~~íl:.
V1
l.
íl.!!jd
jit
máteriAlt
huim concreti
Vniuerfalü.
195
qua:
fob
animali fpccies ,
&
indiuidua includuncur.
Prohatur fequela. illi conceptus non rcfpondet vna
ratio ex parte obicéH,fed omnia inferiora, at illa fum
infinita incer cxiRentia,
&
poffibilia, ergo.
14
Pr:eterea,quia
íi
ex eo quocl vna cognicio termina–
tur ad duo indiuidua, datur pr:cfcilio, & Vniuerfale,
ergo ex ente reali,
&
rationis dabicur pra:fcilio,
&
coníl:itutio Vniuerfalis. Amecedens pater. Confc–
quentia
tic
probatur. quia vnica cognitio terminatur
ad cns reale,
&
ad cns rationis, quia hoc
fit
ad fimi–
Jicudinem illius,& confuse ad vtrumque,quando ob–
fcurc
cognofcunmr per fidem, entia realia :
v.gr. ob–
fcure cognofco , qaia per fidem Pacrem a:ternum , in
quo feneautcm pono, & Angelumiin quo iuuentuté.
5
J
Vrgetur amplius, quia totum fundamencum, quo
innicunmr aduerfarij ad hanc opinionem proferen–
dám etl,quia'Cupponunr non correfponderc diuerfam
formalicarem obieétiuam conceptui concipienci na–
turam communem ab ea,qua: corrcfpondet concepcui
concipienci ditferentias liue fpedticas, íiue numeri–
cas: fed hoc fnppofitum,&
fundament.umcll falfum;
ergo faifa eíl: opinio, quam defendum. Maior efr cla–
ra. Minor fic probarur. quia
íi
non diftinéta, fcd ca..
eem formalitas refponderct vtrique conceptui ,
id.,
quod refpondet conceptui generis .,
v.gr.haberec pro
eifentiali confütutiuo id, quod refpondet conceptui
differentia:,quod d id nequit,alias genus,& differen–
tia non poífent facere Metaphylicatn compofitio–
nem;idem enim cum co,quod elfentialiter illuc! con–
fiituit,nequit ctiam mente,nifi fingendo,componci-e¡
quando autem ex animali,
&
rationali eifemiam ho–
ininis integramus, ipfam perilla definiendo,nihil !in–
gimus.Scqui autem quod
f'i
re ipfa vnum eíl: de cífen–
tia alcerius,neqoeat cognitione componi,patcc; nam
dicirur v.num cífe vnam formalicatem cum ·alio, imo
vnum ,
&
aliud non admitcimr ; cum ergo vnum co–
gnofcicur, cornm cognofcitur quod eíl: cogno(cibile,
&
ita non e(l locus compolitioni.
. .
j'
6
Pera!terea , aliter pra:fcinditur ratio tranfcendens,
alicer non tranfcendcns, illa enim ita przfcinditur,
·Vt
lic~t
ipfa poffic fine inferioribus concipi, non ta–
men inferiora fine
ill~:ratio
autem non tranfcendens
habet reciprocam
pr~fcilioncm,vndecognofcerc
pof–
fumus animal fine ratiouibus differentialibus,
&
ra–
tiones diffcrentiales fine animali. Qgam doéhinam
admittit ipfe H
cado. Ncquit autcm4are, nifi
~li
quam dilHnfüonem ponamus ex parte obieéti;nam
ti
animal
1
&
rationale eaclem
funt
formalitas, nequic
vnum fine alio intelligi, quod
~ft
dfc
vnum refpeétu
alrerius plufquam cranfcendens, ve definido pluf–
quam tranfcenclens cíl:
cefpeéh1~dcfiniti,
quia funt ea–
dem formalitas.
J
7
Dcinde, poífe terminare aétum clarum,
&
confu..
fum non
efr
fufficiens
ad
diftinél:ionem formalem,er–
go denominado' dillinéti, quam obieétum habet, ali–
quid aliud in ipfo requirit. Pacet anteccdens. Nam
dcfinitum,
&
definicio cerminant aétmn clarum,
&
confufum,& tamen id non eft fufliciens ad corum di–
ftinll:ionem , cum definido
lit
adzquatus definid
conceprus d'e illo reduplicatiue przdicabilis.
Dices,requiri diuerfa
connota.taquz in definico,&
definitione non inueniumur.
·
j
S
Se~
concra,nam multoties non apparent
conn~ta·
ta,rauonc quorum poffimus vnmn ab a\io formalm:r
•
difringuere , ergo ratio illa cíl: infufficiens. •Probatllr
ancecedens.Nam horno ratione tingularitatis
nulliu~
difrinl'ti effeél:us eíl: principium,& tamen.6ngularita·
tem
a
ratione communi formaliter diíl:inguimus.
ltem viuens diíl:inguimus
a
racíonali,
~
fenfibili, cíl: .
enim genus ad illa,& camen viuens non connotat di ..
ftinéh1m realirer aliquid,quod non connotent ratio
nes emnes inferiores,in quibus ratio vita:
3
"'tafüvi
Jldeph. de
hll11fitl,
Pbil()f. T9m.1.
ta:
non func realiter dinrtiaa:a:. clarius,ens diftingui–
cur ab inferiori fubíl:antia,
&
ens vnum connotatum
difünltum haber, ergo.
Irem)poífum ego
conc~pere vilione~,&
rationa.Iet
59
nec tamen cognofcere rauonale etfe enam poífe prm–
cipium vilionis; homo enim efr etfentialicer viliuus;
quid ergo rogo
deefr
in illa cognitione ad hoc ,
ve,
animál in hominc cognofcam,a quo vt rali oritur vi–
lio. Si dicas, deéífe cognitioncm illius ordinis cran–
fcendentalis, fic arguo. Nam ordo tranfcendentalis
hominis ad fenfacionem non eíl: formaliter ex parce
obiell:i ordo ad ratiocinationem
¡
ergo iam neccífa–
rium
ell:
partid formalitates. Probarur anreccdens.
Nam
li
eadem formalis rclatio eíl:, ergo difcudiuum
eíl: formafüer feníitiuum, provt
iíl:~
raciones dicunt
principium illarum afüonum. ,Si neges; ergo iam
ex
parre obiell:I tonnalitates diíl:irguuncur:li ' concedas,
ergo difcurfiuum, ve tale eíl: principium fenfationisi!
& fenficiuum eft formaliter principium difcurfos¡,
quod efi indicibile,
&
in Deo habet in firnili incon–
uenicns,fcquereturenim Patrem pcr voluntatem for
0
rnal.irer generare,
&
fpirare per intelleél:um. Si aurero
dicas,non cognofci animal, quia non cognofcitur ex:.
crinfeca denominado ab all:ione; Contra, nam in ho·
mine elfe animal non eíl: extrinfeca denominatío
a
fenfatione, cum :rnirnal dicatur , quia eíl: principium
fenfarionis.Nec dicas,animal eífc quidem principium.
inrrinfecum,fed eife animal,& non wgnofci alias ra..
tiones, ah intelleltu prouenire. Nam in hac refpon–
fiofle inuoluitur implicatio ,
li
enim omnes racibnes
idem
funt;
ergo omnes cognofcunmr; necreíl:ac ali–
quid non cognofcendum.
Et
pra:rerca, cogno[ci
ho~
minem,& non albcdinem in ipfo exiíl:emem,ab intel..
leéht proucnit,homo enim re ipfa eíl: albus,
&
nihilo–
rninus horno,
&
albedo rcaliter diftinguuntur;
~rgo
idem de formali ílifünél:ione eft dicendum;& Ge licH
cognofci
animal~&
non Pecrum, ah inrellell:u fir,non
ideo formalitarnm diíl:inlbo collitur. Deinde; ipfo
Hurtado impugnat eos , qui dicunr in racione com–
muni includi fingularicatcm, quia fingularitas eft ra–
tione cuius res habere exillentiam poifunr,hoc autem
negad nequit in eius opinione, nam
li
horno, & Pe.i.
treicas eadem realis formalltas func,ergo eodem aéhi
neceifario attinguntur. Q!!.od fi dicat; indudi impli–
cite, non euacua.tur diflicultas ; nam eriam definido
includitur formalicer in de,finito; nec funt formalitec
difiinél:a, &nihilominus terminanc aélus difünl\:os
racione claritatis.& confulionis.
Tandem, quia vel quando negat Hurtado. diíl:in-
6ó
üam formalitatem correfpondere vni conceptui ,
&
alteram alteri, loquirur de diíl:inl\:iene reali formaU,
eo modo, quo afferit Scocus ,
&
hoc non eíl: ad rem;
quia nos etiam ingenue fatemur animal non difiingui
a
rationali
a
parce rci formalicer;vel negat difünfüo.,
nem vinualem ínter tales forrnalitates;
&
hoc nullo
modo porell negare Hurtado, cum inrer rationem
communcm,
&
parti,cularem concedat hic auél:or ta..
lem dHHnfüoner,µ cum in Logica, cum in
Metap~y..,
Ílea' quod ttiam
a
me late demonfrratum manet in
Metaph. difputatione
2..
qu~('tvcrum en~ ~rref~inda
..
tura differenciis fimplicicer.Vel negat d1íl:mébonent
.rationis ínter illas,& ha:c vidcrnr eife mens P.Hurra...
do. Tum, quia non manet alia diitiílél:io, qua: poífü
J?Cgari.Tum etiarn;quia negar prxfcifionern per ratio–
nem vnius formalicatis ah :.ilia, quam non polfet ne–
gare
íi
daretur ealis diíl:iné\:io.Nam ficut ea,qure
a
par.o
te reí diftinguuntur,& vn,..um no·n ell de elfemia altt–
rius ) potfunt
a
parte rei przfoindi , & diuídi , ergo
íi
animal,
&
rationale per
ratianem
diíHnguuntur ,
&
animal non
efl
de cífentia rationalitatis per incd–
leél:um
1
alias
gcnus tranfcenderet differentias;
vt
~n~
; ncé utionalita¡ eft
'1c:
etfentia aoirnalis,
R
~
ergo