0000747692

Q~yeft.

VIII.

Vtrum

natura ha'1eat

parte rci

aliq~Mm

'Vnitatem,

&c.

rem exiftenrem ex vi produél:ionis : fed omne exi–

fiens eíl: indiuidtmm,

íiogulare: ergo omne quod

poceft Deus producere eíl: indiuiduum,

íingulare;

fed

omne quod

eft

poffibile, poteíl: produci

Deo :

ergo omne, quod eft poffibile, eíl: indiuiduurn ,

fi ngulare.

Dcclaracur amplius: quod non repugnat exiíl:ere

eíl:

poffibile, ficur, quod repugnat exiíl:ere eíl: impof•

fibile :

fed

natura cum vnitate communi repugnac

cxiíl:ere: ergo natura cum vnitace communi non eft

poffibilis ,

fed

impoffibilis : ergo in ílacu poffibilita•

tis non conuenit natura: realicervnitas communis.

Secundo

probacur,

confirrn;itur amplius iíl:a.

ratio. vnitas indiuidualis fuir poffibilis: ergo fuit ab

~cerno.

anrecedens probatur, omne quod exiíl:it rea–

lirer, fuir poffibile;

fed

vaicas indinidualis exiíl:it rea•

lirer, ergo foit poffibilis. Prima confequentia

eui..

deos in Metaphyf. quia omne poffibile eíl: de

fe,

tale , quod h.cíffime dcmoníl:ro in Metaphyfica

d1fp. de poffibilitate: fed omne' quod eft

fui

~terno:

ergo vnicas indíuidualis fuic ab <Eterno:ergo

fernper natura

fuit

comraél:a per vnitatem indiuídua–

lem: ergo nunquam pocuit habere vnicacem prreci–

iionis

illi

oppoíitam. pacer hrec confequenda, quan–

do vnum oppoíitum femper conuenit alicui fubie.

él:o ,

alterum

oppofirum

nun_quam

illi

conueni–

re poreft, licue quia Deo necelfario ,

fe1;nper con–

uenir ratio enc1s increari,

ílli

nunquam poteíl: conue–

uire eius oppolitum, fcilicet ratio entis creati,

fenrencia

Fonfec;e, quia reí exiíl:enci femper con–

uenic differentia indiu1dualis , nunqnam

illi

conue–

nic

realicer vniras pra:cifionjs,

communis: fed dif–

fcrencia indiuidualis femper conuenit

namr~,

carn

fiacu aél:llalmnis, quam in

íl:atu

poffibilicatis : ergo

nunquam conuenir illi oppofirnm illius, nempe vni–

tas prrecilionis,

communis.

Vrgeo amplius, natura poffibilis habec vniracem

Vniuerfalem: ergo eíl: vera ha:c propo.Gcio, natura

illa poffibi lis,quacer_ms poffibilis eíl: Vniuerfalis: fed

ornne poffibile poteíl: exifrere: ergo

iUa

natura vt

communis poteíl: exiflere: fed repugnat

exi~cre

na–

tura communis per

Fonfeca: ergo talis natura ve

communis non efi p0ffibilis, ficuc

emitas naturz

quacenus natura non poffet exifl:ere , natura fecun–

dum

quod natura cíl:, non e(fet poilibilis,: fed natura

quatenas vna

v~ate

communi non poceíl: exifrere:

ergo natura quatenus vna non cíl: poffibilis, ac pro–

inde vniras non erir poffibilis: ergo non conucnit ta·

lis vniras przcifionis in íl:acu poffibilitatis, quia id

conuenit nacura: in

e{fe

poffibíli , quod

illi

conuenit

all:ualirer,quando exifüt:

fed

nacurz,quando exiíl:it,

repugnar vnitas pra:ciíionis,

feu

ci!mmunis: ergo ta–

lis vnitas non conuenit nacurz in e(fe poffibili.maior

cll

clara, quia poílibilitas dicic ordinem ad exiíl:en–

?um,

quidquid babee horno poCiibiliter, reducicur

aétum per exiílentiam , ve

horno eíl: poílibilicer

animal rae ionale, id habet aél:u exiíl:ens,

tí

habec

poffibilicer albedinem,

hab~t

cum aél:u albus

eíl:.

rna~

ior datur

P.Fonfeca.

.I.9

Dices, rem in effe poffibili effe

poffibi~em

, quod

no?

ha~et

quando exifl:it: ergo non communicat res

quidqmd habet

in etfe

poffibili.

1 0

·Sed contra manifefte.

Prigio

quia falfum

e!l:

dice"

re,

re.m poffibilem

~um

exiftit,

definere e{fe poffibllé

nam id,quod poffibtle eíl: non

re pugn~n ~exiíl:ere,

íi ue

de primario , fiue de fecundario cónceptu: fed adhuc

qllando exiíl:it conferuat hanc non repugnantiá,nam

euidens eíl:

hrec

argnrnentado. Pem1s exiíl:it : ergo

non repugnat exiíl:ere , licue Petrus fedec : eí:go non

repugnat federe, nam fi

repugn aret ~xifl:ere

exiíl:enti,

no1l

conueniret illi exiíl:ere, ficut

v.g.

quia chimer:e

repugnat

exiíl:ere, nunquam

poteft dici, c:xifl:ic : ergo

exifiemi--non repugna-e exiíl:entia, ficut Deo

e()

quod

all:us Deus

fit,

non repugnat

e{fe

Oeurn,

imo

quod repugnar Deo omnino efl: repugnanda Deita•

tatis , Gcut quod repugnar homini quarnnus horno

efr, efr quod crnnueniat illi repugnancia humanitáds

vnde tantum abeíl:

exifiemi repugnec exifl:ehria,

quin quod maxime repugnat

illi,

fit

repugnancia exi•

fientire. Qgod euidenter vrgecur, nam incer exiíl:en•

tiam

repugnantiam exiíl:entire dacur

o~poíicio

qua; vel eíl: priuatíua, vcl concradiél:oria, c:x·eo quod

talis oppoíicio

fit

incer vnum terminurn poGciuurn

& alcerum negatiunm, exiíl:entia énim eíl: cerrninus

poíitiunst repugnancia autem exifremiz

c:íl:

terminus

' negatiuus,quqd

ex terminis paree,&

me late de.a

rtloníl:ratum manet

Metaphyf.

fed

eidem non

Pº""

teít íímul conuenire priuatio ,

forma priuaca, ne.

gario,

eius.comradiéh>rium : fed c:xiflenti quatenu s

exiíl:enci conuenit exiíl:entia, racione cuius formaU.•

ter exiíl:crns

é~l

ergo exiíl:enti quacenus exiílemi non

conuenir repugnantia exiíl:emire,qux eíl: negatio,feti

priuatio exiíl:endre , alias ídem effet,

non effec exi–

fiens, quod efl: impoffibile ex illo axiomace, impofil•

hile efr,idem limul

eífe,&

non dfe:

tune

quod

notl

repugna

~xillere,

feu produci

Deo extra caufas,ell

poffibile: fed quod exiíl:it, vr exiíl:it, non repuanat

aél:u exiílere,

aé\:u fieri

Deo : ergo quod

e~i íl:it

quatenus exiftit,eíl: poffibile : ergo falfum' eíl: dicere

rem poili.bilem, quando exiflic,, non habere

e[fc

pof–

iibile.

Si autern velis dicere licet habeat

e(fe

poffibile res,

t ,

qua11do aB:u exiíl:ic, nihilorninus non habere

aétu

dum exiftit omne id,quod habebat

fiarn purre

poi'•

libiliratis, nam in illo íl:.;ltu 4abcbac negacionem exi ...

íl:enci~

(

liquidem

recerno erat poílibilis res,

non erat exifl:ens ab zcerno) quam non haber dum

aél:u exifüt, vnde íl:atum purre poífibilitatis non

l)a-

ber dum exifür.

Sed contra,

,eíl: fecundum, quia vt bene aic

Hnrc.

ha:c folutio cíl: mera a:quiuocacio, nam íl:acus

poffibilicaci~,

altualicatis

func

oppolici, qui-ia alter

dicic rem effe extra caufas, alter non, vnde

vnus

füi"

tus non poteíl: communicari

alte~i

;

vero quidquid

e/1 in vno íl:atu , eíl: eciam in alio

ublata ratione

fl:a-

rn s, nam íi eíl: ens in ftacu poffibilitatis, etiam eft

ens

aé\:u ,

efi

horno in ftatu poffibilitatis,

eti.am

eft

homo adu,

fic

C<tteris: ergo

natura in effe

poffibili habet vnitatem pra:díionis,

communem;

illam

íine dubio

habe.bic

in-e(fe

aél:uali:

fed in effe

2étuali repugnat habere

illam

:,·ergo non habec illam

in effe poffibili.

Deinde, quia

in ftam ,poffibilicatis habuit

illam

vnicacem, qua: defrruitur, quando aduenit exiíl:enria,

fine dubio etiarn dabicur in

eíTe

poffibilicatis narura.,

cuius attribumm"'feu propriecas

lit

calis vnitas,omnis

enim vnitas eíl: paílio éntis,vnde pr::erequiritneceffa..

rio ens, cuius vnira_s

fic.

Cedilla

vnitas non eíl:

poffi.:.

bilis, fed

potius eíl: aél:u vniras, Gcnt nega.ti.o

e~iíl:en·

tire,quarn haber poffibilitas in íl:atu

_poffib1h.rat1s,~on

eíl: pure poffibilis, fed potius aél:ualis:

ergo tlla

wam

natura n6'n erit pure poffibilis,fed potius aél:u natura:

fi cut aétu vnitas ·

fed

aé\:u

eífe narnram ;

aétu

eífe

vnicacem eíl:

al\:~

exiíl:ere namram, &\aétu exiftere ,

vnitatem,nam

quod aél:u

eíl:, extra cau

fas

eíl:,& quod

extra caufas e/1, exifl:it

altu:

arqui

illa

na~nra

aél:u eft

extra caufas, licue

illa

vnicas: ergo illa natura exifi:it,

a.él

:u vna vnitate communi , quod

eíl:

contra

ipfum

Fonfecam_. qui afferebat , vnitatem corómunem

non

poffe

conue~ir.e na~ur~ ii~ ft~t~

ex!ft.entire.: Item na–

.cura non ex1íllt ,

mfi

in•

tndiu1du1s : (ed

tlla

namra

quarenNs communis

exiíl:it :

ergo

iñ

ihdiuicluis exi""

füt vt comrnunis.

Dices, h'Vlc vnitatem conuenire namra: focundam

•