184
-
Logica Difp. l
I.
De
naturá,
&proprietf!ttbu1
Vniu~rfalú.
effentia,vt; ha:c mac(ria efr quanta,hoc rationale e(t
admirftiuum , at ínter attribucum fignificarum per
vocem concrecam,
&.
eílentiam
d~bec
dad aliqnalis
dillir.á:io, minime [amen abfoluta, vt iam forra di–
ximus nam
li
fü
abfolute ,
&
adrequata diftinétio,
ve
inre; rilibilitatem,&rationale inrer inhib-ilicatem,
&
equum, non dicitur attributum , fed propriay'af–
lio; quod
ft
illa difünélio , vel non
íic
a
pare~ re~
,
ve
inter Diuinitarem ,
&
omnip.otentiam, &1n1fencor–
diam, vel
{i
íic
aliquomodo inadoeq_uate a parte reí,
non carné eíl:
ad~quate,dicirnr
atcribmum, ve vnitas,
&
veriras refpeél:u e
mis,&
qnamujs
i~ter ~ttrib~cur_n,
'. de
illa.Erratio
a
priori eíl: quia illud quod prredkatur
I;
de al'iquo deber conuenire
ill1 ,
vel identificari cum
illo de quo pra:dicatur,fed vna effemia_,, quatenus di–
íl:inél:a ab alfa primo,& abfoll)te,nec cóuenit illi,nec
vnirur cum
illa,ne~
identificatur cum ea, ergo mini–
me pr<cdicatur de illa.minor fic probarur,quia
ha::c eíl:
verapra:dicario:Vniuerfale ell
pr~dicabile,quia
quod
· &
effentiam non decur diíl:inél:io reahs , fed rat1onis,
formalitas attribuci
eíl:
a
parte reí , licue licet: animal
non
diíl:inguatur a
pa~te
rei
.ª
~a~ionali,& di~1initas
.ª
relationibus,níhilommus. d1u111ttas,
&
relarwna:s d1-
~. uin~
a
parce reí dantur,& animal, & radonale etiam.
SECTIO
II I.
Noflra fententia proprmitH'K)
&
explicatur.
,9
pRima Conclufio.
Hre
dure
aptitudl~es
non con–
fütuunt: duo vniuerfalia difüné\:a, & eíl: commu–
nis fenrentia,
&
probarur.
Primo,impoffibileeíl: quod aliqna quc:e inter
fe
ha–
bent nece(fariam conne:iüonem priocis,& pofierioris
vnita in vno effe contbcuant duo effencialfrer diíl:in–
éta,
vel duas efíentias diíl:ipétas, fed aptitudo ad
e[.
fendum,& aptimdo
~d
prxdicandum habenc neceífa·
riam connexionem prioris, & poíl:erioris, \'nitreque
funt in vno eífe vniuerfalis,ergo non poífunt confü–
tuere duo vnicrerfalia eífent:ialirer difünéta.illa maior
íic
probarur.Ideo veriras,
&
entiras non confürnunr
duas effentias difiinél:as, quia habemconnexionem
prioris>
&
poíl:erioris~&
Cune .vnita ínter fe.Irem orn–
niporenria,iuíl:iria)& diuiniras,rilibilicas,& raciona–
liras, mini me conftir.uunt duas effenrias diíl:inébs
quia coníl:iruunr,
&
habenr connexionem prioris,
&
poíl:erioris ,
&
ratio euidens a priori eíl:' quia
illa
qure fe habent connexa vt prius,
&
pofl:erius , fe
ha·
hent . tanquam acceíl'orium,
&
principale , fed
duz
effenrire fonr principales, quia non dependenr ínter
. fe,
nec vna eíl: acceffoiium re(tJeétu alterius, vr vide-
1·e eíl:·in duobus hominibus, in equo, & leone, arqui
quod conneé\:itur cum alío, vt prius cum poíl:eriori
depender
illud
quod eíl: poíl:erius ·ab
illo,
quod eíl:
prius , ergo non funt
dux
effentix.
Io
Minor pra:cipna frc probamr, aptitudo ad effen-
dum non potefl: intelligi fine prredicabilírare,& prre–
aicabiliras íine aptitudine ad elfendnm 'ergo habent
neceffaríam connexionem, ex alío capite vna eíl po·
fl:erior
al
cera, quia amba::
funt
enti tates cornpletz,
&
in vno cornpoiito
1'011
funt
dure rationes a::que prima::
completre, quia vna ratio completa fofficit ad vnum
tomm confüruédum,vt videre
eíl: ir1
homine vbi non
darur nifi
vn~
natura, fiue humanitas , qu:E etfentia
cíl:,ca:ter-c:e autem rationd,vt
ri
fibiliras,admirabiliras
func
puoprietares,& paffiones,feu attributa, ergoecíl:
connexio prioi:is,& poH:erioris, 'cum
in
vno Vniuer–
(ªli
non debeanc reperiii dure rationes complerre ef–
fontiale¡, quod fopra etiam clemonf?ratum manee.
11
· Secundo probamr;vna effentia bon
pr~dicatur
de
alia diíl:inéta
a
fe
eifentialiter,fed pra::dicabifüas préC–
\ dica}ur
de
Vniuerfali,ergo vniuerfaliras, & prredica–
bilitas
non
confümunt d1íl:inél:as eífentias. Maior
euidens eíl:, quia ea q_ua:: primo abfolure, & elfentia-
lüer diftinguntur non.pra::dicanrur adinuicem, ideo
enim horno
nón
pra!dicarnr de leone,quia homo
di–
füngnirnr
primo
elfentialiter
a
leone, & aél:io
Hect
ri?n
di_íl:ingu~rn:.
realiter
a
paffione, quia t;men di–
fbngu1cur
primo,
&
abfolme
ab illa non
pr~dicatur
eíl: aptú ad efsédú in pluribus potefl: affirmari de
illis.
Et:
ii
dicas aliam prredicabilitatem effe, qua: dici-
1
+
rur de primo Vniuerfali,
&
aliam,, qua: coníl:jruic
Vniuerfale diíl:inél:um.
-r.
Contra, quia illa, qure prredicatur ,de illo Vniuer-
Is
fali,
&
hzc qure
fü~girur
ab aduerfariis font: eiufdem
rationis, quia vtraqus
efl
apticudo, ve affirmetur
de
muhis, atqui hrec eíl: ratiG> formalis
prre~icabilitatis,
ergo eíl: fuperflua illa,quz fingitur, tum totum mu–
nus illius reperiatur in prima. lrem illa alia pra:dica–
bilicas deber
eífe
alicuius, quia cum
fit
inrell.igibili-
tas per cognitionem
affirmatiuam,femp~
deber prre–
fupponere aliquod ens, cuius
fü
prredicabilicas,
fed
illud non eíl: ens , qnod non
efi
aptum , &c. ergo efr
ens apmm, &c. ergo Vniuerfale, ergo illa rua vltima
prredicabilicas
pr~dicatur
de Vniuerfali
~ergo
non
confütuir aliud Vniuerfale, fed idem integrar can-
quam attriburnm.
·
Maior eíl: euidens, quia omnis veritas tranfcen..
¡e;
dentalis prrefopponit: ens, cuius veriras efl:,íicut om-
nis vnitas,& bonitas fupponunt etiam ens cuius vni–
tas,
&
bonicas
íinr:fed
om.nis prredicabilitas efl: veri-
tas
tranfcendenta~is~
ergo omnis prredicabilitas
fup–
ponit: :;iliquod ens, cuius
lit
prxdicabilitas. Maior
eft
cerra,
&
latius demoníl:rabicur in N.leraphyíica, dum
de paffionibus _e,ncis agernus.Minor fic probarnr,quia
pro:edicabilitas nihil aliud eíl:, quarn cognofcibilitas
per iudicium affirrnariuurn , fed cognofcibiliras per
iu'dicium affirmatiuum efl: veritas rranfcendenralís,
erg0 omnis prredicabilius
efl:
veritas rranfcendenra–
lis.maior cíl: vera, quia eo modo eíl: potet1tia quo efr
aétus fecundus ralis potentire, fed prredicatio eíl: co·
gnitio per iudicium affinnat:iuum, & prredicatio efr
aétus przdicabilic.atis,ergo prredicabilitas eíl: cogno–
fcibilitas per
iudiciu~n
affirmatiuurn. maior hrec eíl:
euidens,ideo pe.>tenria intellellionis non eíl: volunras
fed incelleétus,& porentia volicionis non efl: intelle–
él:us
fed voluntas, quia
eo
modo eíl: potentia, ac eíl:
aél:us fecundns talis potentix. Ir
~11
quando aél:us
eíl:
fub~anrialis
potentia,qua=
p ·
ó,& per fe refpicit
il–
lam potentiarn efr fubíl:antialis,
&
quando aétus,
&
, fpirirualis potétia
eíl:
fimiliter fpirirnalis,
&
nón·
cor..
porea,ergo eo modo fr potencia q\lo eíl: aél:us.rpinor
illa eíl vera quia v ,.,[ás cranfcendencalis nihil aliud
.efl:
quam poten ·,('vel non repugflantia, tt aliquod,
obiedum cum weritare cognofcacur ab intelleétu,
liue
lit
pei:
fi
licem apprehenfionem,Gue per iudi–
cium, fiue ,,,rdifcurfom,
fed
cognofcibilitas·per
in–
diciú
affi
natiuum eíl: potentia,feu non repugnantia
ex
parre obiell:i, vt cognofcatur per iudic:ium cum
veritate,
ergo
cognofcibilitas per íudicium
~ffirma
tiuum
eíl:
veritas tranfcendencalis. Minor illa prima,
& prcecipua fic probarnr; quia illud quod
nol\Cft
ap.–
t.umad eífendum in pluribus; vt conftituat
illa
pei:
idenritatem non eíl: affirmabile de illis,fe_d illud quod
non .eft affi.rmabile de pluribus non habet cognofci..
bilitatem,& affirrnabilitatem
de
illis,ergo illud
q_uod
non eíl: aptum ad effendum in pluribus, nullam
ha–
het affirmabilirarem, & prxdicabilirarem, ergo pra:–
dicabiliras, fou affirmabilitas non
e,(\:, feu
non foppo- ·-
nit ens quod non eíl: apcum ad effendum
in
pJuri?us.
Vrgemr, quia ficuc non aflirmamr de
~funbus
17
cum
verirate id quad non
eíl:
in pluribus, quia
~x ~o .
quod res eíl:,vel non
eíl:
propoficio, feu affirmano,eft
vera, vel falfa, ita quod non eíl: aptum ad effendu:n
m