242 / 298
2
2
6 Logicce m tjorís
prima pars. Disp.
Ir.
Qurest.
IV.
Obj.
1.
Relatio
non
terminatur
terminus utique
relativus. At
loco
for malite r ad id , quo
subla~o
m -
illius
!>llp osit i crea n
, d pendentis,
net ;
sed
in relation ibus mu1u1s , sub-
&
relati, div initu
substitut11m est
fata relatione un ius extremi, rem ·
sup positum increatum.
&
zternum
nere po est relat io in altero : ergo.
quod term inaret generation m dla rr:
in mutuis rdatio ·uni us non termi-
purissi :nam ,
&
consequen ter mater–
natur
fo rmaliter ad
rela tior.iem al-
nitatem in ea funda tam; non ut rea–
terius , seu ad al terum , uti relatL-
liter dependens,
&
rda tum, sed ut
vum est. lVIajor >patet;. quia rda tio.
subrogatum Joco
eju~
,_ quod debe–
sta re nequit si ne
termino
formali.
bat dependere,
&
reforri ;
id est,
M ino r declaratur in rnaiern itate bea-
non u1 ter.minus connatural is , sed
tissim<e Virginis
>
qu;:e pe rfeébss ime
mi.raculosus..
stat res peél u C hristi ,
licet el non
Qu<eres: si Christus , ut tenet D.
r~spondeat
in Chrisco realis relatio Thomas, non .dicit relationem ·rea–
füii; eo quod, ut docet S.
Tho~~s. le~
filii ad b atam Virginem , quo-
3· p. q.
5).
a rt. ) · in corp
fi
1at1on1s modo potest dici realiter fülUs beata:
relatio non est natura:, sed perso
Virginis , pra:cipue, cum
filius sit
na:; P rsona aucem Christi, u tpote
aliquid rela-tivum
i
¡
Divina , est incapax. relationis ad
Respondeo ex S. Thoma ;. Me-
creaturam.
taph. leét. 17. ali 4uid dici refati ve,
Re$p. Distinguo majorem
~
rela -
non solum quia · refertur ad aliud,
tio non termi na tur formaliter ad id,
sed etiam quía aliua ref rcur ad ip–
quo sublato remanet ,
connaturali-
sum: u nde al iqu is d1cirur filius rea–
t er
,
&
plene terminata
,
concedo:
liier , non solum , qu ia ref rtur ad
quo sublato
rema net quidem ,
sed
matrem, vel pacrem, sed etiam, quia
modo ex traordinario
ter minata·
,
ne-
macee, ve! pate r realiter r fer tur ad
go. E t pariter ad mino rem : In mu-
ipsum
>
ut ad eum , GUem genu it:
tuis sublata relatione ab uno extremo, Cum igitur· C hristus , licer J1on di–
remaner relatio in altero> p le ne ,
&
cat
re~ p
étum
realem ad matrem,
_connaturaliter terminata'
nego :
mo·-
attamen vere '
&
pt prie terminet re–
Jo extraordinario
terminar-a
,
conce·
lati1,rnem m:uris su;e, tanqua m genitus
do,
&
nego consequentiam. Atque,
ab ea, dicitur realirer,
&
proprie
fi–
ut sol ut io explicetur in exemplo ar-
Jius ejus. lldde pr::.ecerea, quod licet
gumenti, fatemur qu idem, stare in
Persona divina Chnsü non referatur
Beata Virgine relati.o nem m:nernita
rea-l iter ad beatam
irginem, atta–
tis, absque eo, quod sic in Christo meo subrogacur p rsona: buman::e,quz
relatio reali:;
filii ,
qu<e est propria
ex.igeret ad iJlam realnec referri:Ideo–
ejus terminatio: sed negamus, esse
que vere,
&
proprie esr fil ius b ata:
modo sibi connaturali
terminacam:
irginis ; sicut esset persona humana,
Nam secundt'tm natura! cursum pe
c nj us locum tenet,
&
vice fung1tur.
tebat illa macernitas su pposicum crea·
A t de his uberius Theologi•.
tu m
a
se dependens sub rat ione ge
Obj.
2.
Terminus pra::cedit Rela–
ni ti , proindeque ad se viciss·m re-
tionem: ergo non est quid relat ivum.
latum: isque erat connaturalis ejus
Prob:Hur antecedens: Relatio , eria m
mu-