De
Causa
Efficiente.
Art. III.
1
j
9
phi, ac Theologi sequuntur. Perpe-
constituit, u t aliquid me-d'ium
inte~
tuó, & constanter docet, principium
substantiam, in qua fündetur, & ope- •
primum agendi , seu potentiam ope-
r,ationem, qua: eic ea prodit.
rat ívam , in solo Deo esse idem cum
Respondet Scotus in
2.
disti né't.
16.
substa ncia, at in omni crearura ha:c
q.
9.
§.
Sed quia,
&e has authorita·
duo rea:iter discingui: atque
ita
for-
tes evincere ctuide¡n, potent iam ope–
mam substantialem esse princípiu m
rativam distinguí ab essentia d1stinc–
opera ndi; on guód ipsa per se imme-
tion~
aliqua, non tamen rea ij.rer, sed
d ia te operetur, sed quód sit radix
vi-
solum formaliter: Unde, inqu it, po–
rium opera\:i varum , qu·<l!
ex
ea, ut
tentia: operativa: non sunt forma:: ac–
·pro pria. accide ntia, dima nent : sicut
cidentales essentia! addi ta::; sed sunt
in arbo re radix dicitu r
fruE1ifera,
li-
varia: ejus formalita tes ,
ab ea egre–
d t fruétu s immed1ate non proferat,
dientes,
&
ebutiientes;
sic erüm lo–
sed solum mediis ram1s & surculís ex
quitur.
se pullulanti bus : S ic v.g. a nima est
Sed h<!!c responsio vana est subtili–
quidem principium omnium vital iu m
tas. Primó enim h<l!c d1stinétio,
aff ua–
aélionum , nutritionis ,
acc.retwnis,
lis non reatzs,
nu lla est , ut ostende–
generationis, sensationis, intelleétio-
mus in Metaphysica. Deinde, uc dare–
nis , volitionis; nullum tamen horum
tur, inepta esset ad propositum; quia
immediate prres tat , sed medi is pro-
per eam Scotus , nec. auchori tates
priis potentiis , mot rice, nu tritiva, aug-
illas salvat, nec rem ipsam explicat,
mentativá, generat.iva, sensitiva, &c.
nec suo loquendi . modo concordat.
Ita
docet S.
Thom.asr.-p. q.
54.
art.
3.
Authorit;ltes non satvat; qu ia
eas·
q.
59.
art.
z
.qu<l!st.
77.
art.
2.
qurest.
exponit in sen su ignoto illi Authori- ·
79.
art. r. atque omnibus
in
locis
bus , qui distinélionem,
a
Seo to mul–
u bi hanc qurestionem niovet.
ta post srecula primuw observatam,
CONC L
USió.
N ul/a substantia creata
ert imme–
diate ope:at iva
;
sed in omni creatura
p 1·iná pium prox imum operandi
,
seu
p ot-entia operativa
,
est accident
,
ab
ejus. substantia distinélum.
.
Conclusio in ptimis suaderi potest
authoritate primatum TheologO'mm,
ac
Philosophorum, apud quos nihil
tarn ·
tritum, quam
Potentiat anima:
ab eá oriri, procedere,
esse
ejus pro–
prietater, inter seipsas,
S
ab
e~
dir–
tingui,
&c. Unde
S.
Dionysius.
c.
11.
Crelestis Hie.rarehire, Angelos
dividí~
in substa ntiam , virtutem,
&
opera–
tionem : sicque victutem operar ivam
nondum viderant.
R
m ipsam , qua m
vult , non sa tis explTat ,
ne rnpe,
verum processum potentiarum ab
es–
sentia; nam , si
ad eum sufficeret
distinélio aélualis , non realis , Attri–
buta D ei possent d ic1 vere procedere
ab ejus essentia, cúm a b illa , juxta
Scot um, aélu . ,tprrna(iter distinguan–
tur: & quod <lete ri4s
e~t,
in Deo
pro–
Ce?sUs Filii
~u?a t re ~or:i
sat is proba·
Jet ejus ab eo realem dis tinétionem,
qu ippe ad. illum sufficeret
aélualis
formalis distinélio. Demum , suomet
loquendi modo Scotus , hic non con–
cordat, cum potencias asscrit , esse
ipsam e.i:ititatem · substanci;.e,
&
ta–
q¡en ab ea
ebultire
: H;.ec en1m Meta–
phora processum unius rei a b alia so ·
S
z
nar,