2 2
8
Logicce
majoris
prima
par
s.
Disp.
II.
Qurest.
IV.
cxt¡·insece. Relativum intrinsece,
&
Obj icies: Quod oponitur. relative
subjc:étive est id,. quod babet in se,
est aliquid relativum ; sed
term inu~
Relationem: Relativum vero termina-
Relationis, etiam non ·mutua:, oppo –
tive est id, quod terminat Relatio-
nitur i·psi relative : ergo est aliquid
nem in alío existentem. Sicut aliquis
relativum.
potest dici
d~pli citec
inimicus : primo
Resp. Distinguo majürem : Quod
intrinsecc, quia odio habet aliquem:
opponitur relative , est qu id relativum,
secundo
t~rminative,
quia odio ha be-
intrin.rece
.remper
,
nego :
relativum
tu r: sicut Christus dicebatur ini mic us
ex t riruece ,
~
terminative,
concedo:
J
ud<l!orum, non quod eos odio ha be-
Et concesa minore, distinguo
simili–
ret, secl quod ab eis odio haberetur:
ter conseq. terminus R elationis est
hoc posito d icimus , quod in relationi-
aliq uid relativum, intrinsece semper,
b us
non
mutu is
terminus est quid re.
neg(,): terminative , concedo. Solutio
lari vum
xtri nsece ,
&
terminative,
patet ex diélis.
n.on intrinsece ,
&
subjeétive.
P rob.at·ur prima pars : illud non est
in
trio secerelativum ; quod caret Re–
ARTICULUS
v.
latione ; sed terminus Relationis no n
Unde
.rumatur distinfiio
,
tum
spt-
mutua: carel Rel¡ttione : ergo non est
cifica, tum numerica Re/(1-
quid relati vum intrinsece. Major pa-
tionum?
t et. Mi nar probatur :
in hoc enim
d 'ffe rr Relatio non mutua
a
mutua,
qu ud
in ejus termino
nullus
sit reci–
procus respeétus.
Neque d1cas, non esse quidem res–
peétum realero , bene tamen respec–
.tum rationis.
Contra enim est : T um, quia. res–
peétus ille rationis non potest esse ra–
tio
termínandi, siquidem Relatio rea–
lis
deb.ethabere termin um realero.
T
um, quia respeél:us rat1onis est
rn·
lum aliquid secundari um, quod sup–
ponir Relationem jam te rminatam:
unde terminus lile proprie sumpt us
non est quid relativum , etiam perra–
tionem , nisi fu ndamenralirer.
Probátur etiam secunda pars :
JI.
l ud est relativum extrinsece ,
&
ter–
minative ,
qu od
terminat Relatio–
nem; -atqui terininus . Relationis non
mu rn<e terrn inat Relationem, ut de
se patet :
~rgo
est aliquid
ermina–
.tive,
&
extri sece
relativu~.
E
XplicatA divisiorie generica Reia·
tionum, nunc explicanda est spe·
cifica ,
&
numerica earum distinétio:
C irca distinétionem specificam relatio–
nis triplex ese sententia: Prima tenet,
Relationes totaliter specificari
a
funda·
mento; sicque uoitatem earum spedfi–
cam,solum desumi ex unitate
specífi~
ca fu nd.amenti. Secunda tener, eam
desumi tantilm
a
termino. T ertia ,
&
communior desumit ab utroque ;
it.:i
ut Relatio dicatur una specie, qure
habet u nicum specie fundamentum,
&
terminum.
PRIMA CONCLUSIO.
Uni1a1
specifica Relationit de1u–
mitur
u
fundamento
.rimul,
S
ter–
mino
,
seu
ex coaotatione fun da111m–
ti
-cum termino: Diversitas vero .rpe–
cifica de.rumitur ex diversitate
,
vel
funilament i
,
vel termini
;
ita ut va–
riat o alterutro, varietur relatio.
Prn-