1000000220

228 / 436

2 I 4 Physicce prin a pars. D isp. IJI. Qurest. I.
CJÍget motom, & impetum per lincam poris nat ural is : ergo non a se , sed ab
reé1am, qure ~s t brevior, non per spi· alio motum ba bee; atqui, pra!te r om–
ralerp, aut a:1am longw re m :. Onde vi- ne corpus, nulla ese su bstanr ia , nisi
demus, g rav1a , & lcv1a reéra· m~veri . spiritua lis: ergo necesse est , ut ab
At, si utlle sit ,auc e-0rp'>ri, :iut U i- ea n tus incorpora <lescenda t.
verso, ut c.orpu g ir<:t circa c·:Hrn:n, Co:itirm;icu r : um imperus, & mo~
ut Sol circa te rra:n, i:te¡)ta foret n:i ru- tu s p:!r se renda r a.:l d 1 enda in.–
ra, si ílli inderet imperu;n_determina- te r se cnrpora , & ad app! J:i age n–
tum ad lineam reétam , & non p-> t1ús ria co r o ralia pcopriis p1 ssivis ; ab
ad circularem. Impetus itaque ' ac m - eo pri no' & per S'! descendir ' cti–
tus natural irer índitus tali corpori,erit jus esr o rdi·nare corpo ra, illis pra!esse ,
determinatus ex se ad lineam circula - eoru m virtu e aétiva uri; arqui pri-
rem. mo' & per se competir substan ci~
§. U. spiricuali, pra=esse corporibus, ea dis·
De Caura Motur localir.
Cum in motu duo sint , motus ipse,
& impetus illum ciens ; palam est
imperum comparari ad motum , ut
.causam ad effeétum. Ar rursus qua: ri
merito potest, ex quo fonte hic ím–
petus affl uat in corpora? Nam o mne
corpus, quá tale, passive se habere
ad motum, fue p<!r se notum est; at–
q u·e adeo impetum , quo moverur,
non ex se hab~re , sed aliunde mu–
tuari : Bine 1!lud Axioma , Quidquid
r1tovetur , ab aJio movetur,
CONCLUSIO.
primaria , S p!Jr u movent
corpor(I , ett ru?rtant ia 1piritualif:
Unde omnis ímpetus, & motus, qui
est in corporibus, ab aliqua spirima–
li substantía der ibat ur. Sic docet S.
Thomas 3. contr. Gent. cap. 24.
Probat ur : Quod est in potentía,
non a seipso, sed solum ab alío redu–
ci in aétum potest; atqui omne cor–
p us , qua tale , est ín potentia ad mo–
t um localern; mobíliras· enirn secun–
dum locum est proprieta~ omnís cor-
ponere, iis u i : prtee.rse enim, ordimJ–
re, uti , per se sunc aétus ¡:qgnoscen,..
tis ' & sapieqtis: ergo a substant ia spi–
rituali per se descendit morus , qui
est in substantia corporea , ej usq ue
ímpetus n ihil ali ud est, quam ímpres–
sío, & participario qua:dam virtutis
illius primaria: loco motricis, qua: in
substanti:\ spirituali , ut ín proprio
fonte, resi·det , ab ea descendens, &
impressa corpori ad exequendu
Jum ordiaem !ocalem , quem
men te pra:concepit. Unde merito su–
pra notavimus, vim loco motricem,
aliam esse superiorem, imperanrem,
ac primariam' a qua per se descen–
d ir, & imperatur motus ; aliam par–
ticipa tam ' quasi executivam· , a qua
morus ipse exe.cutioni demandarur:
Ista substaMia: spirituali propria est ;
ba:c corporibus imprimirur.
Accedit e¡¡;perientia , íllaqoe ínsig–
nís: Ecenim , quia ín homine subscan–
tia spirimalís corpc ri jungítur, illa
pra:est , isrud patet; illa movet, istud
movetur ; illa disponit., ístud d ispo–
nitur : illa demum est propríu s fons
omn iurn motionum , toriusque impe·
tus spontanei, qua: ín corpore cerní,.
tut: Cum Üaque homo sít compe~-
díum