1000089651

[248- 251]

est..Quocirca De1:1s est .nobis cottidie humilite1 supplicandus,

:'\l.t

pecc~ta

nostra nobis condonet.

.D.--Cur addimus uerba illa "ut et nos iis qui nobis male

fa–

ciunt condonamus"?

M.--:-Quicumque in nos peccauerunt, debitores nostros hic

quoque appellanius.

[248] Hoc est quod Patri nostro dici–

mus: "pecoata quae in te admisimus condona nobis ut et nos

condonamus iis qui in nos peccant. Quo enim modo nos ad

. proximorum in hos peccat.a condonanda a.ffecti sumus, eodem

omnino Deus ad ea qua.e in eum admisimus. peccata nobis

condonanda..

af~ectu~

erit. Si enim proximorum in nos peccata

condonare nolemus

[249]

nequaquam fieri poterit ut

Deus peccata in eum nostra sit condona.tu.rus. Qua.e cum

~ta

si~t,

.Deus. pater noster nobis dicere non

poiteri~:

''.Quomodo

. ego tibi ignoscam, cum tu proximis tuis non ignoueris" ?

D.-"Neue nos inducas in tentationes ut cada.mus", quid

. ts!gnifi:cat?

M.--Petitione hac eius au.xilium exposcimus, priusquam

in malum aliquod incida.mus: . [250] temptati enim in

.magna peccata incidimus. Scia.s igitur oportet, primum: nos

Detim.

ora.re

, ne temptationibus opprimi nos ac deuinci per-

· mittat, <'. idque eo consilio :> ut, cum sciamus diabolum nos

posse uincere, Deus prohibeat quominus in illius temptatio–

nes inddamus. Vnde et illud colligaS licet, nullam omnino esse

daemonum potestatem nos in peccatum .compellendi, nedum

temptandi, deo inuito.

[251] D.-"Sed libera

inquit > nos a malo" Quo de

mallo

hac petitione agitur?

M.-'Sententia haec est: postquam petiuimus ut non solum

ea quia-e hadenus in se admisiimus peccata condohet nobis,

sed ut ab üs quoque qua.e nondum in se admissimus defendat

542