1000001230

De Sanél:iffima Trinitate Difcurfus II.

169

tlein4ri.

Ubi nonnulli dicunr, Jercmiam triplex illud

a, a, a, rcpctcndo indicium ed1diífe linguae balbutien–

tis, dcnotalfcquc eres illas uniformes literas, tres illas

coníubfiantialcs divinas perfonas ; ideoque Prophetam

indicare voluilfe, fe de tam alto & ineffabili my Oerio ,

loqui pcnitus non

p~lfe .

Nefclo loqui;

liquidem om–

nis fimilitudo claud1cat& de6cit, quantumvis multz

adducaotur humili, & Jimitato ioteílcél:ui nofiro con–

formes .

Ut tribus di vinis Perfonis laudes

gratias

referamus ,

invitamur; Non vero ad

tam fublime rnyíl:erium capiendum ad–

ftringimur .

DISCURSUS SECUNDUS.

Glorl~

Patrl,

(:J

Filio,

(:f

Spiritui &,nélo.

QPtimé Rupertus Abbas Tuitienlisfanlliffimam

Trioitatem immenfa humana: naturae impen–

beneficia ínter fe pccoliariter diílribuifse, conliderat ,

dicens:

Humana quippe rreatura efl illud opus

qttod

ea·

dem beata Trlnita1 magnafibi dlgnatlonc ditJl/it, ut Pa–

ter conáeret, FJ/iu1 rtáimtret, Spirltus

anll111 tgniret

Bona autcm quaeil. tribus ;!lis perfonis Divinis recepi•

mus,

continuo reciplmus, innumera funt

incom–

prehen(ibilia ; quz proinde gratitudinem noílram ad

agnitionemexfiimulant. E tenim fanll:a mater EccleÍla

1100

invitat nosad ineffabile

imperceptlbile myílerium

iflud intellcllu noflro perfcrutandum, fcd potius ad re–

rcferendas huic fanltiffi mae T riadi devotitli mas gracias:

Gratias tibl Dt us

Gratlns tlbi vera

(:f

unaTr/nltas.

Hymnoql1oquc Matutinali hJnc DEO íupplicam prae–

fentavimus:

de~te'tam

{11rg:ntlbús_, exurgate':! mens

fobria, flagran1 e':! inlaudem DEI,

gratu

rependnt de–

bitar

Denique in Rt1p.,nforio M aiutinali , quod in

ordine quintumen, Ec.:lelia <ticit:

Tibi taus

tibl glo–

ria, tibl grntiarum aél1oinf.ecu{a fempiterna,

beata

Trlnitn1

Et merlto ad hanc nosgratia1 umaétionem ex–

fümulat, liquidemab immcnforum nobis przílitorum

beneficiorum mole opprimimur. U nde David tantis fe

beneficiis cumulatum itgnot'ccns, non a:fümavit fcali–

quam erga Deum gnfitudinem exhibere pofsc , niÍI

idfaciat continuas DEO perfolvendo laudes; ac pro-

pf, J.11!.164,

inde ait

Sep llcs In die lauáem álxi tibi

rlde etiam

fanlla marer Ecclcli11 hunc laudabilem ufum mtrodu–

xit, ucomnes Eccleriaflici in fpecie din noíl:uquc hunc

DEUMtnfeptemhorisCanonf,cis, aliitque divinisof–

ficiis, in hymnisparirer, & Pfalmiscollaudenr :

Tema–

ne lttudum carmine; te depremmir vefpere

;

te noftra fup–

plex

gloria, percturEla lt1udet [<!cu/a .

Laudabil1ffimus

qlloqueu!ilseíl:, tribus hitce D ivinis períonis in line cu–

jushbet Pfalmi , gloriam

laudes decantandi; licut

in fine quorumlibetfcre Hymnorum, imo verfus

ille

Gloria Pntrl, e':! Filio, (:J Spifitul f11nélo,

efl laudis

hujusprincipale, cui reliquum Divinum officium, ve–

Iut commentum,

glofsa deíervit. Optime vero Ec-

Eecl.

•1·9·

cle(iafiicus monet:

Non tft fpeclofa laus in ore peccato–

f/s

;

ac pr_oinde quomodo nos qui in peccato nati,

concepti tumus , & in peccato femper vi<vimus , di–

gnas

convenientes DEO laudes exfohcre poteri–

mus? eo quidem vel maxime, quod Pfalmifia dicat :

Magnus Domlnus (:J {audabi/11 nlmi1

(:J

m11gnit11dinis

l'íd

i44.6.

ejus no11 eftfin11.

Unde Sanll:us Auguílinus ait:

ldto

dixlt nimls: quia magnitudmis ejus non e// fini1; noli er–

puta1·e eum, cujus magnitudin/1 finis non eft

te fulfi–

clenter poffe laudnrt

Seraphini qui fupremum illum

Thronum Prophccae Evangclico in viíione cxhibitum ,

inquo iogens hocadumbrabatur myílerium, circum-

fiabant, velabant

fuum, rametli eciam Oivinum

vultum fuum aliis íuis contexifsent:

Vclabant ora,

fcribit Theodorcrns , ad denotandum , quod tametfi

;::_

Sané/us, S¡rnllus, Sanf/111,

acclamarenr, propter hoc

tamen digni non erant, qui tanta: Majeflati laudem

glorlam exfolverent . N ihilominus hoc non obílante

a:ternum Vcrbum incarnatum laudem& gloriam Divi–

nitati fuae3 quQcnnque tandem oredecantatam minimc!

d_cdignatur; imo ad illam continuó perfolvendam in ora-

-t~one

Dominicaquocidiana, nos perprimam illius peti-

-t1onen1crudit & invitat,dicens:

Santlificetur11omeniuum•

In hodierno autem Fcílo ad randcm laudrm diccndatn

excitamur & provocamur hifce verbis :

Btntdicamus

Patrem

F1/1um, cum fnnélo Spiritu; laudemru

(:J

fu–

pertxaltcm111 eumin

f~cu/11

erum quide.m cíl '. quod

Angeli in novem cnum d1íl1nétarum H1erarchiarum

choros diH1néti,

Inuf]abil• voct proclamant, S11nllu1,S11n–

llus

Sanllus Dom1nus De111 Sal>aoth,

notandum tamen

quod ait Auguílinus:

Et tamen mm

illo nihil digne

dicl pof]it

admi/it eti11m bum11nd: vcc1s obfequJum

Ub· ,, de

verbii no¡t'ris in /11ude fua gnudere nos volu1t;

tamct!i vi-

doll 6Chrin.

líffimi rerrae vermiculi limus, noflras tamen laudes pa-

cap. •

riter accipere minime dedignatur. Caffiodorns de Deo

fcribic

Cujus definitio eft fincm in fanélorum laud1bus

n.nhabere .

Unde ciare fatis colligitur,. quod

tame.t~

ab unoquoque etiam peccatores fe laudan,

bcned1c1

gaudcat,

m~gis

tamen Ílbi in co

~omplaceat,

ÍI ab ho-

minibus fanétis honoretur

glorific.eiur .

lnter caeceros autem Deo glor1am referend1 mo–

dos unuscíl:ei longc! acceptiffimus atque gratiffimus .'

nimirum

divina illius attributa contem_plando ad1:m–

rem11r :

Sanélus Deus

fnnélus fortu, Janélus

'"!–

morralls

altituáo divitiarum fapientitf!

e':! fcienttd!

Dei!

B entdiélum nommmajeflatis ejus . .Quis DtUI ma–

gnusficut Vtu1 no/lt•.

Hae.~aliae

.(imile.s

tunta~clama

ticnes , quibus Ecclelia Dei 1.n

offirn~

hod.1erno un.tur: Et

quidem unum ex Divinis h1fce attribut1s efl fap1ent1a •

De qua A¡>()ílolus mcminit, dum ait:

Multifo.rmem fa–

pientiam.

Sanllus Dionylius quoquc Areopagita de 1lla

dicit

Seipfnm nofcens divina fapiemia nofcit omma

fiY~:i,,!~·,;~

Et cap.

illam vocat

Saplcntiam omnl fapitntia [upe-

cap.

7 •

riorem

Hanc quoque laudem

Sap1~ns

attribuit ,

dum ait:

Omftiainmenfura, (:J numero ,(:Jponderedl{po-

S2p.11.H.

fuifti . .Qui numerat multituáinem ffellarum, (:J omnibus

eis nomina vocat.

Scribit ctiam de eadem Prophcta l'e-

Pfal.1~6.

•·

gius David.

A liud horum attributorum eíl fortitudo .

.Q11is lo-

que1urpotentjas Domini .

UbiChaldaeus fegit:

.Qtlis po-

pf,Jni

••! ,.

tem eloq11i fortitudi11t1 Dom/ni? Append1t,

inquit Job ,

terram

upernlb1ltim.

Et Haias:

llppendittrlbu11ligitis

terram.

Ac demum item fobait:

Ad cuju1confpetlum

columntf! ca:llcontremifcu/lt

pnvtnt.

Job-

i6.

'·

Adhaec de Maje!bre Dei legimus in Daniele

Mil-

C•p ,.

10 .

lia milllum miniftrnba>tt ei, e':! áecln mlllies centena

mi/-

fía affif/tbant et.

Sublimiflimi, maximeque fcintillan-

tes Seraphini , reverentiae caufa alas íuas dcmittunt :

Aáorant DominatJone1

tremunt poteftates

Poflquam

hoc l'anlliffimae Triniratis myílerium infpiritu dunta-

xat, lfaiae rcvelatum fuit, protmusfcribit, quod

Ple-

na erat omn/1 terra mtrjeflate

~iu1,

prouti in lellionibus

lrgimus. Pra:terea Rex ille, cujus fa:mori gloriofus hic

infcriptus efl titulus

Rex regum e':! Dominu1 1i)oml11an-

tium;

omnium totius univerÍI Regum& M onarcha-

rum voluntates & corda dominio

poteflati luae íubjc–

llacoercct, unde Apoílolus fcribit:

R egi

,u11lorum im-

mortafl, fo/IDto honor e':!gloria.

llli v1ginti quatnor fe- '·

11 "·'· 1 7•

niores, qui

fed~bant

fuper thronos, de quibus fcriptum

eíl:

In capitlbu1 eor11m coron.eaurete, procidebant (:J aá'-

rabant m lttente1 coronas fuas ante thronum.

Apoe.4, 4•

Pariter ínter attributa Dei recenfetur immen!itas

ej~s: und~ Ca:l~m

rf:(

~errnm

ego impleo,

inquir in Jere-

m1a . Et 1n Ua1a fcnb1rnr:

C<11lum fedes mea

terra au-

Jeren•.ii.

14 ,

tem fcabellum pedum meorum

O mnes quoque nationes

Cap

66.1.

terra:

quafiflilla fi1ul.e (:J qunfimomentum ftatcr.e reputa·

ttf! funt.

Sanllus Ilidorus Hil'palenlis de hoc auributo Ifa.

40 •

!·

ita l'cribit:

lmmenfita1 Divi11te mag111tuálnis i/fa tf/, ut

L'b d

intel/Jgamus eam intra omnia, fed non inrlufam, exira

ru:..;:;.

ºtone

omn11t, feli non exclufam:

Jáeo lnteriorem

11t om11Jacon-

"•· "'

tinent, ideo

txterio~em,

ut Ctrcum{cr;P_tamagmtudinis fu.e

1mmen/itate, ommacond11dat.

S.D1onylius Areopagita

De Divinls nomi11lbu;

de hac immenta Majefiatc fcri-

e.-,.1.

bens vocat illam

ubique

pr~{entem

(:J nufq11am.

6 De potentia cjus fcribitur:

Solu1 pote

ns: Pfalmiíla

etiam, ut modo diximus: interrogat

f2.uis loquetur

pottntlas Dom/ni? omnia

qu~cunque

voluit feclt in ca:/o

in terra, in mtrrl, e':! In omnlbu; ab1ffis

S. J udas in

Epifiola fua ita fctibit:

Soli Deo gloria, e':! magnificcn–

tin, imperlum, e':! pote/las ante omne fd'<ulum e':! nunc

(:f

omnin ftecula f te<ulorum.

Cajecanus interprcrarur

Magnifictnt111m. fnélivam magnorum operum,

eo quod

unico vt:rbo vel uoico nurn, 1mó unico dunca:xac vj.

lumatis altu mille mundos de novo creare

~rclt

·.

f ubverteret omnia

(

iaquid Job)

velin 1111um rMiflavmt

Job. "·

•q.

quls