·l.00
Logica Difp. l
l.
De natura,
ej
proprietatibm
Vniuerfali.r.'
. 15
fe,hoc efi in
íl:atl~
foiicario, qui ftacus, nec eft poffibi·
litatis,n'ec aél:ualicatis,fed medíus incer vmunque
fia·
turn, qui\íl:a.cus _includic prioricacem
i~la~ nac~ra:! ~e
<}Ua fopra egimus
refpeél:~ co~traél:toms a~ ~nd1_ui
dua, in quo modo conuen1end1 nulla datur 1rnpltca–
tio,íicut non dacur implicatio,quod natura: fecundum
fe
in ita
cu
folicario conucniant aliqua pra:dicaca ne–
gatiua, qua: non conueniunt natura: comraél:r.e in
in–
diuiduis,
•1.
g. non generari, non corrumpi, repugnac
enim naturam Vniuerfalem furnpcam fecundum
fe
generari,
vel
creari.
Sed contra manifefic quia vt bene aduertit P.Suan
rez hrec eíl: fophiílica a:quiuocatio quia multiplex
poteft elfe fenfos illarum negationum, primus
e~
quod natura abftraél:a nec generari, nec corrumpi,
nec eífe poceíl:,
&
hoc modo Cune veme illre negacio–
nes, ramen fi reél:e incelligancur non dicuncur de na–
tura fecund um fe,
&
abfolute furnpca, fea ve
haben~
te quendam fhmm, quem folum per intelleél:um ha–
bere poreíl: : reali ter enim nulla efr natura ftc abfira–
él:a,
&
folitar ia ,
fed
per inrelleél:um .confideramr,
&
·illi vt fic confiderara: amibuicur talis negado; quare
minun non eft quod in indiuiduis
illi
non conueniar,
quia pcr exiíl:entiam in indiµiduis dcfl:ruhur
illé
fra ...
tus,
ratio ne cuius con uenit naturre ralis negacio,vn–
de
li
illa vnicas przcifioniscum his negationibus có–
paraoda eíl:,hinc potius colligirur, n9n conuenire na–
tura:, nili vt
fubeíl:
operationi intelleél:us abfirahen–
tis,
&
prreCcindentis illarn.Alius fenfus illarum nega–
tionum efr, quod nacura communis abfolucc non ge–
neracur , neque corrompitur,
&
hoc paceíl: intelligi,
vcl quod non genera.cur vllo modo,
&
lic eíl: falfum,
nam falccm fecundario generat!lr,
&
exifiit in in<liui–
duis; vel qued non generatur per fe primo, fed ra–
tione índiuiduorum ,
&
hoc eft verum; tamen hoc
eciam
dici
poreft de natura exifrente in indiuiduís,
li–
cue Ari íl:or.
dicit,
fecundas
f
ubíl:amias e:x.ifiere in pri–
mis ,
&
ratione illarum, & confequenter non per fe
primo. Vnde ha:c negatio in hoc fenfu fumpta
non
conuenit narnrre concingencer, fed per fe, ac necelfa–
rio, íicur
e
concrario fieri
&
elfe per fe primo conue–
nic indiuiduis, íi alicui conuenire debet, nulla ergo
prredicaca contingencia , eciam negatiua coueniunc
communibns naruris, flifi vel racione ind-iuiduornm,
vel in iplis indiuiduis, vel racione fiams, qu::t in ín–
telleétu haber.
Secundo vrgeo, quia
vel
in illo ll:aru , quem fingit
Fonfeea, omnes naturre, qure funt
a
parce rei
in íl:acu
exifienriz erant vna,
&
eadem natura indifl:int}:a rea–
Jirer, vel erant piures narnrre realicer difiinébr? Sicuc
funr
m'odo in íl:acu cxiíl:entia:;
fed
non primum, ne–
qne fecundum : ergo impoffibilis
efl
calis íl:acus ,
&
vniras, qure fequicur
illum
íl:atum. probacur minor
quantum ad prirnam partem. Primo, quia illa fenten–
_tiól eíl: Plaronis,
quam
ídem author impugnar,&
om–
nes DD.
cum
Ariftot.Plato enim docebat, dari natu-
ram fepar.atam,
tX
vnam, qua: poíl:ea dinidercrur per
differentias indiuiduab. Secunde
&
vrgentius :
Illa
qua: funt indifünél:a,
&
ídem realiter neque polfunt
diflingui realicer neque feparari realiccr; fed illa:
na–
cur~
erant indiílinébr,
&
idem realicer: ergo ncque
poífunc diíl:ingui realicer,neque feparari realicer. ma–
ior
eíl: euidens in Metaphyf. nam ideo aoimal
&
ra–
tionale
in
homine neque po!func feparari, nec reali–
ter diíl:ingui,quiafc.:mel fnnt ídem realicer.minor non
eíl:
min~1s
cerca, C<i>ufcquentil l'egicirne infermr, &
p~t~t
ec1am
a
con
erario fenfu,
ill.e
natura: fepancur,&
d1fb_nguunrnr
realicer : ergo nunquam
faen.mcidem
realner,vnde pro certiffimo axiomace habecur in Me–
taphylica, adhuc per potentiam Dei abfolutam ficut
ea,
qua:
femel difünguumur, ticuc Petrus,&
Ange–
lus~
Dcus,
&
creatQra,
mmquam
polfe
identific01ri:
ta qua: fomel identificantur, non poífe'difiingui, quis
enim etiam amens poteric dicerc::, eundem Petrum
a
fe
ipfo
polfe difringl\i.
Eadem minor probatur quantum ad fecundam par-
2
7
tem quia fi mea natura
v.
g.
in illo fracu diíl:inguitur
realitcr
a
natura Pecri : ergo mea natura haber diffe–
rentiam indiuidualem. patec,confequeotia,omnis di–
íl:inlbo aut eíl: effentialis,& formalis, auc macerialis,
&
indíuidualis: fed illa non efr diíl:inél:io clfemialis:
ergo indiuidualis. maior efr cena, quia omnis res,qu:c
diíl:inguicur realicer, difünguitur per aliquod pra:di–
catum~&
íi
efr prredicacum eífenciale efr difiinél:ioef–
fentialís , fi aacem difünguicur per aliquod pra:dica–
tum materiale, vt Peerus,
&
Paulus fub eadem fpc;cie
hominis per hitcceitates,h:Ec difünél:io eíl: macerialis, •
&
fit
mediante differeocia indiuiduali : fed in illo
ll:a-
tu mea natura difünguerecur realiter
a
natura Pecri,
non
elfentialicer ,
&
formaliter: ergo materialiter
&
indiuidualirer , ac pr9inde per differemiam indiui–
dualem.
Dices,
a
nobis concedí aliam rertiam
vnit~tem,
28
nempe formalem
qu~
neque
í1t
indiuidualis , neque
eífentialis, vt nunc explicacur,per quam natura Pecri
diílinguicur
a
natura Ioannis, ergo
illa
natura
in illo
fratu, etiamíi non dííl:inguacur materialiccr, neque
eífentialicer, poterit diíl:ingui formalicer, quia
om–
nis vnic9s eo modo quo eíl: diíl:ingui fubieltum ,
in
quo repericur.
Sed contra,
vcl illa
vnitas formal is
eíl:
vnirns com-
19.
munis, vel determinaca ad vnum realirer? fed non eíl:
comrnunis ,
&
indecerrninata , [eu índifferens : ergo
efr lingularis,
&
determinata. minor fic probarnr,
íi
illa vniras eífec communis, namu,in qua eíl:,effet in–
differens ad
plura
vel cífet ideen cum pluribus : fed
neque
efi
indifferens
ad
plura, neque ídem cum plu–
ribus :ergo non eíl: vnitas communis. probo mino–
rem quantum ad primam parcem, natura illa,v.g. na–
cura Petri non porefr coniungi cum differentia indi–
uiduali loannis, & Alphoníi
&
crecera: ergo non eíl:
indifferc:ns ad plura. minor quo ad fecundam parcem
probara eíl: argumento fuperiori: ergo illa vnícas non
ell: communis: ergo illa natura non eífet indifferens:
ergo decerminata ad vnum realicer. Tune ftc natura
decerrninacur acl voum realicer per differentiam indi–
uidualem: feo in
illo
fra.tunatura elfec dererminaca
ad vnurn realicer: ergo in illo íl:atJ; 1uberec differen–
ciam indiuidualem. Nec valet dicere, nos conceffilfe
illam
vnicacem forrnalé quaíi mediarn, quia
nó
quid–
quid
difünguirur per rationem,
&
pra:ciíiuc fe habec
ia inrelleél:n poteíl:
fe
habere eodem modo
a
parce rei.
Nam adhuc in narura exifienti poífum concipere ra–
tíonem
cxiftenci~
fecundum
fe,
&
narnram huma–
gam fecundum fe exifrentern,
non
concepta differen–
tia indiuiduali exiftentire,
&
humanicacis. ltern Me–
caphyíicus folo lumine naturali duétus cognofcit
Deum non cognitis relationibus,
&
cognofcir ens
ve
fic, quin cogr.ofcat Diuinicatem , &c. qure tranfcen–
dit, & nihilominus in nullo fratu reali poteft: dari
di–
uinicas fine relationibus,ens fine diuinitare,
&
ca:te–
ris inferioribus, exiíl:encia fecundum fe fine differen–
tia
exiftentire,
&
natura exill:ens fine indiuiduacione,
vndc mala eífec argumentatio , Deus potefr concipi
euidenter fine relationibus : ergo
in
aliquo ft :Hu reali
a
p:me rei porell: e.xifl:ere Deus fine reladonibus,
a
modo enim l::ond pien
di
non debec fieri argumenta·
tio femper ad retl'l ipfam in
fhtu
reali: ergo fimilicer
bet\e poífurn
pcr intelleétum condpere vnicacem for·
male.m non concepta
vnira~e
Vniuerfali,
&
indiui–
duali, itavt per racionero lit media incer
vmim<Jue,
&
per intelle&um exifrat line ambabus,
&
nihilomi·
nus non valebic argumencurn : ergo dabirnr vnitas
formaljs
a
parte rc.i qme nec
fit
Vniuc:rfalii , nec
par-
(icularis
•