CAPITULO V I.
213
et cognoverunt multi : et pede–
stres de omnibus Civitatibus con–
currerunt illuc, et praevenerunt
e
os.
34 Et •
exiens vidit
tur–
bam multam l esus: et rnisertus
est su per eos ; quia erant sicut
ovt:s
non habentes Pastorem,
et coepit
illos
docere
rnu - _
ta.
35 E t cum iam hora multa
ñeret, accesserunt discipuli" eius
dicentes : D esertus est locus hic,
et iarn hora praeteriit :
36 Dimitte ' illos \ ut
~un
tes in proximas Villas et Vieos;
emant sibi cibos , quos mandu–
cent.
37 Et respondens . ait
illis:
D ate illis vos manducare. Et di–
xerunt ei : Euntes emamus du–
centis denariis panes , et dabi–
mus illis manducare.
i
T
1
Gr. ¡¡,ed
~>..~oY 1T~~t
tt.lrrlt ,
y
jwz–
tárouse a
él.
2
T .
r.
'{ve>;
•••
Qyop~C7f&1.11Y
i:wToi'
élp'ntf'
T;
-ya¡
lfl4)<.oltn~, ~x.
lx11oH,
t1
=:~mprarse
pan,
porqttt> no tlmm que
comr:r.
3
Los Apóstoles volvi,m de hílccr mu–
chos miLtgrcs en virtud del poder que el
Jiijo
de Dios les hahia dado para ello. Y
así quando ahora les dice:
Que die
u
u ellos–
de comt'r a todo aquel pueblo
;
les da lu–
gar de juzg.u que podi:m alimenrar1os con _.
la
misma
f:tcilid~d
con que
bian hecho
orros milagros.
Mas los Ap -
les creye–
ron simplemente que los obligaba a dar
de come.r a
u1:1
nlu.nero
r:m
crecido de per–
sOnas de una m:tnera ordin:uia.
Y
así vién–
dose imposibilitados para esto, porque
no
teniao dinero , le dixeron : Sefior,
¿a dóu–
de htmos de ir, o a dónde quereis que
va-
11ios a buscar doscimtos denarios de pan,
que#
necesitaráu para dar de comt'r
<'l
toda
t'S/.'1.
,gente
,
uosotros
que no
tenemos
uuo solo?
Y
esto es conforme i'Jo que di-
Q
Matth.
IX .
;6.
et
XIV.
14.
mo se iban ,
y
lo conocieron :
y
fueron a pie ,
y
acudieron allá
de todas las Ciudades ,
y
llega–
ron ántes que ellos ' ,
· 34 Y quando al desembarcar
vió Jesus tanta gente, tuvo
mi~
sericordia de ellos; porque eran
como ovejas que no tienen
P~s-
or, y comem.ó a enseñarles rnu•
chas cosas.
35 Y haciéndose ya tarde , se
Ji@garon a él sus discípulos ,
y
le
dixeron ' D esierto es este lugar;
y
la liora es ya pasada :
" 36 D espídeJos , que vayan
a Jos
Cortijos y Aldeas de
la comarca a comprar que co–
mer
z .
37 Y él les respondió,
y
di–
xo : D adles vosotros de comer,
Y dixéronJe : Iremos a comprar "'
pan por doscientos denarios,
y
les daremos de comer
3 •
ce
S.
] UAN
v t.
7· que rcspondi6 San
Phe~
lipc al Scfior, que no basrarian doscicnto''
denarios de pan para que cada uno toma–
se un poco. Porque doscientos dcn:uios
equivalen a unos quatrocicntos reales
ve–
llon. Otros leen sin -Alrerrog.1cion, funda–
dos en que los aoristos Griegos del sub–
juntivo
.SyogJ.ar.¡~
v
y
g.¡;fW~
cst.í.n puestos
pOI'
imperativos:
eamus,
et douus ;
esto
e1
vamos pues a comprar doscientos dena–
rios de pan
,
y
les daremos de com11r.
Co-–
mo si dixeran : Nos mandas que les
de–
mos de comer : par:i poder hacer esto
era necesario
que tuviésemos
siquiera
dos~cnros
denarios ,
y
que fuésemos a
comprar pan con ellos , lo que apénas
bastaria para que a.
ada uno tocase un
poco. Sabes
que no
tenemos dinero,
¿cómo pues hemos
de
h:tcer una cosa
que no
poderho~
De
eSte modo dis–
currían ,
1~
que como
se nota en
el
*·
'i
2 .
reniln aun el corazon lleno de
ti–
nieblas.
6
L uc. rx .
11.