Previous Page  227 / 582 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 227 / 582 Next Page
Page Background ~x.íl:

.

V

.I.

~omodo

fe

hctbeant

irt~

aptitudines inter

fa,

&c.

185

in pluribus , non eíl: aptum vt a.tlirmemr,

&

pra:di–

cerur de illis, fed quod non eíl: apturn vt affirmetur

de pluribus , non haber

pra:dica.bilitatern

, feu affir ..

mabilitatem de illis, ergo affirmabilitas, íeu przdi–

cabilicas de pluribus non eíl: encis non apti

ad

eífcnG

durn, fed potius fcquicur ens quod eíl: aptum

ad

ef–

fendum in illis, ideo enim indiuiduum

,'&

tíngu–

lare quacenus tale noti poreft habere pra=dicabilica ..

tem ,

&

2ffirmabilicatem

de

pluribus , neque talis

przdicabilita~

.poceíl: fupponere illud tanqnam, id

cuius lir, quia indiuiduum Gngulare non eíl: aptum

ad eífendurn in pluribus, ergo prredicabilim

feu

af–

firmabiliras de pluribus non fequicur, neque fuppo-

-

~.ir

ens non aptum ad elfendum in pluribus, fed po-

nus ens aprum ad eífendum in illis..

.

poteíl:,quia in eis eíl. per idenrirarem aliquam,fed ra–

cíone prioris habirudinís in ordine ad dfe propric\

appellarur Vniuerfale: racione vero pofierioris ha–

bitudinis in

ordin~

ad pra:dicarionem vocacur pra:–

dicabile,

&

fic dici folet eífe quaíi paillonem ,

feu

propriecarem Vnioerfalís. Sic ille.

Probacur ex eo quod Vniuerfale proprio conce-

1I

ptu Vniuerfalis concipiatur, nec faél:a addirione, ne..

qve in maceriali, neque in formali eíl: prredicabile

formalicer de mulcis,ergo prredicabilirns non eít pro–

pria pailio,

ve

riíibiliras, fed ex alio.capice, eíl: quati

fecundaría ratio, ergo eíl: attríbucum.Antecedens

fic

probacur, quia íine fundamento,

&

prorfus impoili–

bilirer dicirur aliquid abfoluce addi in natura ton ..

18

AmpJius vrgeo,quando duo

pr~dicara

habent or• -

dinem prioris, & poíl:erioris, licct diflinguanruref–

fenrialic-er non· coníl:ituunt diuerfas eífenrias, fed

coníl:ituunr eífentiam,

&

proprietatem

vel

accribu–

tum,

íed apticudo ad eíTendum in multis,

&

prredica–

biliras habenc ordíncm prioris,& pofl-eríoris,ergo

li·

cec difl:inguancur eífencialiter,non coníl:icuenc diuer·

fas cífentias,fed coníl:icuunt eílenciam,

&

proprieca–

tem,vel attributum.Maior eíl: cerra,

&

coníl:at ex ad–

uercendis,& paree in exemplo hominis,in quo ratio·

inlicas,

&

rilibilicas, licet diíl:inguancur etfentialirer

non coníl:itullnt diuerfas eífenrias, fed eífentiam,

&

proprietatem,& ratio eíl: quia habent ordinem prio–

ris,

&

poíl:erioris.Minornon efr minus cena, ve pro–

batum

ea,

quia pra:dicabilicas neceífario furponit

apcicudinem ad elfendum, quod eíl: haberc ordinefu

priorís, & poíl:crioris.

cepta,

ve

Vniuerfali, eo quod concipíacur,

ve

pra!di·

cabilis, nam eadem narnra, ex eo rantum quod con..

cipíacur ve affirmabilis de illis,

erg~

nihil addirur

i'n

Oi~es

prredicabilitacem non difüngui ab apticu–

<line ad eífcndmn. Sed

rnncra,

quia diuería potencia

eft

illa~quam

habct- res ad aél:um,

&

perfeé\:ionem

fuam intrinfecam , ac illa quam haber ad 2él:um cx–

trinfecnm: fed potencia ad eífendum in pluribus eíl:

potentiaad aél:um,

&

perfeél:ionem intrinfecam na–

tur~,&

ad aé\:um prxdicádi de pluribl1s eíl: ad aél:um

cxrrinfecum, ergo

eíl:

diuerfa potentia.Probarur ma–

ior.ideo potencia, quam haber materia prima ad for–

mam, eíl: diuerfa ab ea-' quam haber, ve cognofcarur

cum forma, quia prima potentia eíl: ad perfefüonern

inrrinfecarri maceri.r,

&

fecunda ad aliquid extrinfe–

cum in materia, ergo dillerfa,potentia eíl: qu;e darur

ad aél:um,

&

perfi

ionem inrrinÍecam, ac illa,

qu~

damr ad aliquod excr •.._1cum.Probacur minor,

&

in

prir.nis quod potencia, qua: damr in narnra ad altum

elfendi in multis, íic ad aliqu id intriníecurn, cíl per

fe

norum,quia nihil magis

inrri~fecum

rei, quam

il–

lud quod coniungicnr cum ipfa? r idencicatem , fed

natura coniungicur cum

fu

is diffe' ,'ntiis per identi–

tatem, ergo potencia ad illud eíl: pü1: ntia ad aliquid

inrrinfecum ; quod autem potencia ad

~él:um

pr;rdi–

candi de multis

íic

ad aliquid extrinfecui\,

pacer.Na

tura,fictu neque aliquod aljud obiefrum,ni;·iil intrin·

fecum habet ex eo quod aflirmecur,fed rantum deno -

minationem quandam excrinfecam; acqui denomi–

natio

e~crinfeca

eíl: aliquid exerinfocum in natura,

c.rgo potencia ad prredicandum de mu Iris eíl: poren-

ua ª.d aliquid excrinfecum , ergo diíl:inguitur

a

po–

ten na ad eífendum in multis.

io

Secunda Concluíio. Pradicabiliras'de multis non

ell propria, & rigorofa paffio, ve rilibilitas eít paffio

hominis, eíl: camen attribucum Vniuerfalís.

In

hac

concluíione pene omnes conueniunc, qui

atferun~

non elfe elfenriam pra!dicabilitatem.Hanc Íencétiam

exprefse tener Pacer Suarcz tom. i.Met.feél:.8.n.2..in

fin. difput.;. vbi íic aic, Vniuerfale concipitur can–

quam quid vnum exiíl:crns in mulcis,

&

fic efficitur

proprié Vniuerfale in effendo, hoc ipfum eíl: Vni–

uerfale in

pr~dicando

ideo enim de multis pra:dicari

r

Iideph. de Pe'ftajiel, Philef.Tom.I.

natura,quod

fir

poGtiunm aliquod,folum

eni~

debe

e

concipi cum capacitare paffiua ve inrel1igamr,

&

af.–

firmernr id.qnod ex

fe

ha~et,

fcilicer fecundutn apci•

cudinem ad eífendum & fecundl!lm altualem identi–

taré cum inferioribns, quod

Ge

efficaciter probarur.

Narn

modus ille,feu res illa,qure addirur,foppona-;-

11

mus prreícindi ab Vniuerfali,

&

remoueri ab ea, in–

terrogo vcrum illa natura pra:cise,vt a-pea ad contra–

hendum fe ad multa ve lic íit affirmabilis de illis, vel

non íit affümabilis,iam

e(i

prredicabilis, ergo fuper–

fluus eíl: ille modas,qui

addicur.Si

cfo.~atnr

quod non

cíl:

affirmabilis, eíl: falfum, quia vnumquódque ens,

quarenus cale eíl: cognofcibile, & affirmabile,

fed

illud Vninerfale pra!cifo illo modo eíl:

~ns

aptum

ad

effendum in multis, ergo prrecifo illo modo

eíl:

affir–

mabile

de illis:

e'rgo

prrecifo

illo

addiro

eíl:

prredica·

hile formaliter.

Confequentia prrecipui argumenci fic probatuI'.

13

Nam propria pailio

deb~c

dillingui abfolutc ab en–

tica.re

, cuius eíl: propria paffio,

&

deber addere pro–

priam entitarem fupra enricarem elfenria:, ve videre

eíl in riíibilicace refpeé\:u hominis, ideo cnim veri ..

tas in ente,& mifericordia in

D.eo

non Cune proprie•

tates , quia non addunt aliquam enticatem abfolucé

diíl:inél:am ab eme , &

a

Deo, ergo.

Dices, ergo íi nulla addicur en ricas fupra Vniner·

14

fale' nec moaus aliquis per pra:dicabilicarem

>

pr:t–

dicabilicas non eíl: propria paffio , nec attriburnm;

fe erit eadem eífencia Vniuerfalis.

Conera, quia licet Vniuerfalir"aris,

&

prredicabili-

i

J

tatis

lir

eadem elfentia, nihilominus per conceptus

inada:qnaros,magis,vel minus expre(fos,varie conci•

pimus enri,rarem

Vniuerf~lis,

nam concipiendo Vni–

uerfole in ordine ad aél:um eíTendi in pluribus, qui

pr~cipuus,

&

principalior eíl:,& qn:iíi ratio alrerius;

,

concip~mus

ve

c(femiam~v;t

aucem concipitm!s illan'i

ipfam enticarem in ordine ad atlum prredicandi; qui

poíl:erior,& fecundarius aél:us eíl:,concipicur vr arcrl–

bucum encis,& hoc abfolure fufficit fine abfolura ad–

dirione entitafü, vel modi, vt ratio

lit

elfenti2.lis,

&

alía acrribucalis, cuius reí ex€mpla clariffima fone in

/

diuinis amibmis. Sed relié\:is his Theologicis, alia

clariora accipite fompra ex Ariíl:orde in prredicamen•

ris, vbi varias proprietates ilHs

rribuit,qu:r nó pof–

furH

alicer explicari,nití eo modo,quo nos hanc prre–

dicabiliratis racionero ve: amiburum explicaipus.

Docet enim Ariíl:oreles elfe proprietatem quanti-

26

tatis,quod

lir

fm~dame~c~m .~

~ual.it

~cis,& in~quali~

ratis, qure propneras mhtl d1c1

t d1íh

nél:um abfoluce

a

quancitate ,fed eíl: folum quredam aptieudo' qure

nihil ¡iliad eft quam ipfa

quan~itas,

concipitur au...

tema nobis aliquo modo inad<tquatc racione diíl:in–

a ad clarius,& diíl:inétius cxp.licanda muncra quan·

'

ieatis, eo cnim modo poreít attribui quan ritati ve·

roprictas eius, e{fe fobieaum pro xi murri corp ora- _

~;

,

lium

!