1000089651

[327·..:..... 339]

tes. [327] Tertio: cum Dei attri'buta quae sunt, ii:s quae ab

eo facta procreataúe sunt tribuimus : qualis est quorumdam

impiorum sermo, qui aiunt Daemones futura nosse, ac miracu-

la operari. Quartum : cum Deo aut Dominae nostrae aut Sanc–

tis maledicimus. Quinto: cum Dei Sanctorumque corpus, mem–

bra aliudue quippi·am inuocamus aut nominamus uerbis his

in eorum contumeham usi.

[328] Sextum: Cum de iis

quae ad

~hristum

et Sanctos pertinent ridicule quid dicimus ;

ut quidahi a diabolo seducti ea qua sunt malitia "Christi uel

·Sancti Petri barbam" nominant. Atqui praeceptum est ut

Dei .sanctum nomen adoremus et colamus. Cum autem prae–

cipl.t ut colamus et adoremus nullus erroris nullus dubitandi

locus relinquitur: cum enim cuneta bona nostra e Dei nianíbus

proueniant, cumque omnia quae ipse fecit

[329] iustitia

et misericordia plena sint, maxime omnium ille nobis ado–

randus ac reuerendus est.

D.-Quam graue peccatum blasphemia sit equidem scire ·

uolo.

M.-Omnium fere grauissimum est: quod quidem uel ex

eo conicere licet quod in Vetere enim Testamento Deus 'iubet,

qui huius sceleris siht adfines, populo uniuerso spectarite, lapi–

dibus obrui. Quin imo in ipsís legibus ciuHibus rtobis obset–

uandis huiusmodi peccatores capitis damnantur.

[.330] Sanctus Gregorius narrat nobis, pueru:rn quem–

dam qui Deo maledicere consueuerat, neque tamen a patre

reprehenderetur, inter patris ipsius amolexus mortuum esse,

eiusdemque animam Daemones continuo in inferos abripuis–

se. Quo miraeulo permoti uiribus omnibus contendere debe-

.bimus, ne quando in eiusmodi peccatum incidamus. Nihil

enim ex hoc peccato. proficimus aut lucramur, nisi Dei exci–

pimus offensionem : maximo igitur studio peccatum hoc ui–

tabimus.

560