , scilicet , mate–
riam : Cum ergo rnedi um participet
de utroque extremo ,
forma deber
habere aliquíd · de potencia : At vero
materia est ínfima in
rebus: Sicut
a urem supremum ens nihil haber de
potentia ; ita ínfima rerum nihil de–
ber habere de aélu. Utramque solu–
tionem srepe insinuar
D.
Thom. Adde
tandem, quod forma non est in ver–
tíce aélualitatis, sicut materia est in
ínfimo potentialitatis : &
ideó
ha:c
purior
est
in sua potentiaiitate, quam
illa in aélualitate.
Obj.
ultimó~
Materia est compo–
síta metaphisice, est intelligibilis, est
una positive : ergo habet
exilem
quandam aélualitatern. Consequenria
videtur legitima : Nam compositio
rn
taphysica est ex aélu &
potencia:
ln telligibilitas verÍJ petitur ex aélua–
litate,
Íll!Ó,
ipsa est aélualitas, cum
adveniat
rei
tamquam attributum,
&dos ejus: demum unitas
posit iva,
cum sit quid abstraétum , est etiam
quid aéluale, &
forma le. Antecede ns
vero suadetur : Et in primis quantum
ad primam partem, quia materia non
componit, nisi physice: ergo est corn –
posita methaphysice,quatenus in
d
est
aliquid, quo convenir cum ali is re–
bus;
&
aliquid, quo ab illis differt.
Quod vero sit intelligibílis ,
&
una
posicive, patet; quia intelligibilitas,
&
imitas sµnt attcíb11ta
ownis
eatitatíi
positiva:; sed materia habet encita·
tem positivam, non
l!nim est nihil:
ergo est una,
&
intell igibilis.
Resp.
1.
Argumentum nimis
pro–
bare: Nam quo jure disolvit ur enti–
tas materia:
in
aéfom,
&
potentiam
Meraphysicam, eodem bree
potentir1
rursus dissolvi poterit in alium
aélum,
&
potentiam;
sicquein infinitum: Si–
quidem ha:c poremia Meraphysica,
qua! ponitor pHs Metaphysica mate–
r ire, erit intellig1bilis, una positive,
(h:ec enim sunt attributa omnis reali–
ratis) & demum habebit aliquid , quo
conveniat cum
sua
comparte, & ali·
quid, quo differar; sicque erit compo·
sita metaphysice. Sistendum igitur est
in simplicissima entitate materiz; co–
bibenda'!ue illa
rationis
raciocinan·
tis licent1a,
qu~
real ita.tem adeó
in
sua potentialitate •pur:im, ac si;npli–
cem in aélum, & potentiam dissolvi–
vere
1
sine fundamento nitirur.
Resp.
z.
ad singula:
Et
quidem ad
primam antecedenris parce,n ; nego
materiarn esse compositam metaphy–
sice: Hrec enim compositio solum lo–
cum habet in speciebus: Materia au–
tem non est species, sed pars entis,
in omnes rerum mate rialium species
transformabilis. Imó , ut accuratius
argumentum dissolvarur, rogo adc,er–
sarios, quid tandem inrelligant per
compositionem
lVletaphysicam
,
quo
nomine adeó abutuntur
?
an re:ilem
composttionem ex partibus
realiter
distinétis , quomodo essenda ,
&
exis–
teocia, aut natura
,
&
subsistentia,.
dicunttu componere metaphysice? an
unionem eorum, qua: ratio distinxe·
rat cum fundamento , quomodo ge•
nus,
&
differentia meraphysice, aut
veri11s logice ,
dicuntur componere
spe<;iem
i
an taodem compositionem
Ha
ra-