1000000219

207 / 298

Quotuplex sit substantia. Art. ·u.
Unde'. tam potest dici substantia per
\se subsistens, quam qurelibet al1a na–
tura humana.
Obj. 2. Quantitas in Eucharistia
non est in alto ta nquam in subjetto:
·& ramen proptere<l non di citur subs–
tantia, sed accidens: ergo subscantia
non est id, quod per se subsistit ~ &
non in subjefro.
Resp. Dístinguo antecedens: quan–
titas in Euchari stia non est in alio
tanquam in subjeélo , concedo:
aptitudinaliter , & e:x:igi.1ive , nego.
Licet enim, re mo ta substantia pan is
in Euchadsti::e mysterio , quanritas
non sit amplius aélu in,subjcélo, sed
aDeo miraculose conservetur .sine
subjeélo, semper ·tamen exigit con–
naturnliter subjeélum; ita ut, nisi
divinitus conse rva r tur , periret re–
m o ta substant ia pan is, & ideó sem–
p er est accidens ; quia accidens est,
quod exigit- ·in{:irerere subjeélo ; subs–
tan cia vero id , q ucd esse in se
ipso , & 11011 in alio, ut d1élum est ex
D. Tboma.
ARTICULUS u.
Quowptex .1it .JUbstamia?
A. Ristoteles divisit substantiam in
Primam , & Sec'u ndam. Pri·
mam ·substantiam vocat , índiv:d ua ;
nt Petrum , P au lu m, Socratem, & c.
Secund as substanl ias vocat , genera,
& species , ut hominem, an imal , vii..
vens , &c. u nde idem est , ac si di vi
deretur substan cia m ingularem, &
.universalem , ideoq ue isia d1visio non
est tot1us aélual1s in mem bra re:ili–
ter d is1inéla, sed ej usdem reí in di–
versos status, d iversasqu e considera –
ti.ones. Dicit autem Aristoteies , se-
cunda.s subsrantias pr:Edicari de pri–
mis tanquam de subjeélo, pro cojus
intell igentia.
Nüta, quod subjeélurn est duplex,
sci!icet, subjedum 'J!/,ysiwm , & sub-
. jeél um L ogicum. Subjeéh; m Physicum
e5t cuí 111h;rret aliquod acc1de ns, ut
homó respeélu scienti¡e est subjeélum
Physicum; quia scientia inh<rret ho–
mini. Su bjeélum vero L og•cum est,
de quo aliquid pr.:edi calur, ur, Petrus
esr su bjeflum Log ·cum hominis, nam
de Perro pr<rd i;:a1ur horno. C onrin–
git autem ,quredam pr~dicari de sub–
jeéto, J:cet non inha:reant illi ut sub–
jeélo Physico, ut 11otat Aristoteies
c<ip. 2. de Prtrdicam· Unde in hoc
sensu secunda: substantia: dicuntur
pr<rdicari de prima, non quod ei in–
hrereanr, uc subjeélo Physíco, sed quia
identificanturcum ílla: 1deóque prima
substantia d icitur earum subjeétum,
non quidcm Fhysicum , sed L ogicum.
Qua:res , cu·r Ari.rtotf?le..r vornt in–
dividua , prima! substantias , gene–
, e .Jf!cies .10/um ucundas JUbt·
Resp. Ex ecdem Aristotele; quia
individua' sunt maximre substantia!:
cumen im substantia duo d icat' sub-·
sistere in se, & substare accidentibus:
utrumque princ.ipalius convenit indi–
viduis : Nam ir. d ividua p rimo, & per
se substant acddenribu s : non enim
horno in communi a:g rotat , vel cur–
rit, vel studet, sed hic h0mo in sin–
gulari., & prite!ea ind ividua per se
prir.cipalíus su bsistun t: genera enim,
& species non subsistu o t, nisi in in–
dividuis, cum quibus idencificantur;
u t ~pecies humana in Socrate , &
Platone.
Circa divisionem substanti~ qoa:ri–
tur , g,u~ res sint in prcedicamentn"?
Et