Previous Page  222 / 582 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 222 / 582 Next Page
Page Background

i8o .

Logica Diíp. l I.

Ve

natur~;

e1

propriétatibu1

Vniuerfalú.

maria,

&

quz apud omnes coníl:icuit effentialiter

Vniuerfale non eft negaciua,Ceu non repugnancia,.

ve

diuidarnr, qua: in opinione polita efr, fed pofitiua in

ordine ad conrralbonem.

15

Vrgec~r;ideg pocenti~

fórmre

refpe~u mat~riz,

&

compo fi n non eíl: neganua, fed pofit1ua, quia all:us

quem refpicic forma' eíl: exiíl:entia illius in materia,&

confürncio compoliti qua:

func

·aétus policiui,& idem

cíl: in

potencia rnarerire prima:, incelleétus,

&

volun–

tatis reípell:u foorum all:uum,fod aél:us quern refpicit

aptirudo Vniueríalis eíl: eífe in inferioribus, & con–

fricucio effemialis illorum;ergo calis apticudo non

eíl:

negaciua per non repugnanciam fed poficiua.

,

1

c;

~ano

quia njllla effencia pofttiua primario con-

fiíl:ic in non repJ.l'gnancia, íed Vniuerfale eíl: effentfa

politiua; ergo Vniuerfale non coníiílit in non repu–

gnancia primario ; maior fic probacur , quia eífencia

rei debec effe quod eíl perfeétius in illa, fed non · re–

pugnancia non efl perfeétius in ente politiuo ; ergo

non repugnantia non eft, nequeconfbruic effenciam

policiuam primario.

I ?

Deinde quia illud quod Coluro cíl: non repugnans

non eít fundamentum apcurn ad relacionem prredi-/

camencalem, fed

Vni~erfale

eíl: fundamentum aptum

relacionis prredicamentalís

ad

inferiGra,

ve

omnes

docenr ,

1

íi 1e primario, liue fecundarjo; ideo paffim

docenc Arifloteles D.Thomas, Scotus,

&

alij , Vni–

uerfale refpicere fua inferiora , quia dicic relationcm

ad illa ;

ergo Vniuerfale non

ell

folum non repu..

gnans, fed pocius eít pofitiua emitas,

&

apcicudo

po–

íitiua cranfcendencaliter relata.

I

8

Maior fic probatur , quia verurn, vnum , bonum

in fencencia

aduerfariorum,

&

obieéta omnium po–

tendarum,

&

homo morcalis,

&

quantitas diuifibilis

fu nt non repugnantes, fed

nec

obieéta fcientiarum

dicunt relacíonem ad fcientiam ,

V[

a

me

late proba–

tummanee in Mecaphyíica, nam omncs relaciones

Tercij ge neris, qua= Cune menfurre ad menfurabile, vt

func

fcientiarum,

&

potentiarum ad obíeQ:a,

func

re–

laciones non rnucure, quia non correípoudenc rela–

dones

ex

parce obieé\:orum: vidcte ibi latiffime pro–

ba

mm;

nec homo dicic relationem ad morcem, nec

quanticas ad diuilionem; quia diuifio

efl:

negatio in

ferttencia aduerforiorum,

&

rnors in omnium íenten–

da,

&

relatio formalirer non dacur ad negarionern;

ergo,

&

nihilominus

Cune

non repugna':ls, ergo non

repugnans non dicir relationem,

fed

Vniuerfale,

ve

diximus, dicit relationem ad inferiora; ergo Vniuer–

fale non

e~

folum non repugnans, fed potius poilti–

ua pocenc1a.

V!timo, t:otum ens rationis eíl: imitado entis

rea.·

lis ,

fed

aptimdo ad all:um prirnarium politiuum eft

¡ poc_encin Rºliriua,

&

non negaciua

a

parre rei, ergo

Vmuerfaluas, qure

ell

apticudo rationis,

(

ac

proin–

de, imitado aptitudinis realis)ordinata ad aél:Dm po·

ficiuum communicandi fe ,

&

conllirnendi inferiora

erir

poíitiua ,rationis,

&

non negariua; maior eíl:

certiffima; minor

lic

probacur, quia all:us politiuus

potencia:

elt

perfeého illius, fed potencia, qure ordi–

narnr

ad perfeél:ionem eft potídua,

vt

aduerfarij

fa–

tentur libenciffime, ergo ; fed limilitudinem huius

potenti~

confingicur apricudo ,

&

pocentia Vniuer-

falis ,

·V

tique nacuram, cui tribuicur per mentem

in–

cli?ec

pro~ime,

tanqnam ad ptopriam perfeél:ionem,

v.c

In

mul~ 1s

lit'

a

mulriígue participetur,

&

perfi–

c1arur

a

dt!feremia fecundum potenci alitatem, quam

ha bec Vrnuerfale , ergo

~ ptirudo

Vníúerfalis ad ef-

fc ndum

in

mulcis confinoicur ad íimilirudincm

b

potenure ,

&

apd radi nis realis

poCiciu~,

ergo ell

pgfiti ua.

SECTIO

VLT.

.Arg11ment11 aduerfarin foluuntur .

A

D

primum argumentum cocum

conce~o.

ad

I9,

confirmationem eciam concedo illam cocam,

&

miror Conitnbricenfes, qui

his

argumentis

pro–

bare velinrcontra nos dari in natura non repugnan–

tiam ad eífendum in inferioribus, nos enim non con–

cedimus pocemiam realero , fed tantum potentiam

rationis; vnde nihil contra nos.

Ad.fecundum diflinguo. ad eífendum in pluribus

10

confiirnendo illa prim"'rio , & Cecundario refpicic

cife

per diuiíionem,icaque primario concedimus apti–

tudinem narurre eífe ad fui communicationcm,& cum

hic all:us

fic

perfell:us, dacur aptitudo pofitiua in na–

tura, diuiíio autem refpicicur fecundario

a

cali natu-

, ra, ficut forma, primo rcfpicit coníticuere compoíi–

cum , expeliere aucem aliam formam ,

&

defiruere

compoíicum fecundado.

.

Deinde dic.o,quod efi: falfum dicere, qnod diuifibi-

2

r

liras rr.acerire,

&

morralicas hominis

fic

ranrnrn non

repugnancia,& de diuiíibilitate qancicatis

a

rnulcis fic

pro cerro habernr;vnde potius Cune aptirudines poli–

tiuz, quam negaciones.

Deinde iterum rniror,quia ConimbricenCes viden-

i z.

tur probare dari in natura non repugnantiam realem

ad exiíl:endnm iu fuis inferioribus, nam fi cuc

a

parce

rei non dacur natura diíl:inéta

a

Pecro,

&

Paulo,

íic

non datur non repugnancia ad exifiendum, quia eiuf–

dem ad

fe

ipfum non datur non repugnancia; vnde

negantes minus apcicudinem nimirum rationis, co n–

cedunr magis non repugnanciam realem nimirum

ad

exiílendum.

Ad certium diítinguo,quidquid parricipat encicatem

13

realem concedo; quidquid panicipat racionis nego,

ficuc hrec.

v.

i!.!!,tt

aptitudo

iOarum qua!

in definitiombUJ

expltcat~

fant, conftituat effentialiter

Vniuerfale

~

S

E

e

T

6

I.

Sententi~

"'dnerfariorumpro

pommtNr.

P

Rima opinio afi,'-rit Vniuerfale conílicui effentia-

14

licer

tam

ap ; ·adine prredicandi, quam effendi,

quia h<ec fente .í:a. iudicat non effe duas aptitudines

formalicer,

fe

vnam tancum.

Sic

rnulci Scotiíl.r, Va–

lera

como

ure Logica:

lib.1.

diíl:inll:ione

2.

are.~.

quadl. pr··

::ia

de Vniuerfalibus>& multi alij>quos ipfe

citar,

robarur,

,

Pr;.

o;

all:us, qui correfpondet Vniuerfalirad.,,

&

15

prcc

1cabi!icati efl: omnfno ídem formalicer,ergo vtra–

que aptitudo eíl: eadem formali ter, cum illre aptitudi–

nes idemtificenmr formalicer,quibus ídem all:us for–

malicer correfpo11der. Antecedens probarur. all:us

immediate correfpondens prredicabiliraci,eíl aél:ualis

prredicatio,fed hic ídem all:us formaliter,eít Vniuer–

faliratis,

&

correfponder illi , ergo. rninor

Ge

proba–

tur,

quia

ex

vi aptitudinis Vniuerfalis natura

eft

apra

cife

in pluribus concepcib iliter,cum íic aptit.udo

tan–

tum in effe conceptibiliter, ergo aétus illius

eíl:

ñaru-

rá.

eífe aél:u in pluribus concepri bHirer,fed hoc

fíe

per

prredicationern inrelleétus,racione cuius natura, qua::

(rat inrelligibilicer abftralbl ponirur in

p~uri~us

con–

cepcibilicer,. fed hoc

eíl:

forrnalirer pra:d1cat10, ergo

idem all:us

correfpond~c

vtrique

potent1z.

Secundo

(