1000000220

Previous Page

Next Page

Page Background

136

Physicce prima pars. Disp. II.

Qurest.

IV.

te

distinguantur'

id~ ~uod

agit,

cum in infinitis aliis locis' tum r. p.

&

is, qua ag!t; seu pt1nc1p1um

quod,

q.

77.

art.

1.

ad

4.

Hoc iprum,

inquit,

&

principium

qua;

in primis constat,

qttoá forma accidenta/is est aélionit

id ' quod agit ' seu principium

quod, principium

'

habet

a

forma sub.rtantia–

esse

totum compositum ex materia;

ti;

e6

ideo forma subuantiatú e1t pri–

&

forma ; non vero aliquam ejus par-

mum aEJioniJ principium.

tem. Quamquam enim horno curet

Probatur: Eadem est radix, idem–

per medicinam , diligat Deum per

que fons agendi,

&

essen'di; sed for–

charitatem, currat pedibus, loquatur ma substantialis esr primum p'rínc-i–

lingua; non dicimus propterea, medí-

pium

qua,

prímaque

radix ·essendi:

cinam curare, charitatem amare, pe-

ergo

&

agendi. Minor certa est eic

dem currere,

lin~uam

loqui: sed ho-

notione jam tradita

form~

substantia–

mo ipse est , qui medicina curat, cha-

lis. Major vero superjus

a

nobis abun–

~itate

amat , pedibus currit, lingua

de

pro~aca

fuit; ex eo quod vis agen-

·Joquitur.

di est proprietas aélualitatis essendi.

Ratio vero in promptu est; Quia

Co.nfirmatur : Etsi

qu~dam

acci-

ejus est.

operari,

cujus est

eue;

ope-

dentia sint agendi principia; ipsa .

ta–

ratio enim est entis in aélu,

&

ap· men oriuntur

a

forma substantiali,

ut

pendix,

&

fruélus ipsius

e11e

:

Cum

aélus secundarii ex suo primario : er–

.igi~ur

forma , aut alia pars entis, non

go prima radix agendi posita tandern

sit proprie id, quod est; sed solum id,

est in forma substantiali , qua:, cum

quo totum constituitur in

eue.

Totum

sit partrcipatio qua:dam divini

eue,

vero compositum sit id' quid ese'

&

&

ut

ait Aristoteles

I,

Phys.

Divinum

subsistit , idcircó tornm est id, quod

quoádam,

hunc tam sublimen fontem

.operatur , seu principium

quod

agen-

pro suo modulo imicatur; estque , ut

di. At, qua: pars sit principium

qua,

ille , non modó principmm esscndi,

&

propria radix agendf, id jam deter-

se.d etiam 0mnium virium aéli.varum

minandum nobis est.

sibi proportionatarum. Vide supri

PRIMA CONCLUSIO.

Forma rubstantialis est primit radix

omnium aélionum naturatium

;

ieu

prin–

cipium

quo

radica/e agenili.

Conclusio, etsi eám aliqui videan–

tur inficiari, qui volunt, formas subs–

tantiales penitus btiosas esse, totum–

que agendi negotium pertinere ad for–

mas

accidentales ;

sequitur

tamen

aperte ex principiis jam constitutis,

eamque perpetuó docet Aristoteles,

qui etiam ob hanc causam deffinit ani–

mam, Pcincipium

qua

":"italium aélio-:..

num.

Exp~essfüs

e,st

etiam

S.

Thomas,

disp.

1.

qua:st.

3.

art.

3.

SECUNDA

CONCLUSIO.

Sola forma substantialis est virtus,

non modo radicalis, sed etiam prin–

cipalis producendi aliam formam sUbi–

tantialem : Accidentales vero forma:

ad hanc aétionem concurrentes , non

merentur nomen virtutis principalis, .

sed secundari;:e ,

&

q•:asi

~nstrume.ñ

taria:.

Conclusio est

S.

Tbom;:e

3.

cont.

Gene. c.

69.

aliisqúe in locis. Hanc

ali–

qui etiam inficiantur, sed pugnant

rna.–

gis

de

voce ,

c¡uam

de

re;

qqod , sci-

li.~