i
9
o
. Logica
Difp. I
l.
Dé
natura,
e.1
proprieta~ibm
Vniuerfalú.
15
Hanc fententiam confirmat idem Diuus
Th.om¡ts
res~ ~rgo ~ecrus,
&
Paulus fimiles non .poffunt fepa-
clariffi~c opucu~o
4
s.
capice
1.
ltem
op~fcul~
-4)·
rana
plu~1bus,
ergo non funt vt fic Vn.iuerfale.
~rre-
de natura gene ns cap+ Item
oruf~ulo
J
6.
in
prmc1-
ce~ea,
quia Petrus, &
P~ulus
non
~unt
in
potenna ad
pio, vbi adeo liquido; & perfp1cue noíl:
r.amf~nt~n-
fe 1pfos,
erg~
non font
m
pocentia ad plures, ergo
tiam metur, ve foperuacaneum
lit
hanc rem
m du-
non
func
Vmuerfale.
· ..
bium reuocare. Sed vbi cla1;ius loquitur, eft opufcu-
Ha:c ipfa confirmant
verb~
e:preffa PorphynJ
~o-
l.4
lo
J
J.
Tandem
tot
funt
.loca D. Thomre hoé expri·
to capite primo de genere,v?1
a1.c,~ífe ~num,
&.
fo!fe
mentís, vt prius me deficiat lux quam verba .
ho~
in
przdicari de pluribus fpec1e d1fbnébs, vt
~ni~;I~
luccm clariffimam propalantia.
quod eíl; vnum, de boue, equo. &
leon~.
Et
pr~c1p1i1e
14
Hanc fententiam clariffirne defendit,ac
ruemr
au-
illa
verba: genus ell extra rauoncm d1fferennarum,
étoritas·Arifrorelis lib.
7.
Mecaphyíic~
c.1
~·
vbi hrec
plura
en~m
inferi?ra, au.c indi.uidua. íimilia non
~unt
verba proferc:Vniuerfale aucem commune ynum
efr,
extra
r~c.1onem ~1ffere.nuarum
;.vnde.
h~r~m
mm:i
idem enim vninerfale dicirnr,quod in pluribus natu- Angehc1
Doél:oJ1s,P~1lof?~horum p~m~1p1~, ~
Vm-
ra aptum efr
eífe,
impoffibile enim efr ex fubfrantiis,
uerfalium '.feu
Pn~cl1cab1l~um
mag1íl:n. diéhs ra.n-
qure
ita infunt,
ve
fint aét:u, fnbfrantiam vllam con- 9uam ?mm
exc~pn?ne
ma1.orum
auétom~te.
fac1le
fiare, duo enim qure hoc paél:o
Cune
aét\1, mmquam
mfingttur.Nommahum anuquorui:i
~
Gabnehs,
&c.
funt vnum aétu,fed li potenti
a
duo fonr,erunt vcique
Et neorencorum Hurtado,
&
Hences,
&c.
vnum; quo pado duplicitas ex duo bus cfünidiis po..
tencia conliíl:ic,aétus enim C@parac,qua proptcr
fi
foe–
íl:ancia vnum
e(l: ,
non confrabit Canc
ex
fobllantii's,
qure in ea inlinc,
&
quidem eo modo,quem
wfü~
De–
mocrirus 'exponit; aic enim fieri non poife vt ex duo-
. bus vnum,aut ex vno duo efficiantur,aut enim duali–
tas non eíl: vnum:auc in eis non ineíl:
vnita~
aél:u.
1;
Qgibus addenda font qure Ariíl:oceles protulit
primo libro
&
texm
IJ·
cap.10. vbi aic, Vn'iuerfale
c!fe vnum in multis, &
pr~ter
multa, in quibus tria
func aduercenda.
1
6
Prirnum,quod Vniuerfale
fit
vnum,vt indicant
il-
la verba. Vniuerfale effe vnmn,& illa:Vniuerfale au.
tem commune vnum efr.
17
Secundum,quod vbi efr dualicas aél:u,non efr vni-
tas aétu, quod indicant
il.laverba,duo enim
qu~
hoc
paéto,
&c. vfque ad
illa
verba incluíiue, vniras aél:u;
quibus ait Arifioteles vnum non habcre in fe duali–
catem,imma implicare
effe
duo,& vnum.
18
Tertium, quod Vniuerfale, quod
dl:
vnum, non
conftet aél:u
ex
fois inferioribus; quod indicanc, &
manifelhnt illa verba , qua propcer íi fubfrantia
vnum efr,&c.vfqµe
ad
illam efficiancur.
19 ,
~arcum,
quod Vniuerfale non efr ex
fe
vnum
aétu
in pluribus,(ed potius apcum ad eífendum
in
il–
lis,&
aél:u extra illa,(eu abfrrall:um ab illis; quod in–
dicánt illa verba, Vniuerfale dicitur quod
ii~
pluri–
bus,vfque ad illa,eíl:
eífe.Etilla ex prior! refolutione
defumpta,Vniuerfale eífe vnum in multis,apticudíne
fcilicec,& prretcr multa aétu, id eft, aél:u extra multa.
10
Ex
quibus omnibus,íic argumentor primo.Ariíl:o–
les definiendo Vniuerfalem naturam ait eífe vnam,&
vnum non effe duo, nec habere dualicarem,
&
plura–
licarem, feu diuiúonem , fed indiuidu·a limilia non
fon
e
vnum,
fed
duo,
&
plura; ergo indiuidua Gmilia
quomodocumque
linc ,
dum tarnen plura indiuidua,
&
Gmilia cum plnralitate, & relacione concipiancur,
tiue confuse, íiue
el
are,
ve
patet
ex
fopradilbs, non
erunt
Vniuerfale
in
fentenria Arifiotelis.
21
Secundo argumentar.
V
niuerfale
V
e
tale 'ait Ari-
íl:oreles, non coníl:are aétu ex inferioribus, & ex plu–
ribus
indíuiduis ~fed
hoc aggregacum Petrus,
&
.Pau–
lus, & Anronius íimiles ínter
fe,
Ceu
ha:c mulcicudo
aél:u coníl:af
ex
inferioribus,
&
ex rnulcis , ergo
illud
aggregacum,Ceu multicudo non eíl: Vniuerfale.
.n
Tercio, quia Vniuerfale non eíl: aQ:u in
pluribu~,
fed
fegregarnm,
&
abíl:raél:um ab illis,
&
przter
illa
., cum aptimdine ad illa, fed
Perrus ,
&
Paulus, &
P:".'!l•~.,,...
Jo<1 nnes
~m il es
funt
atl:u in
fe
ipíis identice, ergo
f~mt
aé\:u
111
plm:ibus,imo font
ipfa
pluralitas,& mul–
ncudo.
Irem ,P~trus ~&
P anlns vt Ge non
poífunt fepar;ri,
a.
3
&
~bíl:rah1
He
,ipGs ,
quia idem
a
fe ipfo nequic fepa–
rari,
Vt
Pe trus
a
Perro,
ergo
nec
Paulus, nec Pecn¡s
a
Paulo,& Petro,,fed Petrus,& P aulus fi1.11iles
fo.nepfü-
SVBSECTIO
I.
Ratione primanoffr¡e conclujio
probntur.
P
Rimú,ex
homine,
v.g.
&
leone prrefc.indicur.vnus
1;
con,eptus animalis, ideíl: , cognofc1rur ammal,
non c;ognitis equinirate,& rntionalitate,
&
rugibili–
uce,hoc enim eft pra:fcindi, abíl:rahi, feparari ,
&
di–
fiingui per rationem,vt aíferit ipfe Pacer Hurtado
in
Metaphyfica difputatione 6.Ceél:ione
6.
§·4;º· his ver–
bis: Terció efficaciter arguicur: Bead pollunr videre
diuiaam elfenciam, quin videant decreta libera Dei,
fed hrec eíl: diíl:inétio rationis, ergo aél:us inruitiuus
cíl: difüntl:io rationis. Maior ell cerca. Confcquen–
ciam probo, quia qui fcit Deum creare velle Petrum,
non poteíl:
in
de non infc:rre Perrum fucurur:n,poífunt
ergo Beati videre naturam Dei,quin videant aél:us
!i–
beros ; hoc autem effe diíl:inltion"m rationis probo,
quia illa cognitio feparat naturam ab aétu libero,
quia cognofoit naturam,
&
non aél:um liberurn. De–
indc,
inrerrog~us
Bcacus,quid videar? refpondebjc,
Deum; íi aurem illum roges, fciatne vcruni Deus ve-
lit creare Petrum? reípondebit,fe ignorare; ergG>
ille
aaus non eíl: cognicio decreti
libe.ri, & ell c0gnitio,
&c. fic ille. Vnde colligi'rur pra&iíionem eíle cogni–
tionem vnius, non cognico
alio,
fed
ille
conceptus
animalis obieétiuus non font homo,leo,& equus,fed
ratio
conimunis
animali~
fo peri cefpeél:u illorum,
&
concepcus ille formalis non repra:Íantat homi–
nem, leonem, & equum, vt limilia, fed
folum
repr~fencac animal vt fic,fed illud animal
rnm
apticudine
efr Vniuerfale,
erg~
Vniucrfale formaliter non
eíl:
cognitio
reprre~e
i4'ans
indiuidua fimilia , fed po–
tius vna natura
,J.
Vniuerfale obieétiuum non
eíl:
!llulcicudo indi 1duorum fimilium,fed potius natura
communis , & vna.
Maior prrecipua eíli cuidens, vt
a
me demonllra-
26
tum manee in Metaphyfica,difpucatione l..qureíl:ione
5
.vbi laciffimc, efficaciffime, & meo vicleri euidenrer
probani rationem entis prrefcindi poffe vt vnam
ab
omnibns differentiis cread,& increati íimpliciter,&
a~folutc
'quz raciones
a
fortiori ' & efficacius
pro–
bant poffe animal Gmplicirer praJcindi
a
íuis diffe–
rentiis,
&
hominem
a
differenciis indiuiduantibus•
Hanc fententiam ctiam probant omnia argumenta,
quibus vtitm
P.
Hurtado in Logica, diípmatione
9.feél:ione
1.&
feét+ quibus omnibus locis efficaci-
ter hic auél:or contra Parrem Vafquez probac ens
lirnpliciter pra:fcindi
a
fubfrantia,
&
accidentibus;,
videre duas illas feél:iones.
Minor prrecipua íic probatur;nam
íi
animal
ve
lic,
17
eífec leo,equus,& homo,non e!fec co.nceptus pra:fci·
fus
a
differenr-iis, primo, quia ideo atferunr Parer
Va((¡qez
,
&
czteri
auétor~s
n.onprzfdµdi
racionem
e
neis,