SAN LUCAS.
v io tibi , et numquam manda–
tum tuum praetcrivi , et num–
quam dedi
li
mihi hoedum ut
curo amicis meis e pularer:
. 30
ed postquam filius tuus
hic, qu i devoravit substantiam
su
cum merctricibus vcnit, oc–
CI
sti illi vitulum saginatum.
31
At ipse dixit illi : Fili,
tu semper mecum es , et omnia
mea
tu
a sunt:
32
Epulari autem et
gall'~
dere
oportebat , quía
frater
tuus hic mortuus erar , et re–
vixit
perierat , et
invent~s
es
t.
años ha que te sirvo ,
y
nunca
traspasé ru mandato ,
y
nunca
me di te un cabrito que comie–
se con mis amigos :
30 Mas quando
ino este
tu hijo , que gastó su hacienda
con rameras , hidstcle matar la
ternera cebada.
3'
Entóncesel padre Jedixo:
H ijo, tú siempre est. s conmigo,
y
todos mis biene
on tuyos ' :
31-·· Ma convenía celebra r un
banquete,
y
regocijarnos , por–
que este tu hermano había muer–
to'
r
resucitó ; se habia perdi–
do ,
y
fué hallado.
o pierdes nadn por esto, qu:mdo todo Jo que yo tengo es para
tí.
..
CAPITULO XVI.
El S etior propone la parábola del Mayordomo injusto
,
JI
exhorta
11
In li•uoma. L a L ey
y
los Propbctns dm·nron bastn el Bnutista.
N o debe •·epudinrse tmn muger parn tomar otra. Del Rico ava–
•·iento
,
JI
de L rízaro
el
meudigo.
I
D
iceba(llutem et ad di–
scipulos suos : Horno quidam erat
d ives , qui habebat villicum : et
, hic cftífamatus est apud
illum
quasi di sipasset bona ipsius.
2
Et vocavit illum, et ait il–
li: ¿Quid hoc audio de te? red–
de rationem vill icationis
t~e:
iam enim non poteris villica re.
3 Ait autenlJ. vil licus
intra
se : ¿Quid faciam , quía dom i–
nus meus aufert a
e villicatio-
r
V
decía tambien a sus dis–
clpulo'!:' H abía un hombre rico,
que tenia un Mayordomo:
y
este
fu é ac:usado delante de él como
di ipador de sus bienes ' .
· 2
Y llamóle,
y
dlxole : ¿Qué
es esto que oigo dccir de ti ? dá
cuenta de{u Mayordomla : por–
que ya no podrás ser Mayordomo.
3 Entónces el Mayordomo
dixo entre sí: ¿Qué ha ré , porque
mi señor me quita la Mayordo-
1
]\{S.
Que/ nvie mal mttid()
lodo lfl
111.