.
V
.I.
~omodo
fe
hctbeant
irt~
aptitudines inter
fa,
&c.
185
in pluribus , non eíl: aptum vt a.tlirmemr,
&
pra:di–
cerur de illis, fed quod non eíl: apturn vt affirmetur
de pluribus , non haber
pra:dica.bilitatern, feu affir ..
mabilitatem de illis, ergo affirmabilitas, íeu przdi–
cabilicas de pluribus non eíl: encis non apti
ad
eífcnG
durn, fed potius fcquicur ens quod eíl: aptum
ad
ef–
fendum in illis, ideo enim indiuiduum
,'&
tíngu–
lare quacenus tale noti poreft habere pra=dicabilica ..
tem ,
&
2ffirmabilicatem
de
pluribus , neque talis
przdicabilita~
.poceíl: fupponere illud tanqnam, id
cuius lir, quia indiuiduum Gngulare non eíl: aptum
ad eífendurn in pluribus, ergo prredicabilim
feu
af–
firmabiliras de pluribus non fequicur, neque fuppo-
-
~.ir
ens non aptum ad elfendum in pluribus, fed po-
nus ens aprum ad eífendum in illis..
.
poteíl:,quia in eis eíl. per idenrirarem aliquam,fed ra–
cíone prioris habirudinís in ordine ad dfe propric\
appellarur Vniuerfale: racione vero pofierioris ha–
bitudinis in
ordin~
ad pra:dicarionem vocacur pra:–
dicabile,
&
fic dici folet eífe quaíi paillonem ,
feu
propriecarem Vnioerfalís. Sic ille.
Probacur ex eo quod Vniuerfale proprio conce-
1I
ptu Vniuerfalis concipiatur, nec faél:a addirione, ne..
qve in maceriali, neque in formali eíl: prredicabile
formalicer de mulcis,ergo prredicabilirns non eít pro–
pria pailio,
ve
riíibiliras, fed ex alio.capice, eíl: quati
fecundaría ratio, ergo eíl: attríbucum.Antecedens
fic
probacur, quia íine fundamento,
&
prorfus impoili–
bilirer dicirur aliquid abfoluce addi in natura ton ..
18
AmpJius vrgeo,quando duo
pr~dicara
habent or• -
dinem prioris, & poíl:erioris, licct diflinguanruref–
fenrialic-er non· coníl:ituunt diuerfas eífenrias, fed
coníl:ituunr eífentiam,
&
proprietatem
vel
accribu–
tum,
íed apticudo ad eíTendum in multis,
&
prredica–
biliras habenc ordíncm prioris,& pofl-eríoris,ergo
li·
cec difl:inguancur eífencialiter,non coníl:icuenc diuer·
fas cífentias,fed coníl:icuunt eílenciam,
&
proprieca–
tem,vel attributum.Maior eíl: cerra,
&
coníl:at ex ad–
uercendis,& paree in exemplo hominis,in quo ratio·
inlicas,
&
rilibilicas, licet diíl:inguancur etfentialirer
non coníl:itullnt diuerfas eífenrias, fed eífentiam,
&
proprietatem,& ratio eíl: quia habent ordinem prio–
ris,
&
poíl:erioris.Minornon efr minus cena, ve pro–
batum
ea,
quia pra:dicabilicas neceífario furponit
apcicudinem ad elfendum, quod eíl: haberc ordinefu
priorís, & poíl:crioris.
cepta,
ve
Vniuerfali, eo quod concipíacur,
ve
pra!di·
cabilis, nam eadem narnra, ex eo rantum quod con..
cipíacur ve affirmabilis de illis,
erg~
nihil addirur
i'n
Oi~es
prredicabilitacem non difüngui ab apticu–
<line ad eífcndmn. Sed
rnncra,
quia diuería potencia
eft
illa~quam
habct- res ad aél:um,
&
perfeé\:ionem
fuam intrinfecam , ac illa quam haber ad 2él:um cx–
trinfecnm: fed potencia ad eífendum in pluribus eíl:
potentiaad aél:um,
&
perfeél:ionem intrinfecam na–
tur~,&
ad aé\:um prxdicádi de pluribl1s eíl: ad aél:um
cxrrinfecum, ergo
eíl:
diuerfa potentia.Probarur ma–
ior.ideo potencia, quam haber materia prima ad for–
mam, eíl: diuerfa ab ea-' quam haber, ve cognofcarur
cum forma, quia prima potentia eíl: ad perfefüonern
inrrinfecarri maceri.r,
&
fecunda ad aliquid extrinfe–
cum in materia, ergo dillerfa,potentia eíl: qu;e darur
ad aél:um,
&
perfi
ionem inrrinÍecam, ac illa,
qu~
damr ad aliquod excr •.._1cum.Probacur minor,
&
in
prir.nis quod potencia, qua: damr in narnra ad altum
elfendi in multis, íic ad aliqu id intriníecurn, cíl per
fe
norum,quia nihil magis
inrri~fecum
rei, quam
il–
lud quod coniungicnr cum ipfa? r idencicatem , fed
natura coniungicur cum
fu
is diffe' ,'ntiis per identi–
tatem, ergo potencia ad illud eíl: pü1: ntia ad aliquid
inrrinfecum ; quod autem potencia ad
~él:um
pr;rdi–
candi de multis
íic
ad aliquid extrinfecui\,
pacer.Na–
tura,fictu neque aliquod aljud obiefrum,ni;·iil intrin·
fecum habet ex eo quod aflirmecur,fed rantum deno -
minationem quandam excrinfecam; acqui denomi–
natio
e~crinfeca
eíl: aliquid exerinfocum in natura,
c.rgo potencia ad prredicandum de mu Iris eíl: poren-
ua ª.d aliquid excrinfecum , ergo diíl:inguitur
a
po–
ten na ad eífendum in multis.
io
Secunda Concluíio. Pradicabiliras'de multis non
ell propria, & rigorofa paffio, ve rilibilitas eít paffio
hominis, eíl: camen attribucum Vniuerfalís.
In
hac
concluíione pene omnes conueniunc, qui
atferun~
non elfe elfenriam pra!dicabilitatem.Hanc Íencétiam
exprefse tener Pacer Suarcz tom. i.Met.feél:.8.n.2..in
fin. difput.;. vbi íic aic, Vniuerfale concipitur can–
quam quid vnum exiíl:crns in mulcis,
&
fic efficitur
proprié Vniuerfale in effendo, hoc ipfum eíl: Vni–
uerfale in
pr~dicando
ideo enim de multis pra:dicari
r
Iideph. de Pe'ftajiel, Philef.Tom.I.
natura,quod
fir
poGtiunm aliquod,folum
eni~
debe
e
concipi cum capacitare paffiua ve inrel1igamr,
&
af.–
firmernr id.qnod ex
fe
ha~et,
fcilicer fecundutn apci•
cudinem ad eífendum & fecundl!lm altualem identi–
taré cum inferioribns, quod
Ge
efficaciter probarur.
Narn
modus ille,feu res illa,qure addirur,foppona-;-
11
mus prreícindi ab Vniuerfali,
&
remoueri ab ea, in–
terrogo vcrum illa natura pra:cise,vt a-pea ad contra–
hendum fe ad multa ve lic íit affirmabilis de illis, vel
non íit affümabilis,iam
e(i
prredicabilis, ergo fuper–
fluus eíl: ille modas,qui
addicur.Sicfo.~atnr
quod non
cíl:
affirmabilis, eíl: falfum, quia vnumquódque ens,
quarenus cale eíl: cognofcibile, & affirmabile,
fed
illud Vninerfale pra!cifo illo modo eíl:
~ns
aptum
ad
effendum in multis, ergo prrecifo illo modo
eíl:
affir–
mabile
de illis:
e'rgo
prrecifo
illo
addiro
eíl:
prredica·
hile formaliter.
Confequentia prrecipui argumenci fic probatuI'.
13
Nam propria pailio
deb~c
dillingui abfolutc ab en–
tica.re, cuius eíl: propria paffio,
&
deber addere pro–
priam entitarem fupra enricarem elfenria:, ve videre
eíl in riíibilicace refpeé\:u hominis, ideo cnim veri ..
tas in ente,& mifericordia in
D.eonon Cune proprie•
tates , quia non addunt aliquam enticatem abfolucé
diíl:inél:am ab eme , &
a
Deo, ergo.
Dices, ergo íi nulla addicur en ricas fupra Vniner·
14
fale' nec moaus aliquis per pra:dicabilicarem
>
pr:t–
dicabilicas non eíl: propria paffio , nec attriburnm;
fe erit eadem eífencia Vniuerfalis.
Conera, quia licet Vniuerfalir"aris,
&
prredicabili-
i
J
tatis
lir
eadem elfentia, nihilominus per conceptus
inada:qnaros,magis,vel minus expre(fos,varie conci•
pimus enri,rarem
Vniuerf~lis,
nam concipiendo Vni–
uerfole in ordine ad aél:um eíTendi in pluribus, qui
pr~cipuus,
&
principalior eíl:,& qn:iíi ratio alrerius;
,
concip~mus
ve
c(femiam~v;t
aucem concipitm!s illan'i
ipfam enticarem in ordine ad atlum prredicandi; qui
poíl:erior,& fecundarius aél:us eíl:,concipicur vr arcrl–
bucum encis,& hoc abfolure fufficit fine abfolura ad–
dirione entitafü, vel modi, vt ratio
lit
elfenti2.lis,
&
alía acrribucalis, cuius reí ex€mpla clariffima fone in
/
diuinis amibmis. Sed relié\:is his Theologicis, alia
clariora accipite fompra ex Ariíl:orde in prredicamen•
ris, vbi varias proprietates ilHs
rribuit,qu:r nó pof–
furH
alicer explicari,nití eo modo,quo nos hanc prre–
dicabiliratis racionero ve: amiburum explicaipus.
Docet enim Ariíl:oreles elfe proprietatem quanti-
26
tatis,quod
lir
fm~dame~c~m .~
~ual.it~cis,& in~quali~
ratis, qure propneras mhtl d1c1
t d1íhnél:um abfoluce
a
quancitate ,fed eíl: folum quredam aptieudo' qure
nihil ¡iliad eft quam ipfa
quan~itas,
concipitur au...
tema nobis aliquo modo inad<tquatc racione diíl:in–
a ad clarius,& diíl:inétius cxp.licanda muncra quan·
'
ieatis, eo cnim modo poreít attribui quan ritati ve·
roprictas eius, e{fe fobieaum pro xi murri corp ora- _
~;
,
lium
!