Previous Page  247 / 582 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 247 / 582 Next Page
Page Background

Qg,a:fr.

I X.

~~

Vnitatum

fit

f

ujficiens

Vniuerfali.

ptiuationem,quia dicic negacionem diuiíionis in na-

mulcis hominibus, feu conceptibus obieél:iuis

f¡~

cura apta ad ralern diuiíionem.

.

abíl:raél:is, licec

fir

communicabilis per conrraébo-

14

Ex

quibus manifeíl:c fequitur,ralem vnicatem ne-

nem multis indiuiduis, differc ha::c vnitas

a

ca::ceris~

que effe in rebus provt in re

ipfa

exifrunt, anrece-

.a

numerica,qui_a huic repugnar corrimunicari :

a

for-

duntqúe omnem operacionem inrell.eél:us, quia in

malí, quia ha:c eíl: in differcns

ad

communicabilica-

rebus nulla vnitas incel)igi poreíl: pra::tcr formale1b,

tem,

~

incommunicabilitarern. Vniuerfa!is autem

&

numeralern,neutra autem harum fufficit ad ratio-

eíl: folum cómmunicabilis ab vnicace pra::ícifionis,

nemVniuerfalis ve íic.

quia hrec non petit poíiciue

&

·proxime communica-

15

Dicetur forcaffe in rebus non

folum

reperiri, eam

bilitatem,

fed

cantum remo re.

.

vnitarem formalem, qua vnaqureque natura, !\urna-

Diuidicur vnitas Vniuerfalis in quinqi1e Vniuer.

11

na,verbi gracia dicitur

in

fe

formaliter vna,fed etiam

fales fpecies,, de quibus latius agendum

eft,

ex qui-

reperiri vnitatem, q,pa omnes

human~

natura= di-

bus

pr~cipue

fpecies funt generica ,

&

f

pecifica~

cunt.ur

habere eandeln rationem formalem ,

&

con-

generica efr,quam habent Ípecies in genere,vr

equu~

fcquenter forrnalem vniratem racione cuius ean-

&

leo in animali. fpecifica, quam habent indiuidua

dem definitionem participant, & omnes

homine~

a

tu

fptcie , Vt Petrus,

&

Joannes in homine. Hae

parte rei dicuntur

eífe

eiufdem

narur~.

autem.vnitares fubordinantur inter

fe

cum

numeM

16

Sed conrra, nam hzé: re vera non

dl:

vniras, fed

rica vr adnotauic oprime Pater Rubius , ira vr ex

fimfümdo tanturn >nihil enim vere vnnm)

&

in re

his omnibus , maior vnicas

íic

numerica, minar fpe-

indi-uifum

efl:

a

parte

rei in hac,

&

in illa humaba

cifica, minima gencrica, cuius ratio. efr

manifefta~

natura, fed folum

in

hac eíl: aliquid , cui fimtle

quia illa

efr

minor vniras , qua: fecum cornp:airur

eíl:

in altera natura, héEc autem non

efl:

realis

vni~

rnaiorem diuerlitacem , fed vnicas generica compa•

tas)

íed conuenientia, vnde folum poífunt res

plu-

titur fecum maiorem diueríicarem, minorem vero

res dici

a

parre rei eiufdem

natura:,

id eíl: limilis,

vnitas fpecifica,

&

nullam numerica: ergo hzc ma-

ha::c enim identiras curo dicarur e!fe inter res difün-

xirna vnitas vocari poreíl:, Ípecifica minor ,

&

ge·

étas, non poceíl: in re ipfa quippiam effe,

pr~rcr

neríca minima. Probarur minor , quia qua: funr

limilitu.dinern ratione cuius dicuncur eciani parti-

vnum genere , ditferunt per differencias elfentialcs.

cipare, feu h:.ibere eandem definitioriem, ve dixi,

&

fpecificas, vt horno,

&

leo, qure-funt vmnn

fpe·

fundamencaliter quidem

ex

vi diél:ce !imilicudinis,

cie,, non per differentias eílentiales, ve per rationa-

formaliter autern per rationem, nam definitio opus

licacem,

&

equinitarem _, fed per indiuiduales mul·

rarionis eíl:.

to minores: at quod

eíl:

vnum numero, neque ha..

17

H1.tc

aurero fimilitudo, neque neccífaria íimpli-

bet

in

fe

diuerficatem fpecificam , nec ind1uiduaa

citer eíl: ad rationem Vniuerfalis, neque fufficiens;

lem, fed vcroque modo eíl: in fe vnum,

&

omnirno..

inrelligo autem , non

e{fe

nece(fariam fecundum

,do carft diuilione,

&

fic indiuiduum dicirur, ve

fo..

altualem exiíl:enciam,

&

relationem, quia non eíl:

pra egimus ;

cuín

hoc ta'men difcrimine inrellige

de

rarione,Vniueríalis , vt aau

fit

in multis, nam

{i

has vnicates,

ve

prima,

&

fecunda

fine

rationis,

id

ver.-e eífenr ida:a:: Plaronis, Vniuerfales elfent ex fe>

efi fiét<l! per incelleltum ; tercia autem,numerka ni·

quamuis altu nullum aliud inditüduum exiíl:cret,

&

mimm ,

lit

reali~.

de faél:o natura: ca:li, & Gabridis font Vniuerfales,

les,licet in re non

fine

plura eorum indiuidua haben–

tia inter

fe

przdiél:arn íimilitudinem. ,,

1

8

Si

áutem eífct fermo de íimilirudine

illa

in po–

ten

tia,

ftc

neceífaria

eíl:

ad

natur~

Vniuerfalitacem,

quia alias non poffec intelligi namra vt communis;

quod autem illa limilitudo non fufficiat ad ratio–

nem Vniuerfalis, patee quia

ex

vi illius limilirudi–

nis prrefcise, íiu

·n

a6l:u) fiue

in potencia fumpr:e,

non concipicur aliquid ve vnum cornmune multis;

fed co11cipiuntµr multa

vt

limilia inter fe , Vniaerfa–

le autem

ve

lic debet concipi: vt vnum. ltem quia

Vniuer[ale .

ve

Vniucrfale concipitur

vt

indiuifum

aétu, quatenus tale eíl:,

&

diuiíibile, & communica–

bilc

apti~udine

; res autem provc

a

parte rei funt

fimiles in natura potius íunt altu diuiía:,

&

ap~i_rndi­

n.e,íeu

fu~~am~ntaliter

vnibiles,

ve

lic

dicam

in

vna

natura vmuerse concepta.

1

9

Dices, ex tali modi Vniuerfalitatis, fequi contra–

diél:ionem, videlicec qu0d eadem res lit indiuifa,

&

fi_mu~

aél:u diuifa in plura eiufdem nominis,

&

ra–

tlont

s.

.20

Sed contra , nam hrec repugnan

tia

potius fequicur

ex politi0ne Vniuerfalis

1

Plaronici, quod ponebat

aétu

a

parte rei, narn

íi

illud Vniuerfale a parte rei

eíl: indiuifom)

a

parte rei eíl: lingulare'

&

vnum

nu–

mero,li autem efr diuifum in plura limilia eiufdcm

nominis, & rationis, erit etiam plura numero,

quQd

tieri non porefl:,

féd

ha!c repugnancia , qua= vrgebac

Platonem, ceffat,

{i

Vniuer(ale inrell igatur , ve nos

inrelligimus illud,nimirum habere indmilionem tan,

.tum fecundum rationem, quia e{fe indiuiíum

fe–

cundum rationem,

&

diuifum fecundum rem non

opponuncur inter fe,quod conGíl:ir in poc, quod

ho4

mo abíhall:e

con

ceprus , non elt communicabilis

Iidtp

h.dt

Pe1tltjiel,Philef.Tom.I .

l

X._

~ee

harum

Vnitatum

Jit

propria

f5

fajficiens..

SECTIO

t.

Sententite 11duerfariorumponunt11r.

P

Rima opinio aíferit vnitatem formalem

e{fe

pre-

1

pri:.im,& foffi.cere ad Vniuerfale.ira cribuitUr Scc

0

to 7.met.quzíl:.8.& in 2.dííl:.;.& cornmuniter

Scoti~

!be

eam defendunr. Probarur

· Primo ex Arifl:ot. qui in definitionibus Vniuer-

i

falis

non exprimir aliam vnitatem quam eífenria–

lem :

fed

eífencialis eíl: formalis ; ergo non requiri–

tur alia.

Secundo vnitas formalis, elt vniras narnrre com

4

~

munis: fed vnitas natura= communis

eíl:

Vniuerfa–

lis; ergo vniras formalis,eíl: Vniuerfalis. Anrecedens

fic

probatur, quia vnitas

form~lis_

eíl:

vniras. natura:

fecundum

fua

prredicata eífenttalia, íed hmufrnod1

natura= non repugnar communicari inferioribus,

&

quoc;l

communicatur illis

eft

vniuerfale, ergo talis ea

vniuerfalis .

Secunda fentcnria aíferit vnicarem pra:fcHionis

~

effe fuflicientem,

&

propriam Vniuerfalis, íic Parres

Conymbricenfcs in pra:facione Porphyrij,quceft.

I ,2.

·arc.11.

&

lic

,

Probatur;vnitas propria Vniuerfalis habet coniunG

1

dam aptitudincm,vt natura dinidatur in plura; ergo

debet ea vnitas

cxdudei;e

diuilionem, fed Cola vnirai .

S

pr~fdfionis

J.