0000747692

198

Logica Difp. l

Ve natura,

e§

proprietatibm Vniuerfalú.

operationem intelleétus

narnr~m

habere aél:u

vn~ta- h

~b.et

vn.itarem

i?diui~ua.Iem,

cum hrec íequatur inª

tem Vniuerfalem, fequicur eu1denter non loqui de

d1u1duat1onem, a qua

illo

íl:acu abftralt:a,

prée-

aptitudine,quam natura

l~aber

fe,

v~ c~lem v~ica-

fcifa eft. ?atura: ergo babee vnicarem communem..

tem aétualem accipiac ah mcelleltu,qu1a 1lla apmudo

Temo natura fecundum

non eíl: Petras , alias

non eft ipfa all:ualis vnitas.

non poífec etfe Ioarmes: ergo natura fecundum fe eíl:

Tandem, quia

in hac

fua

fententia folum aífe- inditferens ad Pecrum, & ad foannem;

fed

nac~ra,

rerer, in natura prrecedere aptitudinem, ve fiar vna

fic haber vnitatem fibi

proporcionac.am,

hrec non

vnirace comruuni, & per incelleétum Vniu.erfali,

pri-

eíl

alía, nili indifferens , & commums ; .ergo habet

muro non dícerec, talem vnicarem conuenire natura:

illam.

non quando eíl: in ind,iuiduis, fed prius nacura,quam

conrraharnr ad illa, nam adhuc quando natura

eít

contraéh in indiuiduis,eíl: apta,vt fiar Vniuerfalis per

incelleéhun,nam adhuc,

exiílic

parte rei in Perro

& in Paulo;

cé?teris,

.quacenus Petrus,

Paulus

font

íimiles in narura hominis, dacur aptimdo

na–

tura, ve per inrelleél:um

fiar

niuerfalis , nam talis

aptimdo nihil alíud,eíl:, quam fundamencum, quod

reperir inrcJleél:us

hoc,vt faciat illam nacuram

for–

malicer Vniuerfalem, racione cuius dicimus omnes,

dari

parte rei Vniuerfale fondamenralicer, hoc

eft

tale fondamencum,ratione cuius inrelleél:ns facitVni ..

uerfale ;

fed

illud fondamentum nihil aliud

eft,

quam

fimilitudo, qua: repericur incer naturam Petri,

na–

turam P-auli,vt ipfe Fonfeca fapiilime docer,

com–

munis fe hola defendit ; atqui ha:c íimilitudo

parte

rei dacur adhuc quando exifüc narnr.a in indiuiduis,

nam

parce reí fine fiétione racionis,Gcut hrec albedo

cíl: limilis alceri albedini,Gc eriam hrecnamra huma–

na Perri eíl: Grnilis

ilU

naturre humana: Ioannis pro–

prer racionem communem ,

non proprer differen–

tias; falcem Vniuerfalicer diíl:intl:as ab ipfa racione

communi : ergo quando ait Fonfeca, illam naturam

,habere vnicatem communem pra:fcilionis,non loqui–

tur folum de hac apticudine, feude hoc fundamento,

nam de hoc certum ell: apud ipfum Fonfecam adhuc

quando exiftic,habere illud naturam.

Se.cundum non dicerec Fonfeca, calem vnitatem

e~e

formalicer cornmunem,quia aptirndo,quct

parre

reí prrefupponitur anee operacionem inrelleél:us Non

cfi, nec dicicur vniras communis formalicer,

fed

tau-

tum fundamencaliter.

Pr~terea

ipíe Forlfeca air, hanc vniratcm non e{fe

vniratem formalem,

fed

aliam diíl:inél:am;atqui apti–

t?do, vt fiar natura, qua: ell: in Pecro,

Paulo, Vni–

uerfalis per incellell:um formalirer,

nihil

aliud eft,

qu.am

vnitas forrnalis

Petri,

& vnitas forrnalis Ioan–

nis guatenus

fum

fimiles : ergo mens Fonfecre non

explicacur reél:e

.Hmrado, dicendo, Fonfocam

Jo–

qui folum de apcitudine, qué? datur in natura,

fiar

Vniuerfalis;loquirur ergo Fonfeca de vnicace quadam

comrnnni formalicer fecundum fe,

fecundum fua

pr;Edicata eífencialia,quam babee natura quatenus eíl:

poffibilis, & prius quam contraharur ad indiuidua,

exifiat in illis; lic propolica fentei'nia P.

Fonfecoc

probarnr.

Primo quia li natura

non haberet illam

vni-

tarem communem, diceretur.vna Vniuerfalis per vnj–

tatem,quam haberet ab aau incelleél:us ;

fed

non

po~

tell

dici vna per talem vnitatem:ergo natura habet ex

fe vnitatern communem

parte rei. probacur minor

primo, aél:us intellecl:us habec vnicarem ab vnitace

obieél:i : ergo obieél:um non habet vnitatem ab aétu

imelleétus~ Secun~o

quia eadem natura

diuedis

aél:ibus repr-refentata eífec plura numero Vniuerfalia;

fod.

hoc imp_licat : ergo nacur' Vniuerfalis non habet

v~1tatem

ab aél:u intelleél:us. probarur maior, muld...

pltcata

f~rn:ia

dante vnirarem, mulciplicatur vniras;

fed

multiplteamur aé1:us qui funt formre dances vni-

tatem:ergo multiplicaretúr vnitas.

Sec~ndo qui ~

nanira foliraria,& quatenus non ha-

bet

admn.él

:a~

d1fferentias

comrahences , feu indiui ... ·

duantcs~

habec

fine

.dubio

aliquam

vnitatcm; fed non

SECTIO

II.

Noitra fententia proponitHr.

Onclufio, natura

parte rei, & anee omnem

operationem intelleétus non haber vnitatem

pra:fcifionis communem oppofüam vnitati indiui–

duali, fed femper natura, & pro ornni fracu reali eíl:

concraél:a per differenrias india1duales ,

h~c

fen–

tentia eíl: communis

Doltorurñ,

& probatur fic

primo.

Qgfa

natura in omni íl:acú eíl: indiuidua : ergo

omni

ll:acu reali haber repugnantiam ad calem vnita- .

tem, confequentia fuppolita antecedenri efr euidens,

nam

ideo

Fonfeca ait, repugnare, vnicacem pra:fcí–

fionis, feu communem naturre exitl:encia

parce rei,

qu~a

lic

eft contratl:a per differenrias indiuiduales_,

racione quarum formalirer reddicur indiuidua, vnde

toca ratio formalis repugnanci:e

hoc , vt habeat

vnitacc:m pra!Ícifionis in íl:atu exiftentire eíl: fingu!a–

ritas nacurre ; fed in omni íl:atu natura

parre rei

iingularis, & indiuidua, habecque in omni íl:atu ra–

tionem formalem repugnanci:e ad talem vnitatern:

ergo in ornni íl:atu dacur repugnancia in natura. ad

habendam vnirarem prrefcifionis; anrecedens in quo

cíl: dífficultas,

lic

demonfüacur, quia

parre rei non

dacur, niíi duplex íl:arns refpcé1:u cuiufcunque rei,

fe11

nacurre, primus, in quo res non eft aél:u exiftens, fed

poffibilis dicicur, fecundus ,

11uo res exifrit aétu;

fed cam natura poffibifis, qua.m natura exiíl:ens eft

indiuidua,& lingularis : ergo in omni fiatu natura:

e.íl:

fingularis;

De íl:atu

exiíl:enti~

non eíl: dubitatio;de íl:atu pof-

fibilitatis, in quo natura nondum exiíl:it, fic probo,

quia hic non loquimur de natura impoffibili, fed

natura poffibíli (cum quia natura ';:npoffibilís nun–

quam eíl in fiaca poffibilicat!s , mm quia loquimur

de natura, qure excicura efi poíl: fiacum poffibilicads,

vel

qure poceíl: exHl:ere,& impoffibilis non poccll: exi–

fiere,

ideo talis dicicur) fed omnis natura poffibilis

cll: indiuidua, & lingularis:ergo natttra in íl:arn poffi–

biliratis

indiuidu~ll;h~c

minor íic

probatur~quia

illa

eíl: na,tura poffibflis, qua! poceft pro<luci

Deo ; fed

fola natura lingularis'

indiuidua poceíl: produci

Deo : ergo Cola natura fingularis ,

ind.iuidua

eíl;

poffibilis. maior eft cerciffirna;poffibile en

in~

dicicur,

id, quod poteíl: fieri

Deo , & quod non repugnac

produci ab ipfo. minor

lic

probacur, quia Deus

fo–

lum poteft producere per aél:ionem indiuiduam ,

lingularem; fed

la namra indiuidua,

fingularis

poteíl: produci per aél:ionem lingularem , & indiui·

duam: ergo Deus folum

porelt

producere naturam

fingularem,

indiuiduam. maior íic probacur,

qui~

Deus folum pocefr producere de

falto ,

& aél:ualitec

per aél:ionem exill:entem; fed aél:io exifrens eíl: indi–

uidua, & fingularis: ergo. minor illa

probatur,,

quia ínter aétionem ,

cerminum datur

pro

portio

neceífaria,

etfcntialis ; atqui aétio Dei ell: necelfa-

rio fingularis, & indiuidua:

ergo

terminus,qui

por:fl:

produci

per

illam

debet neceífario

effe

lingulans,

& indiuidua.

Confirmatur, quia non poceft Deus prodncere,nifi

rem

(