,;yS
Phytica Difp.
X
1l.
'De Caufa finali.
bct:
~ ~
....
~
mJ...
?~ ;~,..·"
¡,;;,'
~u¡1v:1'd.j
:¡i
7'""''
peproptcr fe appetibilis de medio tollunt.'
aé
pro\l't–
eadcm omnino habet verba tcxcu5 Grzcus
5.
Mera-
de Auerrocs in illud 'caput fccundum hb.
2.
meta·
phyí. cap. ,, ac
li
vcrbum verbo reddas,
&
qua:cum·
phyL affirmat caufam finalem
ca1~
elfc
~ q~a:
nulli11S
que etiouence alio intermedia ( fupplc funt) liunt
alteríus gracia eft,
&
ca:tc~a
omn.1a grana 1pfius;
e~iplius finis ( íupelc gratia) íuppleri enim dcbet vox
go ex fentcnt"'1 Ariftotehs fequu.ur dan lincm vln:
6\i'et«,Latinc cauta ,fcu gratia quam Ía:pius pra:mife-
mum creatum, imo non polle dan verum lincm, qui
rae Aníl:.
&
ftylo (uo Laconico ibi pra:mmilit; dein·
non
lit
vltimus.
.
1
r
de adhibct cxempla incermediorum, vt patct ex ver-
Polhemo, vt benc notac PaterVaíquez,
Aníloc~-
bis citatis,
lle
tandeo congruam rationcm fubdit illis
les S. Ethic. cap.
2.
aísignauit tripkx genus amal>I•
vcrbis:ornnia enim hzc finis gratia fuor.
lium; primum vocauit bonum , altecum iucundum,
6
~oJ
vero air
1.
Ethic, cap. 7. varios,
&
piures
tmium vtile,: dcfinic autem vrilc h.is verbi.s , Atque
c!l'c fines,
&
hocumquofdam propter alios expeti, &
id vtile vidctur clfe per
~uod effi~1tur
altquod bo–
dcniquc vnum
clfe
omnium perfcéliilimwn , in qué
num, aut voluptas
~
&
10
bree ma genera d1u1út
reliqu1 rcfcrantur facilc cxplicari porcil , nam ita alii-
Sanctus Thomas .rnma parte qua:íl:.
5•
art.
6
ipfu~
gnat varios,
&
piures fines uriis artibus , .& facul-
bonnm , nempe.
in
bonum
ho~d\um
, quod
Ar~tatiUus , Vt
a
fuprema quadam facultate anima: no·
fiotcles appellamt bonum ,
&
In
bonum dclcétabl•
fua:
in optimum fincm omnes referri poilint non
le , quod appellauit Ariílocclcs iucundum ,
&
in bo–
quatcnus vt fines amaocur, fed quacenus íeruire pof-
num vcile , quod
cci~m
dixit Anílo.celes vale.'
&
hoc
funt , vt
me~ia
ad vltimum finem , nempe ad íum-
nolu1c bonum appellare, fed amab1le Ex h1s.aucern–
má, fa:licimem, ex quo non íequimr intermcd a,qua:
tribus generibus amabilium , inquit Anllor.
&
con•
aélu habcturrra\ionem mcdij habcce etiam limul ve:-
femit Sanélus Thomas duo e!l'e fines , nertipe bo–
ram ratiaacm linis.
num honellum , & iucundum , feu deleétabile , ait
7
Vrgemr hoc amplius ex ipfo Ariíl:or.
2.
Phylic.
enim : quare
lit
vt amabilia lint ipfutn bonum,
&.
cex.
1
9 . qui lic definit finem , cuius gracia crece-
iucundum vt fines; ergo ex fcntcntia Arifior. me–
ra-
fiunt ; per ca!tera intclligit omnia pra:ter ipfum,
dia ca ratione , qua intermedia fuat non pofíunt
hzc autcm definido non pote!\ conuenire non vlri-
habere rationem linis ; nam catenus folum media
mis , fcu inrermediis rationiblls , nullum enim
ell:
funr,
&
vt ulia amancur quaccnus vtilia funr, vri–
iocermcd1um , cuius gracia cretera liant , fed ali-
le autem vt vcile non porcft iiibire rationcm linis.
qua taacum ,
li
ipíum eft id, cuius gracia,
&
quam-
J'iquidcm ratio linis !olum connenit honcíl:o,
&
iu–
uis
V'>lC
11\a ,
~era
,addita lit abArgyropilo, ex cu-
cundo quod
li
in intermediis prn:ter racionem vti–
ius craoílat1ouc v rba citaea defumpta funt,
&
ea
litatis ,:qua media fum, lit ctiam aliqna ratio honc:–
in Gra:co non habearur, tamen non incpcc videtur
íli,
aut iucundi , nemo dubirat eis eciam conuc1iire
add1ra , cum Aciílot. 1•Ethic. cap. 7. dcfinicns bo-
rationcm finis, quia in illis rarionibus induunt ratio–
num , quocl vnicuiquc bonum cíl: , dixcrit , an id
nem vltimi.
cuius gracia ca:tera agnntur
1
quaú dicat cíl fanc;
Ratio autcm huius clarillima eft , quia vtile
I
a.
hoc e01m modo incerrogandi, Gi:pius vcirur,
&;
ex-
quatenus vtile eft non poteíl: appeti gracia fui;
phcari folet Cuam Íen rc:ntiam; poílca vero affignat
ergo' nc:c aliquid ali11d appeti porerit gracia iplius,
excmpla,
&
fubdic in aétionc ctiam omni c:leélio-
nam bonitas, qua: ex fe non fofficit, vt gratia fui
néve id quod eft finis ; huius cnim gratia ca:tcra:
.aliquid appecat11r, quomodo ínfficiet, vt aliud gra–
omnes. agunt, ac
li
llicat, bonum cfi id , quod
~A:
tia illius ametor
?
Porro autem vtile, quatenus vci-
6nis.
le, ideo non poteíl: gratia
fui amari , fcd fcmper
8
Ddnde idc:m Arifiot.
1.
metaphyf. cap.
1.
pro-
gmia alterius, quia non eft abfolutc ,
&
fecundum
b1t non polfe fieri procclfum in inlinimm in cau-
fe ,
fol.
relate,
&
ad aliud bonum, hoc eíl: earenus
fü,
~
P?tlq<1am de
re~iquis
caulis hoc
proba~it,
de
bonum cenfcr·i debct , quatenus conducit ad acqui–
fi~c,
1d
1pfun~
hac rauonc dcrooníl:rar. ltem 1pfum
rc?dum honcftum , aut iucuodum ,
li
ergo ipfurQ
cm.uscauí~
fin1s ; tale. autem
e!l: ,
quod non
cf\
al-
v.nle
ºº?
poteíl: abfoluce amari , fed relate,
&
gra–
ten
u~gra~1a
, fed cU111s.
c~ufa
.c
ztera , quare
li
.
r~-
9a
altem1s, lit vt omne quod ad tale vtile ordina–
l•
cm
vlum~m.
,-no11
cr~t mfini~
u.rn,
qu~
li
~1h1l
t~r,
&
ideo appeticur, non poilit appeci gratia vti·
~ale~
non crtt 1pfum cu111s
gr~t
la,
fcd qui facmnt
lis,
Ícd
~mia
illius , ad quod vtile etiam vlceriu&
10fin1mm. latct
co~
quod
bo~l
na!llram
ª.
erunt,
ordinacur,
&
cuius gracia appetitur ; ha:c folum
.li
auccm
1~tcrmed1a
.' vcl .rat1ones non. vlrtma:
h~-
poterit e!l'c dilfercntia quod medium vtile ca:teris
~erc~t
rauonem fi,ms , ct1amfi
~roce~us
fi:rct .
in
pm~inqui~s
fini proximc amacur gracia finis, pro–
mfinm1~ no~ c:él:~ fcquerc~?r
de. medio tolh ratio•
x~mc
per 1pfum confequendi, remocum autem mc–
nem fims, quia m.
m~cn_nedus ~ane.rct:
.
d1u~.
vtilc. amamr gcaria
finis coníequcndi per
ll
Refpondcnt ahqu1 '. id:o 1olh
ra~~onem
fims, ne-
med1J propmquum, quia vciliras rcmori medij ca-
que cam
~an~re ~lfe
in
m~ermcdus
,
li
concedatur
tenus co.nfcrt ad
~edij
conícquurionem ,
quacenu~
procdfus.
10
mfimtum , qu1a
~ublato
fine. extremo
pcr med1um propmquum fua cfficacicace artingit
1ntermed1a non polfunt appeu , ac promdc non
finem.
,
poffi1nt
~ubire mione~
finis ,
~uem~dmod~m
fu..
.
Se~
aduerte aliquando homiuem procedcte in ap-
1
3
bl.aca fnma caufa effic1entc tol.hru.r e
m~d10om-
plicauonc mediorum , quando iam non recorda–
ms alia fecunda caufa , quz
m~1ge~
p.nm~'. vt
tur expreís/:
finis libi
inicio propoíiti , cune
311 •
ab ca moueamr. , verum ex. vecb1s cuau.s liquido
tcm faltem manet confufa quzdam intcntio finis,
coníl:~1
hac , ra.uone
~on
fu11fc
vÍ~m
.Anílocclem.
c;¡uatenus manct appetitus alicuius medij provt vti–
~cd
aha longc d1uerfa ;,a.cque noflro mfütuto omnioo
le.eíl:, impoilibilc cnim di: aél:u appeti aliquid provt
cco?J~odara.'
quz
~alis
cíl.
vtile eíl:,& non ex voluntatc aliqua.qua: aél:u maneat
10
F1n1s~llcmusgranaczccra,&ipfcn11lliusgratia:
circa finem íalcem confusc apprehcnfum
uod
li
cr~o
fims eíl
ex~rcmum
,
&
vltirnum ,
Ú
enim non
non maneat vilo modo voluntas
fini;
~nfus~
ellct
~lumum
•1am dTet altcrius gratia; ergo qui
apprehenli,iam medium non poreJic appeti provt vti–
co~ce un~ P.roccfíu~
in i_nfinitum in finibus ipíam
le,Íed quacenus honcíl:um,a 11 t iucnndulll, fcu dclcéta•
ranoncm nts, ac pro1ndc 1pfam rationc:m boni,ncm-
bilc Íec.undum fe.