1000000219

Previous Page

Next Page

Page Background

1

46

Logicte majoris prima

pars.

Disp.

I.

Qurest.

l.

ra. Itaque in eo respeélu consistit uni-

Dicendum, fieri

p~r

priorem abs–

versaliter Logíca.

Po~ró, qu~a

natura:

~raélionem

: Nam boc ipso , quod

abstraél<e fundant hujusmp¡:l1

respec-

natura separatur

ab

individuis,

fit

tt:1s.'

inde u111versale

Me rap~ysicu?1

universalis

Metaphysice · ;

a tqui per

d1c1tur esse fuadamentum

µq1versalJ~

¡bstraélionern inrel}eélus agenris se–

Logici.

paratur ab ind ivid uis , represen tatur

PRIMA

CONCLUSIO,

N atura

fit

universa/is

Metapbysic~

per mentis abstraélionem , qua separatur

li

conditionibut eam ad (lli'}.uiti

S'in~ul"re

determinantibus,

Probatur conclusio: Uníve'rsale Me–

taphysícum est

unum abstraélum

a

pluribut;

floec enim est ejus

deffi~

nitio; sed

QQC

ipso , quod per m<;ntem

natura abstraitur

a

su"ís singularibus,

fit

UOUl'll

quid

a

pluribus abstraétqm,tH

¡upra ex;plicuimus: ergo per illatn

al?s~

traétionem fit universalis

Metaphysice.

Verum

duple~

est abstraélio: Alia

intel!eélus

agentis

, alía

intelleélus

pouibilis

, . qure etiam dicitur

prleci–

sio.

Intelleélus

agens

( ut id obiter di–

camus, in Jibris de anima fusius ex–

plicandum ) est facultas illa mentís,

quoe ex speciebus in itnaginatione re–

sidentíbus, atque res singulares repra:–

sentantibus, elicit alias species subli–

miores, ipsam rerum naturam ab om–

ni singularitate prrecisam reprresentan–

tes: lntelleélus

pouibilis

est ·ea facul–

tas, qure naturas sic reprresentatas per–

cipit. Unde abstraélio"intelleélus

agen–

tfr,

est aétio, qui e'licitur ex singulati–

bus·species universal is, natur-am ab il–

lis prrecissam r<eproesentans: Abstraélio

vero intelleélus

pouibiliJ

est aélio,

qui natura sic reprresentata percipitur.

Hic subtilis movetur qua:stio , an na·

tura fiat uni versalis per priorem abs·

traétionem, an ad

itJ

re(}uiratur etiam

po~terior~

'"

•

enim, ut ab l!Jis pra::c h sa: ergo

fit

universalis

Metaphysice.

Ve1um h<ec

qua:stjo non

ita perti et

ad Logi–

cam.

Qua:res ( quod identidem diélari so–

let) quid sít abstrahia conditionibu in–

dividualibus ,

~

mate rialibus ; quidvc

si·nt

ha:

conditiones ? .

Respondeo :

Conditiones

indivi–

duales esse quoedam acciden tía ; si ve

realia , sive

solil

rat ione dis<inéla,

qure non sunt de essent ia natura!; sine

quibus tamen nunquam existir. ¡>r;.e–

cipua est differen tia nu merica, qua

natura unius indi1•idui

a

natu ra alte–

rius distinguitur. D icitur a Scoto

Hted–

ceit

uia per eam natura const1tui–

tur

singularis.

R eipsa est

ídem

cum natura, atcamen non est de ejus

essentia.: nam concipio perfette cir–

culum , Jicet non cogitem de hoc , vel

illo circulo. Differentiam numericarn

sequitur existentia ; deinde determi–

natio a:d certum tempos, ad cenum

locum. Postremo , conjunélio vario–

rum accidentium , qui bus, ve1

indi–

vid'uum designari solet , ut ha:c linea–

menta

1

hoec pauia, hoc nomen pro–

prium, &c. vel quibus afficitur , ut

vitium , virtus , sanitas ,

regritudo

respeélu individui humani. Hre con–

oitiones dicuntur materiales '

qu iá

fer~

accidunt form<e, ex eo, quog sit:

in materia. )taque natura didruc

abstrahi

a

conditlonibus individuanti–

bus, & materialibus, cl)m

ment~

per–

cipítur proecise

secundum pra-_dica-

1a sibi essentialia , nullo babítu res-

p~c

..