1000001230

De Sandiffima Trinitate Difcurfus III.

-z

intellexit

; vcrum cnimvero prouti ipfemet in codem

loco fatctur , ideo in penetra lia Dei adire fe polfe

confidit, ql1ia totali!cr Oei erat fervitio deditus,

quia vitam íuamin fumma innocentia tranligebat . Un–

de pofiquam dillilfet:

Introibo in

potentí~s

Domíni,

con–

tinuo fubjunxit :

Domine memorabor 111flítiá: tUá: fo–

llus: Deus doculf/I me

juventute mea

. A Deo igitur

~onc. ~n

ích

fcientia infufa ci crat . Sanltus Thomas de Villa-

cr.i. •

'Nova illam Salvatoris agnitioncm, qua dilcipuli illi

in Emausabcuntes donati fuctunt, quandoerga ipfum

in hofpirium invitarum ,

ingredi feré coallum ,

hofpiralitatis bef'Jcficicntia

m ~xcrcere

decrcverant ; Is

ioquam, agnit!o.oem illam

pondera.ns

, optime notat ,

quod hanc ag01t1oncm non

acceperinr

per facrarum

li–

terarum cxplicationem

interprctationem , tametfi

hanc ab ipliufmet a:terna: Sapientia: ore perceperint .

Yaltle notandum efl

ut inqult Gregorlus, quod

;ji

dl–

f clpull, qutm non cogno'Verum dijputansemde fcriptur/s,

cognoverunt eum lnfraéllone panls: quia

á:ptu1 contin–

t,lt, ut major lux

rf:f

cognítlo

Del

reperíatur in bonorum

operum exercitio

quam In facrarum Scripturarum fauti–

nlo; ficut fcriptum e/I:

mandatis tuis intellexi

#erum

fuper {enes íntelle;xi, quía mandatatua exquifi-

..c••.

g¡

'lli.

foan. cap.I. fcribitur. Saníl:um PhilippumNatha–

naeli virofatisdollo

in facris lireris verfato, fortui–

to fibi obvianti dixilfe:

lnvenímiu

efumfilí11m

o{eph

;, N

11ureth.

Cu! vir ille ba:c verba protinus fubjunxit :

Na1.11retb pott/I aliquid boni e/fe?

Ita enim efi:

[clm–

ti11 inflat

, intellige humana ,

charitas 'Vtro 4dificat

•

Et mox fubjungit:

Si quís auum fe exif/ímat fclre ali–

tJUid, nondum cognovlt

fuemadmodum oporteat eum {cí–

o-e: fiqulrauttm diliglt Deum, biccognitus ejl ab to .

llli,

illi tantum, qui amore Dei ardent,

vera: font de-

ditidevotioni, illi, inquam,

foli

illuminancur. Adver–

tendum e!l autem Sanltum Philippum , tamerli

ipfc

doltus elfet, in nullam tamencumNathanaele difpu–

tationem defcendilfe; non enim Oeus per viam enthy–

mematum

qua:!lionum inutilium, fed per viam fan–

lticatis ,

ccelefiium contemplationum , chariratis

amoris agnoícitur. Potius igitur fumma cum affa–

bilitate ei dixit:

Veni

(:f

vide,

quafi dicere voluilfet ;

fufficit mihi, quod illum videas, neque enim dubico ,

quin protinus ubi cum

ideris, ejus quoque amore

{is

accendendus , eumqae tune pcrfelle agniturus :

Non

Hom.

9 •

indlgnawr

non tLgre fert

( inquit Cbryfofiomus )

Jo11..

utpote pamm creiltus; fedtxpeélatvírum, ut adChri–

flum adducat.

In Concilio Nicceno, cui 318. interfuc–

runt Epiícopi , mulcique alii totius Chrillianifmi viri

dolliflimi; e.o. quoque

int~r

ali?s

acc~ffir

Pbilofophus

quidam fubt1ltffimus , qui varios Ep1fcopos , ad d1í-

.·

putandum de altillimis fidei nofira: dogmatibus, qui–

bus contradicc:bat , provocavit; cumque nullus ei fe

opponere, eumque erroris fui convincere aut argue–

re przfumeret, ex coto fanll:iffimo ccetu prodiit fan–

ll:us Spiridion in fanll:itate quidem cminenriílimus ,

magis tamen baculo pafioralí ad pecara pafcenda ,

quam pervolvendis libris alfuctus. Hic , inquam, petita

facrofanll:o Concilio c:im hoc fcientia tumicio, ela–

to ,

obfiinaro Philofopbo congrediendi

licentia ,

ejus , quod nos Catholici credlmus plenam fubfian–

tiam , paucis iifque fimplicibus verbis ei exp0fuit ,

moxque Apofiolico fpiritu,

generolitate eum, an

tidipfum pra:termiffis tot difputationum ambagibus ,

ipfe fimpliciter crederet , audall:er inrerrogavit ,

qui confefiim plane obmuteícens,

interius in corde

animo fuo pmnino mutatus,

omnia hrec lirmiter

credere ,

vlíl:as ci manus dare refpondit , eique

e¡uod hac racione eum ad banc agnitionem erudiendo

perduxilfet , ingentes grarias egit; Ac tandem ad fuos

converfus eiídc:ml dixit; quod fi argumenris difpurato-

1"iis res commilfa fuilfet, utiquerefponfurus, feque illis

oppoliturus íuiCfet, nunc vero non credere& villas non

dare manus non potuerit, ex quo Deus in íervo fuo lo–

qui ccepit. Unde refpondere potuilfet cumSanllo Ber-,

nardo :

Non ea conprehendít

( id eíl , facramenta ccele–

fiia)

di(putatio fed fané/itas .

Beacus Salelius inTralla–

llude amoreOei, de quodam Abbate Vercellenli S.

Aodrea:, qui olim S. A ntonii de Padua magifier fuir ,

l'me •·lib: refcrt, q11odin Commentariis fuisquos in Dionyfium

cap.•·

Ateopagitam confcriplic, .ía:pius repetat, quod amor

eo penecret , quo aulla pcmngitfcientia, dicitquc, mul–

cos Epilcoposlilnlliffima: Trinitatis myílerium optime

jnrellexilfe, licct indolti eísenr, nec in ulla alía quam

amor

fchola literis opera dedilfent; li mulq11e fuum ad–

miratur difcipulum lanllum Anronium, utpotéqui fine

ulla fcientia acquilita, quandam didiciífet Theologiam

myfiicam

adm~um

pro.fundam ;. adc:o ut

infi.ar

alterius

cujufdam Joann1s Bapttfire nommarr pot

uern

Lampas

ardens

(:f

/ucens.

Sanélus quoque Bonaventura

vira

fanll:i

rancifci refert; Seraphicum Parrem interroga–

tum, num placeret, ut Frarres fui literis opcram da–

rent, refpondiífe:

Mihiquldemplactt , dum tamm exrm–

plo

hrljll, qui magis orajfeleg1tur, quam frgiffr, ora110-

nl1 jl11dlum nonomittant.

Pnmus aurem qui in ordine

Seraphico Theologiam fuis przlegic, fuit

idemm~r

Antonius , qui

dilcipuloru~

fuorum c?rda

de~ot~one

potius accendere, quam currolis& vams qua:firon1bus

obumbrare fategit.

Deus noíler anima: Pbi¡otbea: in facris Canticis

Cant.4. 9 •

ait:

V1dnerafll cor mrum foro•· mea fponfa; ln uno ocu·

lorum 11101·um.

Verum quidnam in eo latet myílerii ,

quod ab uno dunraxat oculo raptum le elfe dicat: Num

forré monocula erat? aut vero lufca? Minimé gen-

tium; quia deea idem Deus ait:

Totapulchraes

amiCt~

mra,

rf:f

macula non efl in te.

Unde potius ita accidií-

fe credendum efi , quod ta metli utroque lumine prredi-

ta elfct ,

illorum tamen unum alio pulchrius eílet ,

quod proindeomnis erat vitii atque deíeltus expers .

Sanll:us Bruno ad fenfum fpir\tualem recurrens, di·

cit:

unum orulornm d1xlt

quo•iam non de plurlbus

f?;cr~:~".''.:

•

j ed de una vtrwte loquebatur: habet tamen d1101 oculos

foror ét fponfa Chrljll, quorum altero ttrram, altero ve-

refplclt ctelum

ptr hoc autem humifitaI

ét ron-

templatio dt/ignatur;

(:J

pfl11

á:pe pla<ct Deo oc11lushu·

mltítatis qui terram refpicít, quam oculu1 contemplatio-

nls

qui

qu4fciri non licet, al1quando perfmttatllr

Q!!.ando Salvator noíler triumpbabundus ingrelfus efi

Hicrofolymam .

Commora tfl 11niverfa Ci'Víta1

di-

M2uh.

ctns

.Quls eft híc

? lnterrogabanr , quis elfet , quia

eum non agnofcebant, ne quidem unus ex facerdori-

bus, fcirbis, legiíque Doll:oribus ejus aliquam noti-

tiam babebat. Q!!is igitur illum tanqu1m F ilium Dei ,

promilfum in lege Meíliam acclamabat

Q!i.ibuf-

nam fe Deus cognofcendum exhíbuit? iis nimirum qui

ex omni populo li mpliciffimi

devotiffi mierant , qul

nulla erant literatura imbuti.

Populi autem tficebant

;

Hlce/I

efutl'rophetaii Na'l.areth.

Erenim non obílan-

te quod in contumaciam

in ilbrum confpeau mul-

ta operatuse!l miracula, quz clarum divinitatis fua:

reddcbant te!limonium, in fua tamen ignorancia requc

profunde rcmanferunt fepulti: Jmo veró

indignatifunt,

ét dixerunt, aud1 quidí/lí dicunt

quibus Salvator con-

fellim refpondit:

Utiqut nunquam legiflis; quia ex ort

infantium

(:f

laélentiumperfecif/i laudem; &rd1élis 11/11

ablit

: eoufque in fua ignorancia deferuit .

Nunquld

non

fapien~ia

clamitat

dat 'Votem fuam?

Qlios igi-

tur alloqll1 deliderat, quos vocat, quos invirat?

ln-

Prov. 8. ' ·

ttlligite panulí

rf:f

jnfipientes anímadverrite

;

audi-

te,

'fUº'!'ª~

d_e verb/J

mag_n~s

locmura fum

. .V ult igi-

cur Sap1ent1a rncreata, ut 1d1ota:

fimplices, humiles

tamen

dcvoti ad fublimium ,

incomprehenfibi-

Jium myfieriorum notitiam pertingant .

.Q.uantos vi-

dimus Jtecufares {tmplices

( inquit fanll:us Thomas de

Conc

cir"•.

Villa-Nova)<&

Jinetíttris, efeemo{Jnis,

(:J

fra(/loni pa-

nis vacantes, bonisoperibusfervídos

;

devottlfimos, íllu–

mlnat1ffimo1

q11a11to1 littratos,

rf:f

prá:dícatores, Theo-

logos

tepidos

mundanos fine lllmíne

lila lux vera

quá: illuminat omnem hominem 'Vtniente:n in hunc mun-

dum; creditt

m~bl,

operibu1

Eleemo/jnls potirrs

(:J

perfeél1u1 invemtur, quam in líbris

cujus confir-

(llationem illum adducit lfaia: textum

ubi Prophe-

ta nos exhortatur , clicens :

Frange efarienti pantm

Ifa.if.i.

tuum, (:/ egeno1 , vagofqur induc indomum tuam

cum

vidtris nudum operi eum, étcarnem iuam

nedtfpe~er11:

tune erumpet quafi mane lumen tuum

orietur in tene-

bris lux tua, ét unebr.e tu.e erunt ficut merid;u

(:; lm-

plebit fplendor/bu1 animam tuam:

Ira fanélus hic Pro-

phcra lcribit: ln ·fanllo Joanne legitur, quod facer-

doces alilque fynagoga: Príncipes aliqllos ad Ch{iílum

Magi!lrum noílrum capiendum , ablegariot juílicia:

rniniílros,

liQores :

Miferunt Prlncipes

é'

Pbarif¿J

mini/Iros, ut apprehenderent eum.

Videri poceran.c co-

ufque vefania: devenilfe , ur eum

comprehenlibile~

eCfe crcderent: Veruntamcn ootaodum e/l, quod an·

raculo·