. t
4z Logictt- majoris prima par
s. D isp.J..
Qucest.I.
convenit om ni habent i naturam; non multipleK , qu duna in mente
ín-.rc:
enim Petrus est universalis , licet sit tamen in pluribus existat.
'
horno: ergo uni versalitas non conve–
n it natu r<l:
recundum
u.
Mino r est
evidens. Major probatur : quod conve–
nit natur;.e
secundum se ,
convenit ei
essencialiter,
&
universa!iter; proin–
deque dicitur de omni; sed quod di–
citur de ornni , dicitur de qu ol1bet ·
sub eo contento: ergo quod conve–
nit
secundum
u ,
nacura:, convenit
omni sub ea contento, id ese, ta –
lem naturam habenti. Ut, quia ig–
nis est per se calidus , quilibet ignis
est calidus.
Confirmatur: existentia non est ni–
si singularium ,juxta commune axio–
ma ; sed nafti ra a parte rei eKistn: er–
go
a
parte reí singularis est: ergo nen
est a parte rei universalis : Ha:c enim
duo invicem repugnant.
ltaque natura ipsa est universalis
contra nominales ; at non in re , sed
in mente : Nam dividit•u in re per
divisiones singularium ; mens vero
íllam pra:scindens ab iis di visionibus,
unum de ea conceptum ob1eétivu[J\'
format, qui non est ipsa aélio anima::,
sed ipsa natura mente percepta, seu in
esse intelligibili.
ln
hoc statu universa–
lis est, quia est
unum respiciens mul–
'ª·
Unum qu idem, qu ia jam pr;.ecisa
esta diferentiis numericis, eam divi–
dentibus in re: Respicit tamen multa,
quia est ipsa multoru m natura, mentí
objeéla, qua: de si ngulis vere iaffirma·
t ur,
Sic artifex , cuí plurium similium
domorum zdificat io incurnbit , unam
formam domus mente concípit ,
om–
nibus il!is in
re
communicandam. Si
domos illas consideres jam construc–
tas, multa: sunt propriis formis dis–
ti ndis constantes: At in mente arti·
ficíi
¡¡na
ideafü
domiµ est ;
boc
&olo
Solvuntur Objeélioner.
O
BJ
1.
A ristoteles divisit res,
icl
est, naiu ras in universales,
&
regulares: ergo dantur in rebus
na~
tura: univt! rsales.
Resp.
D i~ti o guo
conseqoens; dan–
tu r in rebus natu ra: un iversales, secun–
dum sta tum,
q.ioxistunt
in re ,
ne–
go; secundum scatum, quem babent
in mente
,
conced . F·aremur , ipsas
res ·esse universales ; solum nega.mus,
. id eis competere
a
parte rei.
· O bj.
2.
N atura est fo rmalirer una in
multis a parte rei : ergo·& un iversa–
lis. Probatur antecedens: Quod non
díviditur formaliter, est unum for–
maliter : sed natura ·Petri a parte rei
non est formaliter divisa
a
natura
Pauli: ergo est Unl formaliter
a
par–
te rei. Pro batur minor : Divisio for·
malis est di visio specifica, sicuc ma•
terialis divisio est divisio numerica;
sed P etrus,
&
Paulus aélu in re non
sunr
divisiA'pecifice: ergo non suAt
divist formaliter.
Resp. Nego antecedens. Ad proba–
tionem, disti nguo majorem: quod non
d1v iditur
f
rmaliter , e
t
formatitec
unom, unitate
.rimilitudinis
,
&
con–
form itati.r,
concedo : un itate
entita–
tis,
nego.
Et
pariter ad consequens:
natura est una in Petro,& Paulo,
uni•
tate
conformitati.r
,
concedq: unitate
entitatit,
nego. Id est, natura Petri
est similis ,
&
conformi¡¡ natura: Pau•
Ji; nec enim d issimiles sunt, ut Pe–
t rus,
&
Leo.
At
sunt tamen dua: dís–
tinél:a:,
&
ab invicem d ivisa:: entitates;
proindeque noa sunt una entítas in
mu_ltis,
-sed
ml.lltfl: .in
multis•
Ali·'