![Show Menu](styles/mobile-menu.png)
![Page Background](./../common/page-substrates/page0040.jpg)
MARTES SEGUNDO
auctore facienda cognovimus, te .
operante, impleamur: Per Do..,
minum nostrum Jesum Chris–
tum...
mente este santo ayuno: pai.:a que
hagamos con vuestra ayuda_l_o que
nos habeis dado á conocer que de–
bemos hacer: Por nuestro Señor...
Laepístolae1
1
del
lib.
3.
delo¡Reyer,cap.
17.
In
diebus
illir:
Factur eit
.ter–
mo Domini ad Efiam The.rbi–
tem, dicen.r: Surge, et vade in
Sarephta Sidoniorum, et mane"'""
bi.r ibi: pnecepi enim ibi mulie–
ri viduce ut pa.rcat te. Sur r.exit,
et abiit in S drephta. Cumque ve–
ni.r.ret ad portam civitatú, ap–
paruit ei mulier vidua colligens
Jigna, et v ocavit eam, dixitque
ei: Da mihi paululum aquce in
vaue, ut bibam. Cumque illa per–
geret ut afferret, clamavit
po.rttergum eju.r, dicens: Affert mihi
obsecro, et buccellam panis in
manu tua. Quce respondit
:
Vivit
Dominu.s Deus tuus, quia non ha–
beo panem,
ni.siquantum pugil–
lus capere potert farince in hy–
driá,
et pautulum olei in lecytho:
et
coliigo duo ligna
ut
ingrediai–
et faciam iltum mihi et filio meo,
ut comedamu s, et moriamur. Ad
quam Etia.r ait: Nolli timere, sed
v ade, et fac sicut dixisti: verum·
t amen mihi prirnum fac de ip–
sa farinula s1tbcinericium p anem
parvutum, et ajfer ad me : tibi
autem
et
filio tuo faci er ·p o.rted.
I-lcec autem dicit Dominur Deus
Israel: Hydria far ·nce non defi–
ciet ,
nec
lecyt hu r ofe i minuetur
ttsque ad diem
,
in qua D ominur
datu rus
e.rtpluviarn super fa ciem
ter ree.
Quce abiit ,
et fecit
juxta
verbum E li12: et comedit
ip.re, et
En aquellos dias: Habló el Se–
ñor á Elías Thesbites, didendo:
Levántate, y vé á Sarephta de
105
sidonibs,
y
estáte allí; porque allí
he d ado órden
á
una muger viu–
da de que te alimente. Levantóse:
y
se fué á Sa re phta. Y habiendo
llegado á la
puer~a
de la ciudad,
se le presentó una muger viuda,
q,ue recogia leña; y la llamó ,
y
la
· dixo: Dame un poco de agua en
un vaso para beber.
Y
cuando élla
iba á traérlá, dió voces '<letras de
élla, diciendo : Tráeme, te rue–
go, ün bocado de pan tambien
con tu mano. Respondió élla:
Vi–
ve·
el
Señor
1
tu Dios , que yo no
tengo pan, sino un puñado de
ha–
rina en una olla ,
y
un poco de
aceyte en una aceytera: he aquí
que recogia dos palos para
ir
á
co–
cerla para mí y pa ra mi hijo, pa–
ra que la comamos,
y
morirnos
despues.
A
la cual dixo Elíás: No
temas, sino ve, y haz lo que has
dicho; pero haz primero para mí
de ese poco de
harina.unpan pe–
queñito cocido en
la
ceniza,
y
tráemelo ; despues Jo harás para
ti
y para tu hijo. Esto, pues, dice
el Señor Di os de Israel: La olla
d e
harina no menguará, ni la acey ·
tera tendrá menos aceyte, has ta el
dia en que el Señor en víe llu via
sobre la faz de la tierra. Y élia fu é,
y executó lo que mandó Elías : y