[319 :__ 322]
in ré deliquerint) iureiurando interposito quocumque pacto
auxiliari annituntur; quique sere inimicum ulturos po.Uicen–
tur aut aliquid esse facturos quod Deo displiceat. Quae enim
huiusmodi conditionibus pacti sumus, ea praestare nefas h.a- ·
betur: a nullo enim malum fieri debet, cum Deus nobis prae–
ceperit ne quicquam omnino improbe agamus.
[319] D.-j'Cum iudicio iurare", quid significat? ·
M.-Cum
iudicio, hoc est, considerate iurabis si cogitaue-
.
_......-
ris Deum contestandum esse in rebus maximi momenti, non
in leuiculis quibusque, idque cum timare. Peccant igitur qui
crebro pro rebus minimis ac leuissimis de causis Dei nomen
testantur quasi iocantes. Qui enim nimis saepe iurare con- .
sueuerunt facile et falso iurant, . [320] quod quidem gra–
uissimum est peccatum. Ideo Iesus Pater noster in Euan–
gelio et Sanctus Iacobus in .Epístola praecipiunt, ne cuí, ni–
si necessitate coacti, fidem obligemus. Sancti autem haec
nobis monent: cum homines paecipita!lltius ínter se paci–
scentes, promissis stare praetermittant,
[321] s1 msiu–
randum in hoc est repertum ut mutua fides confirmaretur,
cur homines falso iurabunt? Quemamodum autem remedia
non quouis tempore sed ubi necesse est sumimus, itidem et
iusiurandum < raro > erit adhibendum.
D.-Declara mihi, quid sit promissum illud quod Deo fa–
cimus siue iurati siue iniurati, quod uotum nominatur.
M.-Votum hoc, quo Deo fidem nostram obligamus, est,
cum conceptis uerbis ei pollicemur nos bonum aliquod ess·e
facturos.
[322] Quo in genere qüinque erunt obseruanda.
Votum istud promissio est nos aliquid facturos esse: quod
non sola uoluntate expetere satis est, sed conceptis uerbis
enuntiare, uel, si tacite mente saltero et animo <suscipia–
tur > . Illud quoql,le tibi a.nimaduertendum erit, te cum ali–
quid esse facturum in te recipis
Deo
ipsi tuam obstringere
5 58