· Promptuarli
Sacri
Pars
Secunda~
·~11Jr
contratllcet
ei
i
unko v.erbo difperdere crelum
&:
terram prz:valet, quemadm odum adeó potens fui
e,
uc
pro.tinus ac
Di;rlt
él
fall<t fu nt. Y.erb.o Domin/
CQ!/I
fir–
mirti
funt.
•· Tim. r.
7
.ft'.ternitas quoque iodi.vifados eíl Divinitatis. U11-
de
A11tlquus t/lerum
denominacur.
Et
Daniel habitacio·
Cap.r.
9.
nem cjus z:cernitatem .elfe .dicit:
E>tceJfus
(:J
fublimis
habitans .eternitatem.
ldeoque nec principium babee ,
nec finem
1
fed femper fuit
&:
fumper erit
tell~
Pfalmill.a
i't.i.~oi:
al.
qui aic:
Tu autem ídem ip[ees, <::tamziJui non áeficient.
Si–
militer quando de :eterna eius generatione
~gi
t, peros
ejuídem Regís dicit:
Dominus di>tit
ad
me ; FIJ1us meus
11
tu
,
ego hodiegenui te
.
8
Pariter Dei illiusqui.trinus& unu& efi pcculiareat–
J.,ib.
contra
tributum elfe noícltur infinitas.
Prima t11-
ca
ufa
es
(
in–
~~··
quit Arnobius )
locur rerum ac[paJium, fundamentttm
cunllorum qu.ecunquefunt, infinitu1, lngenitus, immor·
tafi1, perpt1uu1
,
folu1, quem nullaáelineatform11 corpo-
•
.ralu, nu/Jadnerminat clrcumfcriptio qualitatls, e"pers
~rat J~·
de
quantitt1tis, fine fitu, motu
&
habitu
•
N
azianzenus
de
J•bfi.
"l
J¡cpf.
hac infinitate fcriben$, illam vocat:
Intermlnarum Pe·
lagus~mtld!.
Areopagita v.ocat illam
lninltatem om•
ntm
e entlamfuperantem.
9
e
providencia Divina
bree
verba in Collella qua-
Muci v.
l7•
dam ab Ecclelia dicunn¡r:
Deurcujusprov/d(ntla In ful
difpofitione nonfa//,1ur.
De eadem quoqueSpiritus fan·
ltus atcefiatur , qued
Beneomnia fecil.
Omne& gubcr–
nat creaturas vilibiles
&
invilibiles, rationabilcs
&
in–
tellelluales, curam fibi vendicans
a
primo J\ngelo uf–
quead viliffimum terr:e vcrmiculum. De eadcm quoque
Lib.¡. Con·
S. Auguftinus ita med1tatur :
Sic curas unum'!uemque no·
fdf·HP·
•!·
jJrum, tanquam folum cura, /ic omner tanquam /ingulor.
10
~odfi
de Divina bonitate nobis fermo
lit,
huic
Apoílolus incomprehenlibiles adfcribit divitias atque
~
901
,.,
•+,
thefauros:
Diviriar bonitatis ejur;
cum boni ha:c
fit
(pe·
cial.s proprieras, fui elfe communicacivum. Hancquo.
que S. D ionyfius Areopagioo dicic :
Exuberare ronli–
nua
&
n11nqUJtm interruptn largitione.
1
r
Magnificentiam vero ejus intelligere quis poterit?
J!'falq1.
i$.
i»
Ttll fu11t caili,
&
tun efl temt, orbem tar-e
&
pfenifltdi-
nrm cjur 111fund11.fti.
Et
S.
Jacobus Apofiolusobearri di-
1.í°b·"de
cit:
.Q1tl dat omnibur affluenter.
Unde S. Arnbrofius
./\poi Dn.
Deum dicitetTe
Opufentd! larg
. . itatis; necavarum mune–
O r.H· ••·
vum , nec bmcjicil pnreum.
Nazianzenus quoque
fcrt·
~;;;,;:;.d•
bit, Deo
Nihil e/fe tnmproprlum quaminomner ef[emu·
nificmtiffimc libcralem ;
&:
alibi de eodem attributo lo·
quens eam appellac:
Reáundanteme/fu/iomm.
r
2
Ad
ha:c
mifericordiam ejus quis infinitam eff"e
f,~~~·.•.;3~·
ignorat?
Mifer/cordia Domini plt1ia eft terra
.
Per vifce–
Pf• lm..44-9•
rttmlfericordite Deinoflrivifitnvit nos Orienr ex a/to. Ml–
f eratloner ejus[uptromnta operaejur.
1
J
Imer Divina amibuta
J
ufütia qnoque locum fuum
Pí•'·"· "l·
habet.
]
11.fl.urer Domine
él'.
rell~m
judiclum tuu!": Co–
Pfalm.u S.11.
gnovt Do
mine quiatequitas ;udic1a tua.
1
rno adeo JUfius
:z.t>c• •·•·
eíl ,
ut
S.
Petrusdicat:
.tfngdir petcantibu1 non peper-
cit, f ed rudentibus lnferni detra8or In tartarumtraáldlt
cruflando1.
14
Dcniquc& immutabilitas Deoattribuenda venit:
~~~~:
3
,~;..
Ego Deud:t non mutor;
necnon& pulchritudinis decor:
ln
quem dejiderant Angell profpicere.
Ha:c inquam
&
multa a lia attributa in omnibus hifce tribus Perfonis Di–
vi nis agnofcere
&
hurnillime venerari polT"urnus : Et
hoc ipfum erit devotionis
&
obíeqnii noílri aurcumDeq–
quc accepriffimum tributum. Advertendum camen ,
.Pfalm·•'•
·~·
quod
Peccntorl á1"_it Dcus
:
.Quare tu
enarr.ar}ujlitinr
mMr?
Hugo de
S.
Viltore foper illa
verba:Sanélifi·
cetur nomen tuum,
dicit :
quidquid de 11/o die/ potej/, to·
t um fa'!élum efl; {ed tibi non efl
,
Ji
non diligls
,
ji non
reverrru
.
U
nJe Úeo gloriam tribuere nihil nobis pro–
derlt, nili nos mediante Chriíliana innocencia ejufque
fanlla: legis obíervancia nos gracia foa
reddiJe~imusdi
gnos_. Auchor o¡>eris imperfelb fuper eadem verba, ita
fcrib1t :
Snnél1fieamu1 Deum in noblr
,
q11ando frientts
eum [aȎlum, timem11s,
(:J
follicit~
vigilamus, ne forte
TJiolemur{anélttnttm nomin!s ejus in nobisper opera nof/ra
)nafa_·
éhryfofiomus d1c1t quo:i
ly.-{anél1ftcetur,
ídem
ligm6cec quod
glorificetur :
optimeque qua racione di–
g~as
ei laudes
&
gloriam tribuere poffimus, declarar ,
dicens:
Dignare 'lJttam fic munda converfatione /ervare
ut per noHunEIJ te omninogloriftcent.
'
l
Dus
mea~is
fe cognofceridum
przbet
11s
qui
devotioru, humilit:.ti,
&
bonitati
vitre ftudent ,
-quam qui
literis opcram
navant.
DlSCBRSUS
TERTIUS.
ilbfcondlj/
i
hd!c
¡,
f
apimtibus,
(:f
re'Oelnfti (aparwll1.
Match.u. v.25.
1
1
Ntet" alios egregios gratimdinis aélus , qu\bu{-
cum
in~reata
illa ,
&
incamaca Sapientia fe erga
:et.ernum
P~trem
faum gratam exhibere voluit, unus
fu1t
1
quoe1 gracias egit , quod altiffima
&
incompre–
henhbilia judiciamundi hujus íapiencibus abfconderit ,
eofque celaverit, eaque econtra patcfecerit
&
manife-
ílarit humilibus, d.evotis, ac demum iis, qui tcrreno-
r~'?l
concemprni , cq:lefübus vero fibi comparandis de-
d1t1 erant
:
Co11/iteor tibi Pat(r Domi1u tll!fl
él
terrtf!
,
IJf'ia abfcondifli
,h~c
¡,
[apientibur
,
(:J
rewfajll§aparv"-
/11
•
U
ndc
ciare
liquet quod fi fuprema myficria maxi·
me!
ver? ill<1.d íanl\iffima: Trinitatisarcanum
i~tellige-
r~
av1de
defidcre~~6,
.nece!sum
fit,
ut quis fibimetip(i.
v1lefcac, & hum1litat1, mort16cationi
&
devotioni
totaliter dcditus
fit ,
liqµidem potiu6 Ac'xis
~
nobis ge-
nibus, quam inrellcll.u clevaco nos ad aercrnam illam
&
ca:lefiem fapicntiam, illam inquamfupremam Tbeo–
Jogiam,q_u:e omnem humanam
&
Angelicam intclligcn-
tiam tralcendic, capiendam idoneos c:fficiemus . Sunt
quidcm nonoulli, qui
fatué
fieri pofsc , credunt, quo4
per Iludía, difputaciones,
&
argume.ntationes Cuas eo·
ufquc penetrare poílinc, ut qualis liceísencia D ivina
perfel\iffime comprchendant,
&
in fecrctorum :etcr-
norum pcr.ecralia admicri pofünt, fcd turpicer in eo hal–
lucinancur ; non enim res ita fe habet, inqult fanélus
Bernardus, nam in fchola Divin:e íapientia: major per
.
viam orationis
&
contemplationis quam per alf¡duam
~'.!'i:'·
dt
librorum lell:uram profcffus comparatur.
Non e" álf.
·
putatiocomprehmá/t, f•d[anélitas
.
2 Sapiens Proverb. cap.
I·
fcribit , immortalem
il-
,lam Sapicntiam die quadam fumpcuofum decreviffe
inílitucre co.nvivium:
Sapicntia1:d1ficavitjib; áomum
,
e"c1ál1 columnas Jeptem
•
immdavit viillrnar [uas,
m/-
fcult 'lJlnum
,
él
propofult menfant fuam.
Sed quos ad
illud opiparum conTivium invitatos fuilfe exiílimatis
?
force
Ari!lotelem queodam , vel Platanero aut So–
crat<'m,
11el
DemoHhcnem , aut Tullium a
liquem ?minime gencium . Qgia potius convlvarum
invita.to-
rum qual1tarem, ab iis qnos ad invitandam
quaqua–verfumdumlit, conjicite:
Mi{it ancilfas {u"r, ut vo<a·
rentadarcem
,
&
ad mll!nia civitatis: jiqui1 eft
parvu·
fur, vtnlat adme
,
é'
infipimtlbur focuta efl.
Non
in-
v itat íludiuliffimó
&
perfpicaciffimo intellell:u pn11di-
tos ,
ne
forre perfpicacia
&
fiudio íno
fe
divina fecreta ,
&
incomprehenGbilium illorum myílerioruro, omnem
inccllcltum humanum longt' fuperancium fcientiam
a
CTecucos
fuiffe,
gloriari polfcnt .
U
nde beatus Lau-
rentius /," íl inianus ait :
Hic namque infelentia D1vinl·
Stm.
''
tatir
Y<
'.ffimtu 11ofcitur ef[e profe9ur, ut quanto magls
s
ldirrJa.
inttfligis, minu1 re [cire cogn1fcar
,
mm incompnrahifi·
ttYf;<ctdnt, quod ferre non 'lJalear,
Id
quod t1biinnote·
{clt effé [ciendum.
Unde fi quis incelleltus, quancuro•
cnnqueeciam elevacus & perfpicax íibiperfuadere prz–
Cumerct, quod Divinita·tis incelligentiam,
&
recondi–
tiílim<>rum íanfoílimre Trinitatis , al\orumque om-
nium my<leriorum creletlium intimam notitiam per
viam fiudii alfequi poffet; is utique manifeílofignóprQ-
deret fe inerrore politum
&
igoorantem elfe. Siqui-
d~m
lnjfp1entibu1 /o,uta eft
increata Sapiencia;
nbfcon·
dit
htec
iJ
fnplentlbur
,
él
revelat ea parvufir . .!)uonlnm.
noncognov( ltreraturam,
dic;ebat David,
lntroÍbo in po·
pr.1m.1•·''·
tenrlat Dominl .
In
quanam velim Academia David
. fiudiis operam dedit?
In
quanam univerfitare literas
didicit
?
mmquid
a
pecorui;n direltione atrumpcus ,
accinltns elt gladio ad bellum ;
&
tamctli aliquanco
tcmpore in Saulis commorarus fueric regia , cercum
camm
cíl, quod ibi non íluduerit, nec libros rnultum
crallarit;
&
tamen prouti ex Pfalmo videre licet, au–
dalter íibi promittit, dicens:
lnlroibo in potentlar Do·
m ini
.
Et facendum eíl , quod vera Cana: Theolagiz
medulla in ejus
lit
comprchenía Pfaltcrio
:
Super fe-
11es