562 / 816
[230-233]
.eodem prorsus pacto nunc sancti qui piarn uitarn traducm1t
nouissirnum iudicii diern exspectant, quo Christus adueniens
ueram beatitudinem secum afferet.
D.-Quo autem sensu dicitur: fiat uolentas tua sieut in
-caelo, itidem et in terra?
M.-Verbis his posimus gratiam, auxiliurn, uirtutern, quo–
rum ope Dei praecepta ac iussa seruare possimus.
[230]
Quoniam enirn primo loco regnum petiimus, deinceps ut id
assequamur, ea petenda erunt, quae operantibus ad finem pro–
positum peruenire liceat. ·Haec autem in eo maxime consi·
.st1:1nt, ut Dei mandarnenta ac praecepta adimpleamus: quod
.quidem Christus pater noster nos admonüit, .dum ait: "Si
in semp,iteFna,m beatitudinem intrare uis, Dei mandamenta
ac iussa sedua". Cum autem uirtus nostra ex semetipsa haec
.seruare nequeat, ideo a Deo petimus, ut
in
n<:>s eius uoluntas
perficiatur,
[231] h,oc est, ut gratiam suam nobis con–
cedat, ut uoluntatem eius faciamus in omnibus mandarnentis
eius. <Haec> igitur <etitio > ita intelligenda est.
D.-Nosse equidem uelim, cum Dei mandamenta ac
iussa implerimus, si ille afflictiones
et
calarnitates
in
:nos im–
_miserit, an ad illius uolun1Jatern dolor noster sit nobis mode–
randus.
M.-Si tribularnur, non mlll1IIlurare, non. de Dei operibus
queri debebimus. [232] Afflictiones errim omnes in nos im–
missae ad bonum nostrum spectant, ut pro tribulationibus
istis maiorem aiccipiarnus meroedem, siquide!ll boni sumus;
_nam
si mali sumus. « eo spectant > , ut poena nobis infligatur.
D.-Cur dicimus "sicut in caelo et in terra" ?
M.-Quemadmodum
in
caelis Angeli < omnia> Dei man–
Q!ata, nullo praetermitss, adimplent, [233] sic nos quoque
in
hoc mundo eius mandarnenta
et
praecepta exsequi debemus,
.quaeoumque nos docuerit aut nobis nuntiauerit.
538