Table of Contents Table of Contents
Previous Page  40 / 356 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 40 / 356 Next Page
Page Background

MARTES SEGUNDO

auctore facienda cognovimus, te .

operante, impleamur: Per Do..,

minum nostrum Jesum Chris–

tum...

mente este santo ayuno: pai.:a que

hagamos con vuestra ayuda_l_o que

nos habeis dado á conocer que de–

bemos hacer: Por nuestro Señor...

Laepístolae1

1

del

lib.

3.

delo¡Reyer,cap.

17.

In

diebus

illir:

Factur eit

.ter–

mo Domini ad Efiam The.rbi–

tem, dicen.r: Surge, et vade in

Sarephta Sidoniorum, et mane"'""

bi.r ibi: pnecepi enim ibi mulie–

ri viduce ut pa.rcat te. Sur r.exit,

et abiit in S drephta. Cumque ve–

ni.r.ret ad portam civitatú, ap–

paruit ei mulier vidua colligens

Jigna, et v ocavit eam, dixitque

ei: Da mihi paululum aquce in

vaue, ut bibam. Cumque illa per–

geret ut afferret, clamavit

po.rt

tergum eju.r, dicens: Affert mihi

obsecro, et buccellam panis in

manu tua. Quce respondit

:

Vivit

Dominu.s Deus tuus, quia non ha–

beo panem,

ni.si

quantum pugil–

lus capere potert farince in hy–

driá,

et pautulum olei in lecytho:

et

coliigo duo ligna

ut

ingrediai–

et faciam iltum mihi et filio meo,

ut comedamu s, et moriamur. Ad

quam Etia.r ait: Nolli timere, sed

v ade, et fac sicut dixisti: verum·

t amen mihi prirnum fac de ip–

sa farinula s1tbcinericium p anem

parvutum, et ajfer ad me : tibi

autem

et

filio tuo faci er ·p o.rted.

I-lcec autem dicit Dominur Deus

Israel: Hydria far ·nce non defi–

ciet ,

nec

lecyt hu r ofe i minuetur

ttsque ad diem

,

in qua D ominur

datu rus

e.rt

pluviarn super fa ciem

ter ree.

Quce abiit ,

et fecit

juxta

verbum E li12: et comedit

ip.re

, et

En aquellos dias: Habló el Se–

ñor á Elías Thesbites, didendo:

Levántate, y vé á Sarephta de

105

sidonibs,

y

estáte allí; porque allí

he d ado órden

á

una muger viu–

da de que te alimente. Levantóse:

y

se fué á Sa re phta. Y habiendo

llegado á la

puer~a

de la ciudad,

se le presentó una muger viuda,

q,ue recogia leña; y la llamó ,

y

la

· dixo: Dame un poco de agua en

un vaso para beber.

Y

cuando élla

iba á traérlá, dió voces '<letras de

élla, diciendo : Tráeme, te rue–

go, ün bocado de pan tambien

con tu mano. Respondió élla:

Vi–

ve·

el

Señor

1

tu Dios , que yo no

tengo pan, sino un puñado de

ha–

rina en una olla ,

y

un poco de

aceyte en una aceytera: he aquí

que recogia dos palos para

ir

á

co–

cerla para mí y pa ra mi hijo, pa–

ra que la comamos,

y

morirnos

despues.

A

la cual dixo Elíás: No

temas, sino ve, y haz lo que has

dicho; pero haz primero para mí

de ese poco de

harina.un

pan pe–

queñito cocido en

la

ceniza,

y

tráemelo ; despues Jo harás para

ti

y para tu hijo. Esto, pues, dice

el Señor Di os de Israel: La olla

d e

harina no menguará, ni la acey ·

tera tendrá menos aceyte, has ta el

dia en que el Señor en víe llu via

sobre la faz de la tierra. Y élia fu é,

y executó lo que mandó Elías : y