296 / 436
z8z
PhisiCte prima pars. Disp. III.
Qurest.
V.
basis sit mínima qua:dam
li eola '
a
qua ducantur dua! linez ad punétum
maxime dista ns, v. g. ab urbe Pari–
siensi ad Tolosanarn :
l:ine;:e
istz,
qua ntó ma gis
accedenc ad centrum
cuspidis ,
tant o magis invilem acce–
dt!nt,
&
de brevissimo bassis
s ario
d etra he nt :
&
tam n nun quam rnud
totaliter exha urienr , nisi cum perve–
nerint Tolosam : qua ntu la
rgo panj–
cula, putas , <letrabetur ex illo spatio
singuhs Jeucis, sed quam minor sin–
gulis passibus,
&
quam mínima sin–
guhs digitis "?ergo brevissima illa spa–
tii particula dividetur
in
tot partí–
culas , quor sunt digiti in illa Jongi–
tu di ne immensa , quz est ab urbe l'a–
tisiensi ad Tolosanam.
Resp. Secundó cum D. Thoma
r.
P hys. Jeét.
9.
cum dicitur, c nt 111uum
esse di visi bile
itt
parte
in
infinitum
d ivisibil s, id
intelligend Lm esse .ma–
thematice' non vero
hysi e '
id est
considerando quantitatem
pra>cisse
secundu m se , ut eam sumit Matht!–
rn aticus ; non vero, ut est proprietas
form<e cur..por
;:e,
si ut eam con .¡ le–
rar Physicus :
r-
am perveniri tandem
possel ad part ·m
Ha
exiguam, ut for–
te
rninorem nulla forma natural1s pa–
ti p sset; ana men
rn athemati e
lo–
quendo in illa mí nima
parte ad huc
essent du.E medie1a1es :
&
in
ill s
<luabus rned1etatibu
alía! roed etates;
&
sic in infinitum.
Solvuntur objeélionn.
Obj .
r.
Indivisibilia non se pene–
trant: ergo pos unt continua ri,
&
sic
com ponere quantitatem
continuam.
Pr b•tur a ntecedens
:
InJivisibilia
impediunt pt! netrationem .: erg
ipsa
non se penetrant. Consequentia
vi–
detur certa ; si enirn se penetrarent,
potius p n trationem partium juva-
rent, quam imp dir nt. Probatur an–
tect:dens: l d ó enim dua: manus se
tangentes non se penetranr, quia tan–
gunt se secundilm suas
x1r rn itates
indiv isibiJes : ergo indivisibilia jo1pe–
diunt pen trationem.
.Resp. Nego antecedens. Ad _pro–
bationem , nego
cons~q.
lmó , ideó
indivisibilia irnpediunt partium pcne–
trationem, quia ip a se penetrant ; id
est, ponunt in eodem loco:
ontac–
t•Js enim partium
lit,
tn
quan tum ex·
trema illarum indivisibilia conveniunt
simul in eodem loe.o : unde contigua
deffinit Aristoreles,
quorum
e.xtrem<.1
.rnnt simul.
lnstabis : Punétum tangir partem
secundum se totum,
&
tamen ipsarn
non penetrar : ergo
a
pari ;
licet
punélum ta ngat aliud secundtlm se
torum, ipsum tamen non penetrar.
Resp: Nego paritatem: Nam, licet
punélum tangar partem ( ut potest
tangeré) secundilm se totum; non ta–
men vicissim tangi tur
a
parte secun–
dilm se totam :
&
ideó pa rs non pe–
netratur cum punélo , qu ia non sst
tota in illo.
Ob.
2.
Punéla in continuo sunt si–
b1
im.mediata: ergo
in
illo sunt sola:
ergo continuurn ex illis solis constat.
Consequentia patet:
bi en im essent
part es , nisi medtent ínter
punél~?
An·
teceden vero probatu-c : Glubus non
tangir planum, nisi in punélo;
&
ta.
men, dum rnovetur , totam ejus ex–
ten ionem
ercurrit :
ergo in pla no
n un sunt, nisi pu néla seriat im sibi s ub·
ced.~ntia .
Secunda pars
ancecedentis
patt!t experiencia : P ímam ve ró pro-
ant Ma1hem1tici: Qui
globus tan–
git planum in eo, in quu proportio–
nantur; sed glob us,
&
pi nu
non
proportion an tuc
secu ndum aliquam
par-·