Traét. 111. Difp. l. Artic. l. Q!lreft.
III.
per Trinitatem; íiquidem tresperfonre funt
tantlim unusDeus:
Secundum
pa¡lter, quia
Afeitas, ut .diximus in difputatf>nc de At–
tributis,
t'l~at
fohim dependentiam, non
v-e_ro produéliooem; licct autem Filius,
&
~piritus
S. producanrur, eorum tamcn pro–
duélio efi omnimode independens.
Terrium
denique , quía Perfonarum Trinitas non
importat pl uralitatem infittitorum , quia,
ut
probal:iitur infra , perfQ-nalitates , nec
perfeél:ionem, nec imperfeélionem impor–
tanr,
&
confequcnternulloex capiteevin–
ci potefi divinre Trinitatis impoffibilitas.
Q
U
.lE
S T 1 O
TE
R T I A.
.An,
&o
quomodo, fuppo/ita
divinarevelatiqn~,
probari poffit divin& Trinitatis MJfterium,
advmus repugnantes Phi/o[ophos.
N
Otandum
1.
Revclationem effe obje–
él:i propofitionem faél:am
p~r
teíl:ifi–
cationem alicujus perfon¡¡: dicentts , five
:fiat in inrelleélu per Deum , five in ima–
ginativa facultate per Angelum, five tan–
rummodo exteritls
pe~
dofhinam homi–
num, aut per voces,
vifiones ab An–
~elis
formaras: lnde
~up
ex revelatio ; a–
lta creata,
&
naturalts- , qure fi Angelo–
rum , vcl
homin~MD
bcndido ; alía vero
fupernaturalis,
&
divina, qu
olitó di–
citar lumen interius 1ilpernamt"-aliter, in–
fufum efficaciter indinansvo untatem,
&
intclleél:um, ut 1·evelatis aífenfum prrebeat;
¿e
qua Matth.
16.
Sanguis,
qy,
caro non re–
'4lelavit tibi, [ed Pater metu.
De
ha~a.J.!tem
l'evelatio¡e qurerimus in prrefenri , uTrum
per cam Ita ill ufirari,
&
confortari poffit
humanus intelleéliUS, ut urgenüa invenire
valeat argumema naturalia , quibus Tri–
nitatem evidenrcr demonfiret, a11 e fahem
probabiliter fuadeat.
Notandum
2-.
Certum eOJ., quOd prrevia
'fidefupernaturali, Íntellcéfus flumanllSÍn–
nata ftbi difcurrendi virtutc
~fficaciter
pro–
ba~e .
no!l poffit
impoffibil~tatet?
lp'yíl:erii
Tnn~taus:
Tum qu}a omma pnnctpfa na–
turalta, qure hane
im~ofilbilitatem
fuade–
re poífent, fumuntwr a rebus finitis,
&
li–
mitatis, quarum cum nulla
fit
ad. res divi–
nas,
&
infinitasproportio; ita nec effede–
b.etcompa.ratio, adeoq';le
ipfa¡patura~isra
nodocet m
D~o.
cífe ahquid, quod mtel–
leél:us creatus vtribus propriis attingere nc–
quit : Tum qui;t omnia argumenta , qua:
Tr!nitate'? oppugnare pofiunt, ratio
n~tn
ralts fidc tllufrrata probabiliter folvit
&
dilqit, ut patepit in hujus Traél:atos de'cur–
fu: Tum aemque quia ratio naturalis ali·
quas inquirit ,
&-
tniniíl:r:tt f.imilitudines ,
&
congruencias, quibus manu ducitur in–
telleél:us ad aifentiendum huic myíl:erio ,
&
rationes, qure illius im_poffibilitatem fuade–
re videbanrur, ita diífolvit, ut vix aliquid
roboris habeam: Refiat ergo folum diffi–
cultas
.?e
pofilbi!itate ,__
&
exifie ntia iíl:i us
myíl:ern, num vHlcl!tet per argumenta
na~
turalia
a
Chrilliano Philoíopho, efficaciter
perfuaderi poffit Ethnico ,
&
infedeli.
Notandum
i. Circa prrefentis Qua:fiionis
refolmioneni duas eífe maxime oppofitas
Iheolo~rum
fentenrias , Primre facem
prretulit Richardus Viél:orinus a!Iet.ans lib.
). de Tripitate cap.
8.
Maniftfta ratione
probari, imo mu!tip!iti demonftratione convin–
ci,
quod,
ji
cut perfcélio unius
p~r(on&
eft
cau[tt
a!urius, ita perfeélio gemin& eft cau[a tertite
in Trinitate
:
Unde loquens de · rationi.-.
bl_ls.
a
fe pofitis ad probandamTrinítat_em
dtvtnarum Perfdnarum cap.
11.
fubdtt ,
Ut [uperius
~videnter
oflendimus
multipl~x
ra–
tio p-er[onarum pluralitatem convincit
:
Et
cap.
13.
Bcce quod conftat
luc~
clariiu tres
in tfihus proprietatum dif/intlionibus
~n'!'e-n~mus.
Quibus contendit divina: Trmtcatt s
myfierium efficaciter ,
&
evíclenrer
pro~
bári ;poífe ,
bi femel illius notiti.a per
revelationem illl!lxerit :
loqu~tur
erttm de
rationibus, qure fi-dem fup}'onunt ; nam
lib.
1.
cap.
J,
ponderat illud lfaia: cap.:7.
Niji crfdide'rilis, non
int~!lig~tis.
Et
G.
4· att
1
Ad ea, quce credimus
,
non modiJ probabHe.r
,
[ed etiam neceJJarias rationes adducere
poJJu~
mus.
Secundam
fentent.i~m
omnino oppo–
íitam nonnulli Theologi
propug~1ant, ~f·
fercntes. divinre Trinitatis myfienum ·' tta
eífe fidei proprium, ut nulla naturahs ra–
tio iltud probare , imo nec
ul~atenu.s
fua–
dcre queat ; quibufcum fenme v1demr
fantl:us
Thom~s
in
1.
diíl:. 33· art.
.J.
ad
2.
Mbi ait
In nul!a re creara imJenitur a!iquid
fimile divin& jimplicitati
,
ut . babens
~
id ,
quod b(lbetur: onenif enim
[tmtli~,
qu&.foffm.t
induci, ve!
d~
pu»cliJ,
ve! de
diffe
re~ttzi .
ext–
flentibus in
gener~ ~ plu~
babent de
di.JJ!.milztu_~
dine .quam de ftmtlitudme-
:
Et om
mnomagrs
abd~ctmt
a
veritat~
'
IJit '
in
v~rum i~telle-
8um
inducant
•
Has
tem extremnates.
ut
dccli.nenms, mediam ampleélimur
r.
fG"!–
tentiam , duoque hic
refolvend~
¡U
ct-
ptrnus•
.
..