Table of Contents Table of Contents
Previous Page  50 / 228 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 50 / 228 Next Page
Page Background

Tres tantum funt Div. Perf. real. dift.

bi

car.1,

&

13•

t.r~sdivi!l~S

perfonasre.ali–

ter

ao

Eífentia d1vma

diÍhn~uebat

, dice–

b::ttq

ue,

Si in Deo treJ perfon& [unt una ítln–

tum

ru

&>non [unt tres res, rmaqu&que per

fe

[epara~a,

jicut

tr~J

Angeli, au

e

tres an_i11¿&,.

ita tamen

ut

potentra,

&.

vo!untare omnmoftnt

idem

:

J!rgo Pater,

&t

Spiriru{

[anEJ~J

cu_m

Filio ej/ .mcarnatu1

Nec long€ abfUit GJl–

hcrtusPorretanus, nam ut refert M:mh:rus

París in Hiíl:cria Anglicana , ad :mnum

ITI9.

tertia illius affertio erat ,

Propriera–

te! per[onarum

re/ationt~qu~dam

&tern&[um,

qu& non funt quidrm, quod ip[& per{on&

,

[ed

drvi{& numero,

&>

divij& fubftamia,

&>

ha–

bent tres unitates ,

&>

ftc

multa &terna funt

,

quorum nu!lum jit Deus.

At Iongeenormior

fuit multipl.icatio perfonarum , qu*? ita

damnat ConcilitJm Braccarenfc pnmum

Can.

2.

dicens:

Si quis extra [anélamTrini-

tntem, afia ne[cio qu& divinitatis nomina in–

troducir, liicens

,

quO¡I in ipra divinitate fit

Trinitas TrinitatiJ, jicut Gn:;lici,

&>

Pri[cil–

liani dixeru11t, anatbema fit.

Nctand,

2.

Alíquos fuíífc h:rreticos prio–

ribusfummeoppofiros, qui ex unitate omní–

moda eili mia: infcrebant unitatem etiam

perfon:r divin:r; ita

ut,

qu:rdifi 'nttionem

l'erfonarum in Scriptura Eielignan , non ad

perfonarom ipfarum diverfitatem , fed ad

officiorum,

&

aéhonum eju{dem perfon:r

diffcremiam refenrent ;

dícetentqu_e-,

uod

eadem perfona, prou efi iugeni

ta,

&

crea–

turarum produél:iva, nominctur

Patrr;

qua–

tenus vero incarnata dicatur

Filius:

prohlt

veró fanél:ificans c_reaturam a.ppelletur

Spi–

ritus [anélus;

quafi una , eademque perfo-

11:1

in diverfos elfell:ws , offic\aq\lc difrin–

él:a difiribuatur . Cuí errori facem pr:rtu–

liffc videtur :.PraxcaJ, qui

ut

loquitur

Ter~

tullianus in libro, quemadversus ewmfcri–

pfit,

Ut de· unico h&refirn fociat, ip[um dixit

Patrem de{cendiffc in Virginem

,

ipjum ex ea

natUm, ip[um paffum:

~ubditque

,

Praxeas

duo negotia Diabo!i Romce procura'l!it

,

propb:–

tiamexpulit,

i!r

b&refimiwmi/tt. Parac!etUm

fugavit,

&>

Patrem crucifixit

.

Undc Opta–

tus Mil¡vitanus lib.,, adverslls Parmenia–

nul? , Praxearn

Pat~i-pajJÍanum

appellat ,

quod

~atrem

divim:un cmcifixmn,

&

paf–

fum

fm~e

a.ífereret;

I

pfi

.fubfc~i

pferun t

Noe–

tt!J,

qu1 ut refen

S.

Ep1phamus h:rrefi

57·

d1cebat, unum Deu

ííe eundemPatrem,

Filium,

&

Spiritum anél:um

in

Garne paf–

!Um,

&

genítum : Faver u

m

&

Momani

4_ifcipuli, quamc¡uam el,lim

íanétus

Epi-

phanius h:rrdi

4g,

dicat ,

Momnnus de

Ptt•

trc, &>F'ill, &>JpirituS. /imiliter [entit ve–

!ut [anéiaCdJfJolica Bccle{ta;

n!hilominus fan–

étus Hieronyn:ms Epifiola ad Marcella¡;n

qu.

54·

de Mont:uü difcipulis, ait,

Trini–

ta:em inur.iuJ perfon&angv.flias

cog~bant:

Un–

de Nicephorus lib.

Hiíl:ori:r c.

22.

MOit–

tanus,

i·nqnit,

d&divina Trinirate,

(.!/'~

mun–

di creatione eadem nobi[cum docuit

,

nonnut:i

tamen

(X

[eélatorib:u

~ius

p!![lea tres Divinita-

'

tÍJ

{ubjiantiai, unam effe- Junt opinati.

Verum hunc errorem pene fepultum ab

inferís clenuó exdtavit Sabellius-Afer Pcn–

tapolit:mus, qui, ut refert fanétus Anafia–

fius orat. contra. Gregales Sabellii , dice–

bat,

Dilatari Patrem in Fifium [umendo car–

nem,

&>

in _Jpiritum [anEium [antificando ho–

miner:

Unde Patrem in Filium ,

&

Spiri–

tum

fanétum non tres perfonas, fed e:tn–

dem tribus

nomencbturi~

appeUabat; in–

de ejus difcipuli

Patri-pajfiani

di~ri

funt

,

eo quod

~atrem

incarnatum' paffum,

&

mortumnfuiffc aíTerercnt. Cui errori pofi–

modum adha:fcrunt Paulus S:unofatenus ,

deindc Photinus Syrmienfis Epifcopus ,

nec-non

&

piures Moderniores h:rreti–

ci, ut jam diél:um cfi.

Notandum 3.

Alios hrereticos per extre–

mum pra:diétis oppofitosdiíl:inél:ionem per–

k>narumin Deo r¡uidem agnoviífe; venim

negaffe unitatem <dfenoi:r., qui duos adhuc

in erxoris rivulos difrribuuntur ; quidam

enim negaverunt confubíl:antialitatem Fi–

líi cum Patrc? quibus pr:rivifle fertur

Ori–

gcr:~r, ta~en

nic error

Ario

tanquam au–

thori

t*!Duitu~

, quia .ab eo ita

p~paga­

tus, a

e

diffcmmatus fUit,

ut

per umverfum

orbem venenutn fuum effudcrit . Eo au–

tem extinél:o,

&

in morem Judre in

fe:

ceífu effuGs cjus vifceribus

fuborta efr

[emi-Arianorum

feéta , qHi errorem Arii ,.

utcumque temper'!a..ntes, Filium Patri fimi–

fem, eique

co:rte~um,

non tamen con–

fubíl:antialem,

&

:rquakm afferebant.

Vo–

cero

J:lo'moufion,

qwa: confubíl:antialem iigni–

ficat , .quaG emollito rigore, in

Omoú{ton

hoc efi 1imilem in fubíhntia commutan–

tes: ita ut ipfa fimilitudine vocis,

&

con–

fonantia, plerofque fallerent, quafi voce

Catholi<>a utcntes.

I

pfis annumerílri fol'ent

Macedoniani

,

qui Spiritum fanél:um vcre

Dcum eífe negabam, dicebantque eorum

aliqui

'fatrem effe omnipotentem

,

Filium

femiporentem

'

Jpiritum vero [anélum nul–

lipc-tQnt~m

Alius

autem

ipfis .

oppo-

fitus

1