Table of Contents Table of Contents
Previous Page  27 / 652 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 27 / 652 Next Page
Page Background

QU.lEST. l. ART.

/JI.

a

tellure

?

Multa igitur subsunt Divin::e potenti::e ,

qu~

in mun–

do non existunt ; posset autem Deus efficere, ut e:iósterent. Quis–

quis autem eorum qu::e potest facere, qu::edam facit,

fy.

qu;edam

non facit, agit per voluntatis electionem,

&

non per

na~ur::e

neces–

sitatem, qu::e est determinata ad unum. Deus igit-ur mundum co!lr

dendo, non·ex necessitate natur::e, sed ex voluntatis arbitrio egit(

r).

32

,Ad

primum respondemus , actionem qua Deus mundum

produxit, reipsa quidem non distinguí ab essentia,

&

natura Di–

vina ; habitudinem tamen esse diversam : nam natura Divina est

ad se; actio vero qua Deus mundum-produxit, estad ipsum mun–

dum prod_uctum. H::ec autem posterior habitudo non est necessaria,

&

naturalis, sed libera; est enim secundum convenientiam quan-–

dam; quia Deus non tenebatur mundum condere, aut hunc potius

mundum, quam alium

(z) :

nam absolute loquendo, non est ne–

cesse Deum velle aliud nisi seipsum, cum ipse tantum sit ens ne-

cessarium

(3).

-

3

3

Ad secundum dicendum , vim dandi existentiam aliis, non

distingui al::i Ente necessario, si in se ipsa spectetur; verum habitu–

do ejus est ad dandum esse enti qon necessario; quare non agit

necessari

, quia terminus actionis non est necessarius

(4)·

34

Ad tertium negamus, mundum non esse conditum propter

aliquem finem. Finis autem ultimus , ad quem universa ordinan–

tur, est Divina bonitas : nam

univetsa propter sem.etipsum

ope~

ratus ert Dominur

(;).

Ex mundi autem productione manifesta-

. tur bonitas Divina; Deus enim mundum condens , bonitatem suam

rebus creatis communicavit ; siquidem de rarione boni est sese dif–

fundere. Communicavit autem creaturis suam bonirat

m,

non qui–

dem ex indigentia

(6),

cum Deus nullius indigeat, sed ut osten-

(1)

S. Thom.

2.

con. G en. cap.

23.

(2)

Vide S. Thorn.

1.

con.

G en. cap.

82.

(3) S. Thom.

r.

par. q.

46.

ar.

r.

(4) Vide S. Thom.

loe.

cit.

( 5) Prov. 16.

v.

4.

(6) Si valeret Robineti ratio, sequeretur mundum non solum non

esse efectum Dt:i necessaiium , sed ne

deb~1isse

quidern

a

Dw produci.

Nam si quia Deus sibimt:tipsi sufficit , nec indiget exteriori gloria, non

oportebat muudum prodtlci, ut gloria ejus manitestaretur ; ob eamdem

rationelll; quia Deus sibimetipsi sufficit

j

nec i11d iget cre2turis , non

oportebat ct'eaturas producí, ut mundus esset. Ve! ergo Deus sibimetipsi

suffi it absque creaturis , vel non sufficit. Si sufficit; igitur mundus non.

est necessarius

eft~ctus

Dei. Sí no11 sufficit, qua!nam erit ratio , cur ne–

getur , ipsum non opus habere exteriori glorificatione , cum diratur sibi

non sufficere ,

&

creaturis indigt:re

?

Qualis autem erit ejusmodi .Oeus,

qui ut sit Deus ,

a

creaturis pendeat?

e ~