0000747689

500

Pbyíica Difp. X l

<\ººª

proptcr fe appctatur,nam cum incipicnclo

pri–

mo medio illud cligatur proptcc fccnndum,

fecun–

dum propctr tertium ,

fic deinccps , niíi íi!htur

in aliquo fine proptct fe intento non poterit collcéHo

teta propttr fe appeti, quia ncc catioce omniú,vel íin–

¡¡:ulomm,

qu~

in illa funt .,cum multa,ac ferc omnia

propter aliud appetantur in racione a\ic<1ius, ni!i ali–

quid adrnitramr propter fe intcmum;nccdlario igitur

hoc adrnittenduro cll.

2.o

Dices,illarn colleaioncm nec proptcr fe

appc~i,ncc

propter aliud , quia non tora pee rnodum vnius inren.

dituc,fcd per partes,id en amando

íingul~

ex conren–

tis in illa coll.;él:ione, arque ita dicetur folum appcti

amando vnum propter ahud , vnde etiam conced1mr

quod licC:t collell:io eorum, qux amantur vnum pro–

pcer aliud femper

lit

finita,qnia procedencia ab vno in

aliud non poteft in infinitum pemaníiri,mhilominus

fines appetibiles cum illa (ene non funt finiti , fed in

infinitum procedunr,& ita non lifüt in aliquo vltimo,

& propter fe appet1b1li.

Sed contra hoc

~uidenter

procedit ratio Ariílotelis,

quia hoc modo 1rnnquam polfer inchoari intentio,

!1ªm hzc inchoanda en ab aliquo quod fic ptimum

~t~nt1one,hoc

aurem nnllnm elle poteíl, íi illo modo

in infinimm proccdimr , nam vcl i\lud , quod efi pri–

mum in imemione amamr proptcr

íc,&

fic ceífat pro–

celfus,,•el amatur proprer almd,& íic non porefi elfe

illud primnm in inrcnrione , Íed illud aliud propter

quod amatur; ergo

fcmper proceditur ab vno amato

propter aliud,in illud aliud proptec quod amamr,nun–

quam dari poteíl primum in iment1one ; ergo nec da–

bitur prima intenrio; ergo nunquam potenc inrentio

inchoari,quia non inchoatur, nili •b aliqua prima.

Secunda conclufio.Etiam daturaliquis finis vltimus

limpliciter refpell:u omnium rerum ,

particulacium

linium, qui eíl ipfemet Deus.

Probacur hrec conclufio ex Scriptura

primo.in

qua

ap~nc

pr:rfupponttur dari aliquem cecmm ,

pr:rci–

pium fincm humanre

vit~,atq11e

adeo vltimum illius,

fcilicetDeum,l'íalm. cnim

; ~.

ficdicicur. Nomm fac

mihí Domine finem mcum, iddl, gratiam pra:bead

cognoícendum praétid: ,

cfficaciter vltimum finem

meum fimplicicer v1dcl1c.t Dcmn, vr confiat ex Diuo

Ambrofio in illum locum, & ex D. Aug ibidem, vbi

inter alia licait, Fmem illum dicit, quem currens in–

trebatur Apofrolus , & de fua impefcll:ione conlire–

bamr aliud in fe intuens,aliud alib1 qna:rens,ait cn1m

ad Philippcníes ¡.non quod iam accepcrim, aut iam

pcrfcétus lim,&c.

Píalm.1

.dicitur,qui p<>ÍUit fines

tuos pacem, qué locum ex ponens ipfc D.Auguílnms

lib.

19.

de ciuitarc Dei cap.

11,

fic ait:Fines eius cam

debem11s intelligerc pacem, quam volumus demon–

_ftrare finalcm, Dei fcilicet confequuc1orrcm,& in ipfo

vlrim.im

rcquiem,& lucx to.Porro vnum eíl necef–

íarium , cui confonat illud Pauli ad Ph1lipenfe's ¡.

Vnum aucem, qua; retro fuer obliuifccns-, ad ea qua:

ÍUnt

priora extendens meipfum , circa qna: verba

D.Aug in Pfalm.

8.lotocimo inquit:Vnum autcm

h<ilc eíl ill11d vnnm Domine oílende nobis Patrem , &

fufficit nob1s,

Ioanni~

14.

vnnm autem , qux & vna

dicitur in Píalm.1

¡.

Vnarn petij

Domino hanc re–

qniram,vt inhabitcm in domo Domini omnibus die–

bus vitre mex.

Confirmamr primo ex cadcm ícriptnra Fini; fum-

¡'

mus ,

vltirlms dl ille , gracia cuius reliqua omnia

lieri dcbét ex Atiíl.

meraphyr.rc;

c.8. dicencede fine

íin1plic1tcr tali r,u vlcimo, Tale autem eíl, quod non

a\cerius gratia, ícd huius caufa ca:tera, at rcfpeélu

v~ta:

hu.manre damr aliquod bonnm, gratia cuius om–

n•a ficn dcbcnt,vr confht ex illo D.Pauli

ad Cho–

l¡ntios 10. íiuc cirgo manducatis, S!ue bibitis, íiue

De Caufo finali.

aliud quicl facitis omnia in gloriam Dei facitc: erge

Dcus en vltimus limphc1cer hn1s.

Confirmamr fecundo ex cadePn íacra Scnptura,

quia propriurn cft fin is fummi,

vltimi apperi •

diligi fupcr omnia, cum ipfe non

lit

propter almd,re–

liqua vero lint proptcr iplum , [cd ex facra Scnprura

connat d<ld aliquod Íummum bonum tam

crcatura

quam

Deo fupcr omnia & propcer (e appctcndum,

& diligendum ex illo Dcmcronom1j 6. Manlia:i•

.z.1.

Luce; 10.Diligcs Dominum Deum tuum ex totocor-

de tuo , & ex tota anima tna, & ex omnibus vinbus

is,

quibus vcrbis, vt ait Calliodorus, crc;irnris mtd–

lell:ualibushornimbus, vidcl1cec,

Angehs imponi–

tur pr:zceptum amons ; circa Dcmn amem ind1caruc

argumcmum conuenientiz in amore : ergo ex 5cn–

pcura con!ht dari aliqucm vlnmum fmem , quod'

apmedcmonílrant verba illa Prouerb. 11>. Vniueiía

propter femecip\um operatus cll Dominus,

Apo–

calip.d1citur,Ego íum Alpha,& Omcga,princip1um.

& finis, quem locum afien S.Cyprianus lib.1.contra

ludxos,vc diaj¡tiracem Chrifti Domini probct,

eandem caufam Cathelic1,olim contra Arrianam pcr–

fidiam in fcpulchris,monetis, atque vex11lis !culpe•

bant,aut fcribebár,Chrillum Dominum cilc alph m,

ornegam,id eíl: finem amoti$ omnium creaturarum,

rari_one cuius S.Auguftinus hzc verba profcrt. 1.l.

Ó•

fell.cap.

,Fecifü nos ad te ,

inqmetum dl: cor no–

firum doncc rcquiefcac in te, qua: co11firmat

D.Am–

broíius lib.1o.cpiftolar.cp11\ol.81 a¡.

é,

deChrillo Do–

mino,

~omodo

inqnit viere finem habcrec, qui virz

Auétoromnibuscn,ipfeprincipium,& finis ommum.

Dcnique ícnfum nofüre allemoms fo1c exprimir,

cgregie confirmar inligni' 11la,

~greg1a

Dei

laus

apud S.Balilium

hom:l.1.m

Examcron. Natnra plan.:

beata Deus cxuberantiliima abundans ,

lucuienra

bonitas, cuique rationis capacl mire amabilis pulchri–

tudoflagrantibus voris,

cx:dluanci dclidcrio nulli

non expclbnda omnium qua: Íllnt primicena ongo.

fons,

finis vita: íempitcrnus,(pirituahs omnis inrcl–

gcnti:e lux diuimíiimum,& a:cernum alpha,&

om~ga

omnium creaturarum. Er ideo D.Dionyfiu¡ lib. de di–

uinis nominibus, cap.10. dicit Dcum ad fe omn1a,

lic11t ad omnitencns profundum conuertere.

Ex Philoíophis hanc fcnrcmiam apeniíiime decla- 15

rarunt. Arill. , .mctaphyf. cap. 1o.

hb. de mundo ad

Alcxandrum,& Plato in Thim:ro

lib.4.dt

: lcg1bus,

Trifrnegillus in Pimandro.

Primo probatm ratione , quia vt ait Angclicus

Doélor .lib. ¡.contra gentes cap. 17. non minus p.:rti-

net ad diuinam perfc ll:ionem clfe fincm vlrimu m om–

nium rerum, quam dfe primam can íam cfficientem,

ícd Deus,ob tui infinitam excellcntiam eft prima cau-

cfficiens omnium rcrum,ac

proin~c

hom1111s: ergo

\'ltimus finis. Minor, & confcquentia patcnt,ma-

ior probatur, quia ratio vltimi finis denotar fummam

perfeétionem,habcc enim perfeétiíiimam bonitatem,

ad quam cztcr:r bonicarcs, ve ad fontcm,& exemplar

refcramur, & infupcr cum vltima, caque m•xima

felicitas conliftat in adeptionc vlcimi finis. qui dl:

omniú dclidcriornm complcmcntum non poccíl non

argucrc fufllmam perfeél:ionem , id quod Dcum con–

ftituit vltimum finem.

Confirmatur primo. Q uia Deus co ipfo quod 17

Dcus

lit

eft íumme bonus ,

proinde magis exopca–

bilis , qulun omnia alia bona: ergo

~i~nifümus

qucm omnia bona refcrantur: ergo 1lh conuemt c(fc

vlcimum finen"

. us aS

Confirmamr fecundo.

~1a.

n.aiura

~iéht n:

~er

bonurn non erfe

P'.zfere~idu ~a1on,

fed e

co~~n

111

¡_

go maior inclinat10 eíl: m ma1us bonurn.qua .

nus:ergo in illud bonum , quod infinitc eiu:edit

e~~~: