1000089651

[252-256]

aé protegat nos, illud etiam <petere> intellegimus, ut -scili–

cet nos e praesentibus eripiat malis. Attende autem quanta.

sapientia Deus pater noster nos petere doceat, uta malis <in

uniuersum> nos liberetJ [252] non ad singulas, quibus ob- .

noxii sumus, deueniens miserias, ut paupertatem, morbos, per–

secutiones, similia; accidit enim saepenumero ut quae nobis.

bona uidentur esse, ea Deus detrimento nobis futura esse pers–

piciat, quae uero nos malorum in numero ponimus, Deo bona

esse uideantur. Quae cum ita sint, non aliter orabimus, _atque

a Deo docti sumus, ut scilicet pro eius arbitrio ab iis nos

li–

beret quae nobis reuera detrimento futura sint siue nos

[253] prospera siue aduersa utamur fortuna.

D.-Quid significat "Amen"?

M.-Ita fíat, ita est, ut dicitur. Iam enim

Fidei formu–

la monui te, ibi "amen" "sic est, sic credo" significare. Itidem

omnino, in orationis dominicae fine, uerbum illud "amen"

"sic fíat, sic (fieri uolo), sic ut fíat precor" significat.

[254] Ex ils quae

dixi,

i1am profecto animus tuus desi–

derat orationem dominicam nulla intermissione recitare:

quod ut magis desideres, narrationem quamdam tibi referre

uolo.

Episcopus quidam uidit in somniis puerum quemdam in

lacu quodam hamo aureo fumiculo argenteo instructo piscan–

tem ac de lacu nobilissimam quamdam honestissima facie

feminam extrahentem.

[255] Cum in ecclesiam introisset,

puerum ibi deprehendit super sepulcr um matris suae seden–

tem. A quo cum quaesiuisset, quid ageret: "Pro matris meae

anima, inquit, orationem dominicam recito". ·Tune Episcopus.

intellexit illius pueri precibus matris animam e pugatorio

ereptam esse. Eadem prorsus ratione seruabuntur eorum ani–

mae, pro quibus orationem illam sa·epius recitauerimus.

[256] Proinde quiskue !iberos suos inde a pueritia assue-

543