1000000219

Previous Page

Next Page

Page Background

°An natura sit formaliter univers.

Art.

II.

~orpus

, propriamque antmam

ab

ne P aulo; atque ita ess'? du os ho–

anir a,

&

corpore aliorum disti néta, mi nes d istinétos, duas humanitates,

u t

evidens est : ergo natu ra ejus in re

du o composita ex anima ,

&

cor-

distinguitur

a

natura alterius homi

po re ?

nis. H rec ratio e t S, Tboma:,

O

use.

R eplicat Scotus : .nat11ra m Petri

<f·

cap.

7.

esse qu idem d ivisam

¡\

natura P au li,

R espondet Scotus: Naturam Petri

&

ho m·nem Petrum ab homine Pau-

11on dtstingui q 11dem

a

Pee ro

realiter,

lo; sed pet accidens ralÍOHe d ifferen–

distingui tamen/•rmo/iter

in re:

t-

tia: numerica: ; at no n per se,

&

que ita , licet Petrus sit res discinéta

formaliter ; ideóque ni hilominus es–

a

Paulo, esse tamen in Perro forma·

s~

formal iter unum hominem

a

par~

liratem aliquam , nempe , naturam

te rei.

bumanam , qua: non est distinBa for-

Sed contra: Esto ha:c divjsio non

Otiatur

ex

ipsa natura , sed ex eo,

qu od sit in diversis indi viduís, qu0d

ei est accidentale ; att amen

reipsa

naturá divisa est in

Pet~

,

&

Pau–

lo:

ergo non est reipsa

u?l'á

in illís. Si–

cut, qui per accidens moritur, re ipsa

mo rruus,

&

non vivus est: Unde, ut

quis absurde colligeret , Petrus non

est per se mortuus, sed casu , g ladic:;,

au t

f

bre ; ergo est per se vivus : ita

absurde colligit Scotus; natura Pau–

li non

est

per se divisa

a

natura Pe–

tri, sed solum ra tione differentia: nu–

meric:e,

qu~

ei accidentalis est: ergo

est per se una,

~

eadem

in Petro,

&

P au lo..

ma liter

a

natura Pauli.

Sed

co1;ma ( pra:ter _qoam impli –

car in terminis, naturam Petri esse

ídem realiter cum Petro ,

&

tamen

ab eo distingui

formaliter aau in

re , ut ostenqemus in Metaphysica,

llbi fiaitiam

1llarn

Scoti distinétio–

nem confutabimus ) : Esto humani–

tas Petri n·on sit aBu formal iter ídem

cum Petro , attamen dívisione Petri

a

Paulo , etiam ipsa humanitas Pe–

trí constituitur distinBa ab humaní–

tate .Pauli :

ergo nulla responsio.

Probatur antecedens : re integre ab

a}ia

d iv is~

, d ividitu r quoque quid–

g uid est idem cu m re ; alias esser,

&

non ess

1

rei psa divisa ab alia; sed,

far

ore ,

Scoto , hu ma nítas

P~ tri

c st ídem rei p a cum P erro : ergo di–

v

P etr i

:l

Pau lo,

hu ma ni t a~

ip–

s a Petri d1viditu r,

&

distingui tur ab

hu man itate P auli.

Et

pla ne miranda

S coti sti btilita

, ut concipiat , Pe–

arum, ut .Petrum, esse in _re

dí v isu~

~'

.Pauló ;

&

tamen homrnem , qui

e

t ídem cu m P etro, non disting uí

formaJiter aélu

b homi ne ,

QUÍ

est

Pa ul us : e ·quis enirn

luce merid ia–

,JJa

cJ¡¡ rius no n perc ipit, n0.n solum

Petrum esse di tintlum

a

Paulo , sed

etiam·

boruinem

Ee uun ab homi-

.Proba tur

a.

conclu sio : natura,

ut

dixi, tri us modis

speB ari potest:

Secundum se

,

ut

;n

individ"fr

,

ut

i n imel/1ffu;

atqui u niversalitas ei

non con venit secu ndum se, nec

ut

in ind ividuis : ergo solum io intel–

leétu. Probatur minor: Et in primis,

qu ód universalitas ei non conveniat,

ut est in

individuis;

nam ex eo po-

1ius

fit

sing ularis; adju ngi tur en im

illi

differentia

individualis. Quód vero

nec conveniat

ei

t ecunditm se,

sic

demonstratur : quod convenir natu–

ra:

secundum se , convenit

omni

ha–

benti

; sed

universalitas nod

con-