359 / 1020
o
p
u s e ·u
L
u
M
X VI.
2
81
.
ftnt, eífe
commune~ Th:ologor~m
Catholicomm prii:ii fubfellii doetrinam ,
quz cum Synodi Tridentmre Decreto. non pugnat ullatenus, adeoque nec He-
reticis bfanditur,
ne
Fra/[enus
calumnta~ur
•
.
.
.
Cur ergo
_Afexand~i e~ga
Vulgatam mmorem quam
_H~ret1corum rev~rent1am
eífe ais ( Bibhce D1fquifitor? ) Forfan quod poíl:
Sixti
Y.
&
Clementu
YllI.
auétoritate curatam Vulgatz Latinz Editionis emendationem, nefas
eífe
putes
afierere aliqna etiamnum
f
phalmata in ea fuperdfe, qua: Ecclefix al'bitrio ac ·
judício 'corrigi queant, quod
4zexander
fcri~ere aufu~
eíl: Quzíl:ione VI. qu:e
potiffimum bilem tuam xccend1t . Sed opp1do fallens tuumque pro Vulgata
zelum non eífc fecundum fcientiam,
Bellarminus
unus e Roma.nis Correéi:ori–
bus ad
Lucam .Qrugenfem
fcribe~s
oftendit.
S~ias
vel_im,
i~qu~t
'.
Biblia Yulgata
non effe a nobis 'aciuratij]mze cafligata. Multa emm ex
mdu/lri~
JUfiis
de c_auffis per–
tran{iuimu1,
qu~
correélione indigere videbantur
•
Id luculentms oftend1t
Clemens
YIII.
qui novam
Editi<:>~is
Latinz correétionem pc;>íl:
Sixtum
r.
aggreífus n?n
fuitfet, fi Vulgatam Ed1t1onem
feme!
ab uno Pont1fice emendatam • altenus
auétoritate corrigi ulterius non poffe,
&:.
a
quib~1fcumqúe
mendis eífe
immu–
nem exiO:ima{fd.
Quod
potuit
Clemetts
YIII.
n0nne
&
Innocentius XI.
poteíl:?
Id
oíl:endit Przfatio Bibliis auaoritate
Clementis
YIII.
correétis
&
editis pr:r:–
fixa, ,,
Vulgatam Editionem , quanta fieri potuit diHgentia cafügatam ,
de–
,,
clarans
,
quam quidem ficuti omnibus numeris abfolutam pro humana im–
,, becillitate affirmare difficile eíl: , ita ceteris omnibus quz ad hanc ufque
,, diem prodierant, erRendatiorem, purioremque
eífe ,
minime dubitandum •·
~'
Et
vero quamvis in hac Bibliorum recognitione ,
in Codicibus
MS:s.
He-·
,, br:r:is Graecifque Fontibus,
&.
ipfis veterum Patrum Commentariis conferen–
,, dis ,
non
mediocre íl:udium adhibitum fuerit: In hac tamen pervulgara' Le–
,, étione, úcut nonnulla con
ful
to
muta
ta, ita etiam alia,
qua:
mutanda vide–
,, bantur, confulto immutata
relié1:a
funt . " Qure mutanda yidebantur ,
&
tamen crtis de cauffis non funt immutata a
Clemente
YIII.
potfunt ab
Inno–
centio XI.
fumma pariter a Chrifto auéi:oritate
ad
Ecclefüe regimen univerfx
donato, uti
&
dotibus omnibus tant:e Dignitati parí, faéta cmn
MS).
Codi-
ibus, cum Hcbrreis Gr:r:cifque Fontibus ,
&
v rerum Patmm Commentaríis.
coJJationc emendari. Qui id revocaret in dubium , is vere Hrereticis blan–
dir tur.
Id
tiam
diferte docet
Ser•rius,
Prolegomenon
cap.
19.
qu:r:fr.
r
8.
&
oéto ra–
tionibus yrobat poífe
ad~uc
alia menda in Vulgata. Editione Latina corrigi •
,, r. Quia,
nt a.1t Prrefauo,
in
tanta re nulla potefi effe nimia diligentia;
licet
igi–
,, tur Bibliorum Textus
fit
accuratiffime expurgatus , aliquem tamen adhuc
,, aliquorum diligentire locum reliquit.
2.
Dicitur in eadem Przfatione:
retus
,,
Y
rJfo quanta
fieri
potuit diligentia cafiigata.
Cum autem dicitur,
qu11nta fieri
po–
.,
tui~ ~ili~e.ntia,
intelligitur non abfolute ac Metaphyfice quanta omnino pof–
,, fibth
fmt; fed moraliter,
qu,mta illo tempore, loco, per illos
,
cum il!is oppor–
,,
tunitatihus
&
adjumentis.
Si v ro alio tempore ac loco plus quiddam aliunde
,, opP?rtu.nita.tis
&
ad1umen i accedat, non negatur major adhuc aliqua in re
,
íl:igat1~
.
3.
Prudenter ac ingenue de eadem caíl:igatione ait Przfatio :
E
am. º'!'mhus
nmne~is
ab(olutam pro b_umana. imbecillit.tte affirmare difficile efi.
Po–
t
ft
1
1tur
adhuc
m
ahquo verbo aut aln recula num rus de tfo aliquis.
Et
\ .
dinalibus, vel doB:is hom\nibus qui in caíl:igatione iíl:a laborarunt
omm
l
urnana
n
gari
videtur
infirmit.:is
.
fi
mnia eos menda vidiíle
omni~
rr.
iff
r:ii~il
ufq11am corre xione adhuc aliqua d ignum reliquiíle dÍcuntur.
4.
1fc
rt
d1
1tutt tantum ifia Editio ceteris
omnibus qu.e ad hanc ufque diem pro–
di
nmt,
mfnd.aior
&
purior.
uando igitur in Apoíl:olicis Litteris aíferitur,
Bi-
• bliorum
Ti .
tus
ccuratiffrme
expurgatur;
intelligendum id non fimpliciter
&
abf
o-:
,, tute ,