31 / 652
.QU.IEST. l. ART. IV.
~3
aut habet esse
a
seipso , aut habet esse ab alio receptum. Materia
autem habet esse, nec potest
a
se ipsa habere esse; sic enim esset
ens necessarium,
&
purus actus, contineretque omnes perfectiones,
quibus pr;:editum esse debet ens necessarium,
&
purus actus: quod
de materia , qu;:e capax est diversarurn formarum, dici nullo mo–
do potest. Relinquitur ergo, ut materia ab alio , nempe
a
Deo
receperit esse. Non ergo materia potuit esse ceterna , improduc–
ta ,
&
pr;rexistere mundi productioni.
42
Ad primum d1cendum, principium illud locum habere in
generationibus corporalibus ,
&
respectu agentium naturalium in–
feriorum , qui non valent materiam producere : secus autem est
respectu prim;:e productionis,
&
Agentis infinitce virtutis, qui rem
totam producir.
43 Ad secundum dicimus, chaos íllud, si intelligatur de ma–
teria improducta, ex qua Deus mundum condiderit , figmentum
esse Poetarum
(1).
Si autem intelligatur de materia elementorum
informi
a
Deo creata, quam Deus ipse postea formaverit, illud
adrnittimus ; modo informitas ílla intelligatur de carentia formo–
sitatis,
&
ecoris, qu;:e apparet in corporea cre'atura (
2).
Et sic
explicandus est Jaudatus Scriptur;:e textus
(3)·
44
Ad tertium dicendum cum S. Thoma
(4),
malum non·esse
aliquam naturam, sed tantummodo quandarn absentiam boni, hu–
jus autem absenti;:e causa est defectibilitas rerum, in quibus ma–
lu m invenitur. Et licet defectibílitas rerum corporalium oria–
tur ex materia , propterea quod materia varias potest subire for–
mas ; quia tamen omne malum fundatur in bono, ex hoc ipso se–
«}Uitur, materiam, ex qua oritur defectibilitas , debere habere ra–
tionem boni; est enim ens : ens autem quatenus hujusmodi , bo–
num est (
5
).
(1) Vide S. August.
l.
1.
de Gen. con. Manich. c.
S·
(1)
Confer.
S.
Thom.
1.
p. q.
66.
a.
1.
(3) S.
Augustinus
l.
1.
de Gen. ad litt. cap.
i4.
sq. explicat textum
illum :
Non quia informis materia formatis rebus tempore pl'ior est , cum
JÍt utrnmque concreatitm, & tmde factum est,
&
quod f actmn est.
Vide Tertull. l. con. Hermog. c.
23.
sq. ubi ídem argumentum solvit.
(4)
r.
p g.
48. a.
J.
(5) T ertullianus lib.cit.c.
11.
pluribus demonstr3t, H ermogenern sibi
ipsi contradicere , dum materiam agn0scit a:ternam,
&
simul principium
mali. Ait porro :
Quomodo matuite inerit malum, quam itt
~temmn
Jummimi bonum credi necesse est
!
Aut si qitod -etemwn est, poterit'&
malí capti.-r: esse , poterit & hoc
in D mm credi ,
&
sine causa gestivit
mah1m
a
D eo tl'ansjerre
,
si competit
&
tftemo
,
competmdo matetite.