i8o .
Logica Diíp. l I.
Ve
natur~;
e1
propriétatibu1
Vniuerfalú.
maria,
&
quz apud omnes coníl:icuit effentialiter
Vniuerfale non eft negaciua,Ceu non repugnancia,.
ve
diuidarnr, qua: in opinione polita efr, fed pofitiua in
ordine ad conrralbonem.
15
Vrgec~r;ideg pocenti~
fórmre
refpe~u mat~riz,
&
compo fi n non eíl: neganua, fed pofit1ua, quia all:us
quem refpicic forma' eíl: exiíl:entia illius in materia,&
confürncio compoliti qua:
func
·aétus policiui,& idem
cíl: in
potencia rnarerire prima:, incelleétus,
&
volun–
tatis reípell:u foorum all:uum,fod aél:us quern refpicit
aptirudo Vniueríalis eíl: eífe in inferioribus, & con–
fricucio effemialis illorum;ergo calis apticudo non
eíl:
negaciua per non repugnanciam fed poficiua.
,
1
c;
~ano
quia njllla effencia pofttiua primario con-
fiíl:ic in non repJ.l'gnancia, íed Vniuerfale eíl: effentfa
politiua; ergo Vniuerfale non coníiílit in non repu–
gnancia primario ; maior fic probacur , quia eífencia
rei debec effe quod eíl perfeétius in illa, fed non · re–
pugnancia non efl perfeétius in ente politiuo ; ergo
non repugnantia non eft, nequeconfbruic effenciam
policiuam primario.
I ?
Deinde quia illud quod Coluro cíl: non repugnans
non eít fundamentum apcurn ad relacionem prredi-/
camencalem, fed
Vni~erfale
eíl: fundamentum aptum
relacionis prredicamentalís
ad
inferiGra,
ve
omnes
docenr ,
1
íi 1e primario, liue fecundarjo; ideo paffim
docenc Arifloteles D.Thomas, Scotus,
&
alij , Vni–
uerfale refpicere fua inferiora , quia dicic relationcm
ad illa ;
ergo Vniuerfale non
ell
folum non repu..
gnans, fed pocius eít pofitiua emitas,
&
apcicudo
po–
íitiua cranfcendencaliter relata.
I
8
Maior fic probatur , quia verurn, vnum , bonum
in fencencia
aduerfariorum,
&
obieéta omnium po–
tendarum,
&
homo morcalis,
&
quantitas diuifibilis
fu nt non repugnantes, fed
nec
obieéta fcientiarum
dicunt relacíonem ad fcientiam ,
V[
a
me
late proba–
tummanee in Mecaphyíica, nam omncs relaciones
Tercij ge neris, qua= Cune menfurre ad menfurabile, vt
func
fcientiarum,
&
potentiarum ad obíeQ:a,
func
re–
laciones non rnucure, quia non correípoudenc rela–
dones
ex
parce obieé\:orum: vidcte ibi latiffime pro–
ba
mm;
nec homo dicic relationem ad morcem, nec
quanticas ad diuilionem; quia diuifio
efl:
negatio in
ferttencia aduerforiorum,
&
rnors in omnium íenten–
da,
&
relatio formalirer non dacur ad negarionern;
ergo,
&
nihilominus
Cune
non repugna':ls, ergo non
repugnans non dicir relationem,
fed
Vniuerfale,
ve
diximus, dicit relationem ad inferiora; ergo Vniuer–
fale non
e~
folum non repugnans, fed potius poilti–
ua pocenc1a.
V!timo, t:otum ens rationis eíl: imitado entis
rea.·
lis ,
fed
aptimdo ad all:um prirnarium politiuum eft
¡ poc_encin Rºliriua,
&
non negaciua
a
parre rei, ergo
Vmuerfaluas, qure
ell
apticudo rationis,
(
ac
proin–
de, imitado aptitudinis realis)ordinata ad aél:Dm po·
ficiuum communicandi fe ,
&
conllirnendi inferiora
erir
poíitiua ,rationis,
&
non negariua; maior eíl:
certiffima; minor
lic
probacur, quia all:us politiuus
potencia:
elt
perfeého illius, fed potencia, qure ordi–
narnr
ad perfeél:ionem eft potídua,
vt
aduerfarij
fa–
tentur libenciffime, ergo ; fed limilitudinem huius
potenti~
confingicur apricudo ,
&
pocentia Vniuer-
falis ,
·V
tique nacuram, cui tribuicur per mentem
in–
cli?ec
pro~ime,
tanqnam ad ptopriam perfeél:ionem,
v.c
In
mul~ 1s
lit'
a
mulriígue participetur,
&
perfi–
c1arur
a
dt!feremia fecundum potenci alitatem, quam
ha bec Vrnuerfale , ergo
~ ptirudo
Vníúerfalis ad ef-
fc ndum
in
mulcis confinoicur ad íimilirudincm
•
b
potenure ,
&
apd radi nis realis
poCiciu~,
ergo ell
pgfiti ua.
SECTIO
VLT.
.Arg11ment11 aduerfarin foluuntur .
A
D
primum argumentum cocum
conce~o.
ad
I9,
confirmationem eciam concedo illam cocam,
&
miror Conitnbricenfes, qui
his
argumentis
pro–
bare velinrcontra nos dari in natura non repugnan–
tiam ad eífendum in inferioribus, nos enim non con–
cedimus pocemiam realero , fed tantum potentiam
rationis; vnde nihil contra nos.
Ad.fecundum diflinguo. ad eífendum in pluribus
10
confiirnendo illa prim"'rio , & Cecundario refpicic
cife
per diuiíionem,icaque primario concedimus apti–
tudinem narurre eífe ad fui communicationcm,& cum
hic all:us
fic
perfell:us, dacur aptitudo pofitiua in na–
tura, diuiíio autem refpicicur fecundario
a
cali natu-
, ra, ficut forma, primo rcfpicit coníticuere compoíi–
cum , expeliere aucem aliam formam ,
&
defiruere
compoíicum fecundado.
.
Deinde dic.o,quod efi: falfum dicere, qnod diuifibi-
2
r
liras rr.acerire,
&
morralicas hominis
fic
ranrnrn non
repugnancia,& de diuiíibilitate qancicatis
a
rnulcis fic
pro cerro habernr;vnde potius Cune aptirudines poli–
tiuz, quam negaciones.
Deinde iterum rniror,quia ConimbricenCes viden-
i z.
tur probare dari in natura non repugnantiam realem
ad exiíl:endnm iu fuis inferioribus, nam fi cuc
a
parce
rei non dacur natura diíl:inéta
a
Pecro,
&
Paulo,
íic
non datur non repugnancia ad exifiendum, quia eiuf–
dem ad
fe
ipfum non datur non repugnancia; vnde
negantes minus apcicudinem nimirum rationis, co n–
cedunr magis non repugnanciam realem nimirum
ad
exiílendum.
Ad certium diítinguo,quidquid parricipat encicatem
13
realem concedo; quidquid panicipat racionis nego,
ficuc hrec.
v.
i!.!!,tt
aptitudo
iOarum qua!
in definitiombUJ
expltcat~
fant, conftituat effentialiter
Vniuerfale
~
S
E
e
T
6
I.
Sententi~
"'dnerfariorumpro
pommtNr.
P
Rima opinio afi,'-rit Vniuerfale conílicui effentia-
14
licer
tam
ap ; ·adine prredicandi, quam effendi,
quia h<ec fente .í:a. iudicat non effe duas aptitudines
formalicer,
fe
vnam tancum.
Sic
rnulci Scotiíl.r, Va–
lera
como
ure Logica:
lib.1.
diíl:inll:ione
2.
are.~.
quadl. pr··
::ia
de Vniuerfalibus>& multi alij>quos ipfe
citar,
robarur,
,
Pr;.
o;
all:us, qui correfpondet Vniuerfalirad.,,
&
15
prcc
1cabi!icati efl: omnfno ídem formalicer,ergo vtra–
que aptitudo eíl: eadem formali ter, cum illre aptitudi–
nes idemtificenmr formalicer,quibus ídem all:us for–
malicer correfpo11der. Antecedens probarur. all:us
immediate correfpondens prredicabiliraci,eíl aél:ualis
prredicatio,fed hic ídem all:us formaliter,eít Vniuer–
faliratis,
&
correfponder illi , ergo. rninor
Ge
proba–
tur,
quia
ex
vi aptitudinis Vniuerfalis natura
eft
apra
cife
in pluribus concepcib iliter,cum íic aptit.udo
tan–
tum in effe conceptibiliter, ergo aétus illius
eíl:
ñaru-
rá.
eífe aél:u in pluribus concepri bHirer,fed hoc
fíe
per
prredicationern inrelleétus,racione cuius natura, qua::
(rat inrelligibilicer abftralbl ponirur in
p~uri~us
con–
cepcibilicer,. fed hoc
eíl:
forrnalirer pra:d1cat10, ergo
idem all:us
correfpond~c
vtrique
potent1z.
Secundo
(