206 / 298
190
Logicte majoris prima pars.
Disp.
II.
Qurest.
II.
mum in substantia;
substare
veró
lnstabis : Humanitas Christi est
accidentibus, est quid secundarium
substantta; sed hu manitas Christi non
ex eo priori consequens ; ergo non
subsistit per se : ergo subsi stere per
istud, sed illud , constituit substan-
se non constituit substantiam. Pro·
tiam. Major est propria notio cons-
batur minor: humanitas Christi sul>–
titutivi cuj sque réi. Minor vero est
sistit per suppositum Divinum:ergo noct
evídens: ideo enim substantia subs·
subsistir per se.
tat accidentibus, quia subsistit in se,
Resp. Distinguo minorem: huma·
uc sol 1lluminat alia , quia
tn
se Ju-
nitas Chcisti non subsistir
per. se,
cet ,
&
columna suscentat teélum,
prout
per
se
exclu.lit
supp ;rJt!lm,
quia in se fir ma stat .
cujur sit
,
concedo :
ut
ex ctu
trt
sub-
Culligicur ex his, substantiam rec-
jeflum
,
in quo rit,
nego, Non est
te
d.:fHn1rí,
enr per se 1ubri1ten1;
si-
autem contra rationem natu ra! subs·
cut e contra accidens,
enr existen;
tantialis, ur sit in alio canquam in sup·
in alio.
Qua: deffiniciones ita intetli-
posito, seu persona habent;r
ips.im;sed
gendr sunt , uc .subscancta. sic ens,
~olum
ut
~it
in alio
ca~qui_.n
in .sub–
cui debetur esse
tn
se; acc1dens ve·
3eélo fulc1ente. Suppos1cum autem vo·
ró, cui debecur esse in alio. Ci:te-
camus, 1d, quod habet nacura rn , se11
rum, quod a-:lu substantia. existat per
cujus aliqua natura est ; subjeélum
se,
&
accidens existat
in alio, non
vero, in quo
acci~ens
est ,
&
a
quo
est de esst:ntia utriusque, quia a.:tua·
fulc1rnr.
Pacet autem , quoj ,
licet
lis existencia non est de esencia crea·
humana Christi natura non sit sui
tur¡;e. Ita D. Thomas in 4. dist.
12.
q.
ipsius, vel propii suppositi , sed ver–
I.
art.
1.
ad
1.
Descripttve autem subs·
bi Divini,
&
secunda: Person.:1! Trini·
tantia
deffintcur_'
i,l
'
quod 1ub1tat
tatis'
a
qua assumpta est per incarna–
accidmtibus,
quia substare accidentibus
tionem; attamen non est in alío, tan–
est quid secundarium in ea, consequens
quam in subj.:élo: unde dicicur subsis–
ex eo, quod subsistat in se.
tere per se eo modo, quo alia: substan-
O bj.
r.
Substancia dicitur quasi
sub
tiales natura:; id est per exclusionem
aliir rtanr:
ergo substare aliis est cons·
subjeéh, cui inha:reat.
titutivu:n substantia:.
Dices: uc natura Christi diceretut
Resp. N.:go conseq. non enim rei
per se subsistere, saltem deberet sul>–
nomen semper sumitur ab essentiali
siseere per propriam
personal itatem;
constitutivo; sed ut1plurimum
a
no·
sed non subsistir per propriam persona-
1joribus proprietatibus ; ut lapis di-
litatem: ergo non potesc dici pee
3e
citur
a
ltedendo
pedem
:
vinurn
a
subsistens.
viribu's ,'quas auget: Sol, eo quod sit
Resp. Nego majorem ; Ut
enim
soltis,
&
unicus : Luna quasi
tumi-
narura subscantialis
dica~ur
comple-
11um una,
eb ,
qu~d
uniac in se lu·
te per se sub-sistens, sufficit , quód
cem superiorum .syderum;
&
carneo
babeat personalitatem sibi propriam,
pacer, res ejusmodi non constituí essen-
ve! appropriacatn: Humanitas autern
tialiter per id ,
a
quo nomen habent.
Chrisri
haber personaliratem Divi–
Quamquam etiam drci possit ,
subs-
nam appropriacam , ut in omnibus
tantiam
i:í
subú11endo
esse diélam.
gerat vices propria:
pecsonalitatis:
Un·