[234-238]
D.-"In
singulos dies (quotidianum) panero da nobis ho–
d ie" . Verba haec, quid d:icere uolunt?
1"1.-Iustissime ad corporis uitam panero poscimus, post–
quam Dei gratiam, uitam scilicet ipsam animae nostrae, pe·–
tiuimus.
[234] Qui enim uiuere incipit, primum omnium
eibum postulat ad uiuendum. Scito tamen, nos in petitione
hac animae potissimum nostrae uitam poscere, tum autem
corporis uitam. Est autem animae uita Sanctissimum Sacra–
mentum in ialteribus constitu):um, necnon et Dei uerba et ser–
mones et boni libri animae nostrae uita.m confirmant;
[235] ítem preces nostrae curo Dei auxilio et omnia bona
opera nostra..Sub nomine autem panis corporei omnia ea intel–
legimus quae corpus et carnero nostram alunt; ut iis uitam
sustentantes Deum colere possimus.
D.-Cur
aiutem panem hunc "nüStrum" dicimus?
M.-Iure nostrum dicimus. Si enim de Sanctissimo Sa–
cramento loquimur, uere hoc panis noster est; [236] nos–
tra -enim caUS1a Spirius Sancti uirtute in Mariae Virginis ute–
ro humanam assumpsit naturam; deinde uero in cruce tam–
quam in furno excoctus, Sacerdotis manibus supe:i; altarium
mensam nobis apponitur; ideoque nos ipsi non canibus, non
Dei uerbum respuentibus praebere debebimus sed unis eius
filis, modo ne sint in peccato mortali.
[237] Si uero se–
cundum Doctrinam Christianam loquimur, noster ipsorum pa–
nis appellari poterit, ex eo quod ex ore praedicatorum ínter
Sanctae Matris Ecclesiae f ilios distribuatur: non qualis ab
hacreticis inter asseclas fuos corrupti atque infandi panis fit
distributio ac doctrina, sermones suos uerros esse affir- ·
mantibus. [238] Quod si de eo quem in hoc mundo panero
edimus sermo est, expetimus Deum panero hunc nobis dare
nostrum, non alienum, labore scilicet nostro partum et com–
paratum, agros et hortos nostros orones laborantes, non uer<;>
539