1000089651

[239-242]

furantes neque alios decipientes, ut uictúm nobis compa:remus.

D.-Cur autem panem hunc appellamus quotidianum?

[239] M.-Ad signüi'candum, <: nihil

·a,

nobis amplius

postulari, niisi > ut nobis cibum quotidianum <Deus> lar- .

giiatur, qui uitae sufficiat animae scilicet. et corpori: <eo

consilio>, ut meJninerimus nos in hoc mundo tamquam adue–

nas uiuere.

D.-Verba illa: "da nobis hodie", quid significant?

( M.-Etsi uiribus omnibus p:o anima nostra

~a~remus

atque affligamur, nisi Deus gratia et

~uxilio

suo nos non

adiuq.erit, nullius momenti labor noste r erit. [240] Experi–

m,ur enim Deum patrem nostrum, etsi summo studio labora–

mus, tamen propter peccata nostra calamitates in nos · im–

mittere. Sic

ig~tur

illo nos adiuuante, et illud hoc loco intel- .

ligemus a nobis significari, scilicet ut nobis det panem .hunc

benedictum, in animae et corporis nostri bonum.

D.-Cur uero uocem illam "hodie" addimus?

. . M.-Vox illa "hodie" "usque ad uitae terminum" signifi–

cat. Igitur ab eo patimus, . [241] ut adusque uitae terminum,,

animae et corporis pane alat nos, donec in caelum penJ.enia-.

mus. Verbo illo "hodie"

significam~s,

ibi nos nec Sacramen–

tis nec cibo fore ut egeamus; quaie igitur pro die hodierno opus

sunt, nobis det, eras enim incertum an simus uicturi: < ideo–

que nos > pro hodierno die hodie petere, prq crastino eras. .

"Noli enim pro futuro tempore ·anxius ess·e"

[242] Chris–

tus Plater noster admonuit nos.

.O.-Nunc te de aliare (de qua supra dixisti) interrogare

potero. Si pro paesenti tantum tempore petere debemus, ma–

faciunt qui triticum, uinum ac similia in annum conge–

rentes sibi comparant.

M.-Cum Deus Pater noster nobis praecipit ut praesentia·

~antum

curemus, minime nobis prohibet, quominus in proxi-_

540