165 / 298
Qua operatione .fiat uni'Versale.
Art.
III.
1
49
a tio resultat p osito fundamento
solo,
nego : p sito
fundament o simul
,
&
t ermi110,
concedo. U nde esse
n
quit,
qu3mdni
f
ndameneum a bstrah it
a
ter–
mi no . C um igitur natura abstraél:a non
respicít eer.minum un íversalitatis L ogi –
c;re ,
secl mag is ab eo remota,
&
p
reci–
-sa
siti
qua net.Pmvis babeat' aliquod un–
damentum un Í\'ersalitatis Logícre, il–
larn
camen vere non habe r.
bj. 4.·
uo
est .vra:dicabile de
m ult1 , esi:
n ive rsale; sed natura abs·
"traéta ese pr redicabilís de mul tis :
erg-0
ese u n iversal1s. P robatu r míno r: n tu–
ra, qure realic er ese in mulcis , potest
l)ra:di a ri dir m ullís; sed !}atura abstra-
.éla, u t humana, realiter ese in multis
· indi
iduis: ergo poeest pra:dicari de
il–
li s.
Resp. Diseinguo minorem: natura
abstraéla ese pra:dicabilis de mulris,
f und"f!l-er.t}aliter
,
&
r
mote , conce
do:
formalit er.
,
&
proxime , · nego.
Nam, a n tequarp'n atura illa abst raél:a
ab indi vídu1s prcedicee ur de illis , op–
po tet, eam concip re.superiorem ,
&
participa tam ab illis, ac proinde com–
p ara re ad indí vidua.U nde ínter a bstrae-
: tionem,& aélualem
pr~d i
a.ríonem me–
d 1ar comparaeio; cuí proímie convenir,
constituere naturam univ rsalem.
ARTICULus·
IV.
,
D e
diviiione t1Hiver1alium•
•
H .
e .
de re j am diximus in minori
Logica ; nam, qu.1! de termino
"l'Um universalium divisione, at dd fi ni–
ti
ne ibi statuimus, eadem referri pos'–
sunt ad 0at uras ipsas universales. Ve–
~rnm,
quia
h;z:c
d1visio
in di putatio-
n em vocari solet,hic nobis
cl
fe nde.nda
est.
- e o
N
e
L
lJ
s
I
o.
Un iuersale re&e
,
8
adtequate di.–
v iditur
in
quinquB spe ies univers¡¡–
.lium,
Genus , Specíem , D ifferen ciam,
Propriu m,
&
Accide ns.
l:'robntur : Univer
le est , un um
aptum inesse mulLi
: sed quinque mo–
dis unum potes t esse in multis: ergo
quinq ue sunt species u ni versal'um.P ro.–
b.atu r minor: Quod est in m ul tis , v.i;I
in
il is est, u c qu id es ent iale , vel ut
u id
e~sent í re adjunétu m~S i
pi,t ut quid
essentiale, tribus modis in
ei
esse
po,–
cest:
1
1
•
ut cota eorum essentia ,
&
sic
.est
Speciu ;
ut horno , re peélu P etTi,.
&
J oan nis.
2.
Ut pars
essen t i~ ,
qua
re convenit cum aliis,
&
sic est
Gmu~-;
· ut animal, respeél:u hominis,
&
equi..
3.
U c pa rs
essenti.re,qua a b al iís
speci~ b us d iscernitur,
&sic est
dijferentia;
uc racionale respeél:u homín is. Sí vero
sit adjunél:um esseotiz, vel ei adj ungi.–
tur
necessa rio~
&
sic est
proprium;
UI
calor respeél:u ignis: vel
ei
coo ti ngen ter
inest; ut morbus , aut sanitas homir
ni ,
&
sic est
aceidens
:
ergu quinque
modis unum mulcjs inesse p otest, uJ:
1pecie1,
u t
genus,
&c.
Ob.j
1.
Qu1dqu id ioest
JUUltis ,
.-el
est essen tiale , vel accidentale :
e~gQ
d a nrur soliim duo universülia.
Res
p.
lego co se . . Q¡.¡od enim prée.–
dica tur
euenlialiter,
est tr iplex , sci·
licer,
Ge11t1r,
Speciei
,
8
Dijferen~
t ia :
qood
vero
pra!d ieatur
accidenta¡
liter
,
est du
p
ex , s
il
ic
' t ,
Propritim-
0
&
A ccidcn.r
;
ut jam exp licuimu •
,
O bj
.Genus dividitur
in
gen u s
su.–
prein m, ut
su bstancia;
&
genus infi ·
mu 'll,
ut
ani mal;
&
eo us
med.i u m, seú
s uba ltcrnum,
ut
vivens · : ergo
sun,t
plus
uam
quioc¡ue uní
ver.salia.
J
Res
p.