Previous Page  226 / 582 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 226 / 582 Next Page
Page Background

184

-

Logica Difp. l

I.

De

naturá,

&proprietf!ttbu1

Vniu~rfalú.

effentia,vt; ha:c mac(ria efr quanta,hoc rationale e(t

admirftiuum , at ínter attribucum fignificarum per

vocem concrecam,

&.

eílentiam

d~bec

dad aliqnalis

dillir.á:io, minime [amen abfoluta, vt iam forra di–

ximus nam

li

abfolute ,

&

adrequata diftinétio,

ve

inre; rilibilitatem,&rationale inrer inhib-ilicatem,

&

equum, non dicitur attributum , fed propriay'af–

lio; quod

ft

illa difünélio , vel non

íic

a

pare~ re~

,

ve

inter Diuinitarem ,

&

omnip.otentiam, &1n1fencor–

diam, vel

{i

íic

aliquomodo inadoeq_uate a parte reí,

non carné eíl:

ad~quate,dicirnr

atcribmum, ve vnitas,

&

veriras refpeél:u e

mis,&

qnamujs

i~ter ~ttrib~cur_n,

'. de

illa.Er

ratio

a

priori eíl: quia illud quod prredkatur

I;

de al'iquo deber conuenire

ill1 ,

vel identificari cum

illo de quo pra:dicatur,fed vna effemia_,, quatenus di–

íl:inél:a ab alfa primo,& abfoll)te,nec cóuenit illi,nec

vnirur cum

illa,ne~

identificatur cum ea, ergo mini–

me pr<cdicatur de illa.minor fic probarur,quia

ha::c eíl:

verapra:dicario:Vniuerfale ell

pr~dicabile,quia

quod

· &

effentiam non decur diíl:inél:io reahs , fed rat1onis,

formalitas attribuci

eíl:

a

parte reí , licue licet: animal

non

diíl:inguatur a

pa~te

rei

~a~ionali,& di~1initas

relationibus,níhilommus. d1u111ttas,

&

relarwna:s d1-

~. uin~

a

parce reí dantur,& animal, & radonale etiam.

SECTIO

II I.

Noflra fententia proprmitH'K)

&

explicatur.

,9

pRima Conclufio.

Hre

dure

aptitudl~es

non con–

fütuunt: duo vniuerfalia difüné\:a, & eíl: commu–

nis fenrentia,

&

probarur.

Primo,impoffibileeíl: quod aliqna quc:e inter

fe

ha–

bent nece(fariam conne:iüonem priocis,& pofierioris

vnita in vno effe contbcuant duo effencialfrer diíl:in–

éta,

vel duas efíentias diíl:ipétas, fed aptitudo ad

e[.

fendum,& aptimdo

~d

prxdicandum habenc neceífa·

riam connexionem prioris, & poíl:erioris, \'nitreque

funt in vno eífe vniuerfalis,ergo non poífunt confü–

tuere duo vnicrerfalia eífent:ialirer difünéta.illa maior

íic

probarur.Ideo veriras,

&

entiras non confürnunr

duas effentias difiinél:as, quia habemconnexionem

prioris>

&

poíl:erioris~&

Cune .vnita ínter fe.Irem orn–

niporenria,iuíl:iria)& diuiniras,rilibilicas,& raciona–

liras, mini me conftir.uunt duas effenrias diíl:inébs

quia coníl:iruunr,

&

habenr connexionem prioris,

&

poíl:erioris ,

&

ratio euidens a priori eíl:' quia

illa

qure fe habent connexa vt prius,

&

pofl:erius , fe

ha·

hent . tanquam acceíl'orium,

&

principale , fed

duz

effenrire fonr principales, quia non dependenr ínter

. fe,

nec vna eíl: acceffoiium re(tJeétu alterius, vr vide-

1·e eíl:·in duobus hominibus, in equo, & leone, arqui

quod conneé\:itur cum alío, vt prius cum poíl:eriori

depender

illud

quod eíl: poíl:erius ·ab

illo,

quod eíl:

prius , ergo non funt

dux

effentix.

Io

Minor pra:cipna frc probamr, aptitudo ad effen-

dum non potefl: intelligi fine prredicabilírare,& prre–

aicabiliras íine aptitudine ad elfendnm 'ergo habent

neceffaríam connexionem, ex alío capite vna eíl po·

fl:erior

al

cera, quia amba::

funt

enti tates cornpletz,

&

in vno cornpoiito

1'011

funt

dure rationes a::que prima::

completre, quia vna ratio completa fofficit ad vnum

tomm confüruédum,vt videre

eíl: ir1

homine vbi non

darur nifi

vn~

natura, fiue humanitas , qu:E etfentia

cíl:,ca:ter-c:e autem rationd,vt

ri

fibiliras,admirabiliras

func

puoprietares,& paffiones,feu attributa, ergoecíl:

connexio prioi:is,& poH:erioris, 'cum

in

vno Vniuer–

(ªli

non debeanc reperiii dure rationes complerre ef–

fontiale¡, quod fopra etiam clemonf?ratum manee.

11

· Secundo probamr;vna effentia bon

pr~dicatur

de

alia diíl:inéta

a

fe

eifentialiter,fed pra::dicabifüas préC–

\ dica}ur

de

Vniuerfali,ergo vniuerfaliras, & prredica–

bilitas

non

confümunt d1íl:inél:as eífentias. Maior

euidens eíl:, quia ea q_ua:: primo abfolure, & elfentia-

lüer diftinguntur non.pra::dicanrur adinuicem, ideo

enim horno

nón

pra!dicarnr de leone,quia homo

di–

füngnirnr

primo

elfentialiter

a

leone, & aél:io

Hect

ri?n

di_íl:ingu~rn:.

realiter

a

paffione, quia t;men di–

fbngu1cur

primo,

&

abfolme

ab illa non

pr~dicatur

eíl: aptú ad efsédú in pluribus potefl: affirmari de

illis.

Et:

ii

dicas aliam prredicabilitatem effe, qua: dici-

1

+

rur de primo Vniuerfali,

&

aliam,, qua: coníl:jruic

Vniuerfale diíl:inél:um.

-r.

Contra, quia illa, qure prredicatur ,de illo Vniuer-

Is

fali,

&

hzc qure

fü~girur

ab aduerfariis font: eiufdem

rationis, quia vtraqus

efl

apticudo, ve affirmetur

de

muhis, atqui hrec eíl: ratiG> formalis

prre~icabilitatis,

ergo eíl: fuperflua illa,quz fingitur, tum totum mu–

nus illius reperiatur in prima. lrem illa alia pra:dica–

bilicas deber

eífe

alicuius, quia cum

fit

inrell.igibili-

tas per cognitionem

affirmatiuam,femp~

deber prre–

fupponere aliquod ens, cuius

prredicabilicas,

fed

illud non eíl: ens , qnod non

efi

aptum , &c. ergo efr

ens apmm, &c. ergo Vniuerfale, ergo illa rua vltima

prredicabilicas

pr~dicatur

de Vniuerfali

~ergo

non

confütuir aliud Vniuerfale, fed idem integrar can-

quam attriburnm.

·

Maior eíl: euidens, quia omnis veritas tranfcen..

¡e;

dentalis prrefopponit: ens, cuius veriras efl:,íicut om-

nis vnitas,& bonitas fupponunt etiam ens cuius vni–

tas,

&

bonicas

íinr:fed

om.nis prredicabilitas efl: veri-

tas

tranfcendenta~is~

ergo omnis prredicabilitas

fup–

ponit: :;iliquod ens, cuius

lit

prxdicabilitas. Maior

eft

cerra,

&

latius demoníl:rabicur in N.leraphyíica, dum

de paffionibus _e,ncis agernus.Minor fic probarnr,quia

pro:edicabilitas nihil aliud eíl:, quarn cognofcibilitas

per iudicium affirrnariuurn , fed cognofcibiliras per

iu'dicium affirmatiuum efl: veritas rranfcendenralís,

erg0 omnis prredicabilius

efl:

veritas rranfcendenra–

lis.maior cíl: vera, quia eo modo eíl: potet1tia quo efr

aétus fecundus ralis potentire, fed prredicatio eíl: co·

gnitio per iudicium affinnat:iuum, & prredicatio efr

aétus przdicabilic.atis,ergo prredicabilitas eíl: cogno–

fcibilitas per

iudiciu~n

affirmatiuurn. maior hrec eíl:

euidens,ideo pe.>tenria intellellionis non eíl: volunras

fed incelleétus,& porentia volicionis non efl: intelle–

él:us

fed voluntas, quia

eo

modo eíl: potentia, ac eíl:

aél:us fecundns talis potentix. Ir

~11

quando aél:us

eíl:

fub~anrialis

potentia,qua=

p ·

ó,& per fe refpicit

il–

lam potentiarn efr fubíl:antialis,

&

quando aétus,

&

, fpirirualis potétia

eíl:

fimiliter fpirirnalis,

&

nón·

cor..

porea,ergo eo modo fr potencia q\lo eíl: aél:us.rpinor

illa eíl vera quia v ,.,[ás cranfcendencalis nihil aliud

.efl:

quam poten ·,('vel non repugflantia, tt aliquod,

obiedum cum weritare cognofcacur ab intelleétu,

liue

lit

pei:

fi

licem apprehenfionem,Gue per iudi–

cium, fiue ,,,rdifcurfom,

fed

cognofcibilitas·per

in–

diciú

affi

natiuum eíl: potentia,feu non repugnantia

ex

parre obiell:i, vt cognofcatur per iudic:ium cum

veritate,

ergo

cognofcibilitas per íudicium

~ffirma­

tiuum

eíl:

veritas tranfcendencalis. Minor illa prima,

& prcecipua fic probarnr; quia illud quod

nol\Cft

ap.–

t.um

ad eífendum in pluribus; vt conftituat

illa

pei:

idenritatem non eíl: affirmabile de illis,fe_d illud quod

non .eft affi.rmabile de pluribus non habet cognofci..

bilitatem,& affirrnabilitatem

de

illis,ergo illud

q_uod

non eíl: aptum ad effendum in pluribus, nullam

ha–

het affirmabilirarem, & prxdicabilirarem, ergo pra:–

dicabiliras, fou affirmabilitas non

e,(\:, feu

non foppo- ·-

nit ens quod non eíl: apcum ad effendum

in

pJuri?us.

Vrgemr, quia ficuc non aflirmamr de

~funbus

17

cum

verirate id quad non

eíl:

in pluribus, quia

~x ~o .

quod res eíl:,vel non

eíl:

propoficio, feu affirmano,eft

vera, vel falfa, ita quod non eíl: aptum ad effendu:n

m