292 / 436
z78
Physicte primapars. Disp. III.
Qurest.
V.
·an non
potest
D~us
,
d estruél:
is
a liis
co r ~ oribus ,
unum co servare homi –
nem?
Quis
hoc
ejus pote ntire 'neget?
Sirne eo cas u dista bit prominens na–
~us
a
pedum <l igi tis ' quamvis aélu
C Ofl'US
meJíum non sit Ínter extre–
mum n-asi,
&
pedís. !taque ea dista t,
i•nter qua: ess
potest corpus exten–
sum,
licet aélu non sit , id est, qua:
vacuo spatio dirimu ntur.
Repone.s : Quod
extensum
est,
corpus est ; sed spatium illud me:.
dium, quo distarent latera corporum,
inter q
1
1z vacutim Deus induceret,
extensum esset : ergo corpus esset,
ac proinde vacuum non foret.
Resp. Fore extensum privative non
positive ; essei: enim privatio corpo–
ris extensi ; a tque ita privative ex–
te nderetur. Nam
&
privaciones ipsre
· hoc modo extenduntur : unde meri–
surantur, ut umbram mensuramus.
TER
TIA CONCLUSIO.
In vacuo corpu.r mov'éri pouet, non
l amen in instanti.
. Pfobatur
1.
pars : Accedere ., aut
tec.ede re ab invicem , est _move,ri ; sed
·corp-0ra in vacuo possen t
accede re.,
aut recedere ab invicem , majus, aut
minus intervallum vacuum ínter se
relinquendo : ergo
&
mo veri. Uncle
Corpus Christi D omini moveri sine
dub ~o
potest , licet sit super omnes
.c-relos., ubi aliud corpus, in quo mo–
-veatur, non est. Porro quid acquirat
.corpus , dum mo-vetur in vacuo , su–
pra dixi , cum de Loco.
Probatur
2.
pars: Concipi nequit
in
eodem instanti corpus ad aliud va–
riare distantiam ; alias simul magi-s,
&
minus ab eo distaret, quod est irn–
possibile; sed per .motum , etiam in
vacuo ,
corpus
ad
aliud
accedens
aut
a_b
eo recedens, variac dís taotiarn:
ergo motus ío vac uo esse neq uit in
inscanti. Sed de Loco
&
Vacuo hac.'
tenus.
QUINTA._
De
Continúo.
C
UI\~
motus , mobile ,
&
tempus
sint de genere conünuorum,
in-
hac qua:-sttone agendum est de
quantitate continua. Quomodo autem
quantitas continua differat
~discreta,
& quod sint ejus species., sive
¡.iro–
pr.ia:: , sive imp(oprire , diélum est in
Logica ,
agendo
de przdicamento–
quantitatis.
Un<le
solum superest dís..
putandum ·de ejus compositione ; crrca
qu am duo qua:runtur: Primo , utrum
constet solis .iAdiv,isibilibus, vel parl'i.–
bus semper divisibilibus
?
Secundo,
denturne in quan.titate
indivisibilia~
ARTICULUS PRIMUS.
Utrum
co11tinuum
constet ,.roli1 indivi..
sibilibcu
, ·
vel
·
partibus semper
divisibitibu1.
M
Ysterium
Pbilosophicum
est
h:.e·c difficuhas ,
in qua ratie
plus probat , quam possit
intellige–
re; plus objicit, quam possit solvere.
Ut tamen aliquatenus explicetur., du–
plex in ea fuit opinio: Prima. Zeno–
n is , quem sequuntur qu idam Recen–
tiores ,
reliélo Aristotele , dicentes;
quant-itatem continuam constare s9-
lis
in.divisi bil ibus coacervatis. Secun- ·
da est Aristotelis , omnium
Peripat~·
ticorum,
&
communiter Mathemati–
corum , q1.ü dicunt , quodlibet conci-
nuum