1000089651

[323-326]

fidiem: ad eum enim unum uota haec pertinent. Quod si

quem forte audis dicentem se Sanctis aut Dominae nostrae

uotum uouisse [323] ac fidem s uam obstrinxisse, hoc ita

t ibi erit accipiendum, ·eum uotum istud fi deique suae donum

Deo praecipue obtulisse, in Sanctorum Virginisque Mariae

honorem, quod in iis (ut ita dicam) Deus pater noster uiuat

magis quam in reliquis operibus suis uiuit. Quae cum ita sint,

cum Sanctis aut Virgini Mariae Matri nostrae uotum susci–

pimus [324] Deo praecipue fidem nostram obstringimus,

in honorem Sanctorum illorum; cumque pollicemur nos ali–

qutd pro Sancto aliquo esse facturos, non aliud facimus quam

si Deum per Sanctos illos honor.aremus. Tertio sciendum tibi

erit, uotum nulla alia de causa nisi ut aliquid boni fiat esse

· suscipiendum. Malum enim nec facer e licet, neque nos esse fac - .

turos fides

est. Siquis autem se peccatum esse admis–

surum, uel aliud quippiam facturum, quod Deum offendat,

[325] fidem dederit, malum id est. Non solum enim Deum

non honorat,immno uero peccat: secundum enim hoc manda–

mentum uiolat; ita prorsus ut ille qui, iuramento se aliquid

esse facturum pollicitus, promissa praestat. Deus enim in se–

cundo mandamento praecipit: "Qui Deo aliquid pollicetur aut

uotum suscipit, ne obliuiscatur id praestare; neue differat,

se primo quoque tempore uotum soluat."

[326] D.-Blasphemia quae dicitur, siue de Deo secus

ac par est obloqui, quid est? Illum autem laudare, quid est?

M.-< Vtrumque fit > cum nostris ipsorum uerbis de Deo

loquimur ·aut de iis quae ad Sanctos pertinent. Blasphemiae

autem sex sunt genera. Primum est, cum Deo tribuimus ea

quae ei minime conueniunt, cornua ei uel alía eiusmodi esse

obblaterantes. Secundo cum ei quae propria sunt denegamus,

ut patestatem, sapientiam, iustitiam, reliquasque uirtutes,

aliquid a Deo fieri non posse eumque iniuste agere affirman-

559