241 / 298
Quid sit terminus Relatfo.nis.
Art. IV.
2
2)
extremo
exiu.;ru Mn
eJt
t:judem
simul
n:JturQ.
Et Ar1stotelr s
ble
dic ít,
speciei,
nec
eodem mod'
exprimitur;
quod servus respicir dom ir. um, ut do-
te relatio patris ad filt um est d1squi-
m1nus est;
&
id<!ó,
pra:c 1~
1s ornnibus
paran ti:e; quia eát
divers~
speciei ,
&
a liis: quod stt doétus, quod sit b;pes,
di ,;erso nomine exprimitur; una enim musicu
,
&c.
modó
sit dominus,
d 1 inu
patemitar,
&
altera
filiatio.
semper resp1ci rur
a
servo.
ARTICULUS
IV.
Quir sit terminus Re/ationis
,
t:im
mutwe ,
quam
non
mutua:?
A
D
pleniorem relationis mutu:Je,
·
non mutua! intellige nt1:i m,
qu~ri
&olee, qu is sit utrius:¡ue rerrn1-
nus? An
1
sci icet , utraque respiciat
al1qu 1d ab olutum sub· racione abso –
luti, an aliquid forma irer re ativum ?
Compluten es tenenr, omnes relatio–
nes, ram mutua-s, quam non mucua ,
terminari ad relativum.
~contra
Sco–
tistre, omnes rela t1ones, tam mutuas,
qua m non mutuas, cerm1nari ad ali–
quid absolutum•suo rattone absoluti.
Quidam veró media vi
i11cedun1;
it.aque sit
PRIMA
CONCLUSIO.
Relatio
mutila
terminatur forma–
Jiter ad aliquid relativum
,
.rc-iticilt,
ttd
.ruum correlatfoum,
uc parer ct: r–
minatur ad filium, non quacenus ho–
rno esr, sed quatenus filius est; und ·,
quamv1s enticas filii term inet resp
C·
tum pacris, attamen non term tnat
il ·
lum, ut encitas absoluta- esr, sed for–
malner, ut affeéta filiac1one; ac proiu-
, , ut est {l)iquid re lativum.
lta
censere viderur
S.
Thomas
1.
p.
q .
4o.
rt.
2.
ad
. Ubí inquit:
Cum
áici:-ur
,
quod
rtlativi
essc
est ad aliu á
re habere ,
p er
ly
aliu.,i
intetl1gi1ur
correl<Jtivum
,
qu11d
no11
est
prius ,
red
T1rt1.
I.
Probatur ratione: Pater termina–
tur
ad fiJium sub racione formali
ñlií;
sed rat io formalis fiiii ese quid relati–
vum: ergo parer terminatur ad ali–
qn id relativum;
&
ídem d icendu ;n
cie
aliis relation rbus rnutuis. M1nor patet.
Probatur
majo r :
tt'lm ex mplo d1ví–
n~
paternitau ,
a
qua,
inquit Apos–
to!us ad E phes.
3.
deri·vatur
omni.r
Paterni1as ;
h;ec e 1:m resp1cit F ili·im
.lEternurn su
rat1one
formalí fili1 :
er o
&
temporalis pacer debet respi–
cere fil ium sub racione formali
fili i.
Tum et1am racione: nam , sic se ha–
bet parer ad fi liurn, ¡icut generat1s
ad genitum; sed generans respicít
ge–
nitum sub ratio ne formali geniti: ec–
go ºetiam pacer respicir filium sub
ra–
tione formali filii.
Confirm tur: relatio mutua
dep.~n
det
:i
suo correlativo' ur
a
termi no
formali : ergo terminatur ad al iquid
relauvum. Probatur anteceden : re–
latio mutua altquomodó dep1rndet
a
suo correlativo ; sed non potest cle–
p ndere nisi
Ul
a
termino ; ergo de–
pendet
ab
eo •
U t
a
term ino. Majoi:
v1decur cena :
R
!ario enim mutua.
non potest intelligi sine suo correlati –
vo: ergo necesse esr, ut abe•> depen–
dear ;.res enim
111
ellig1 potest sine bis,
a
quibus non dependet.
M i.
or vero
pr b tur : relat 10 solum de pender
a
duobus' scilicet'
a
fundamento'
&
;l
termino; sed relatio mutua non potes
e
d t: pendere
i
suo correlativo ' ut
a
fund amento, ut de se pat\!t: ergo de–
bec dep
nder¡;
ab
illo,
Uta
terrninG.,
Ff
Obj.